ONK in Dieren

Van 26 juli tot en met 4 augustus doen wij (Bas en Jessica) mee aan het Open Nederlands Kampioenschap in Dieren. We spelen allebei in ‘Reservegroep A’ en zullen hier geregeld een update plaatsen.

Het overzicht van alle uitslagen en standen zal dagelijks bijgewerkt worden door de organisatie van het toernooi. Zie: http://onk.schaakbond.nl/toernooien/2016/reservegroep-a

 

Dag 9, 4 augustus, verslag van Jessica: Bas en ik hebben het toernooi goed afgesloten. Met een keurige 3,5 uit 9 en een TPR van 1847(!) hoeft Bas er geen spijt van te hebben dat hij mee heeft gedaan in de A-groep. De laatste ronde speelde hij niet zijn beste partij, maar dat maakte hem al niet zoveel meer uit: hij had al een mooi toernooi gespeeld. Ik wist mijn laatste partij te winnen. In de opening verkreeg ik het loperpaar in een prima stelling en even later, toen mijn tegenstander in tijdnood zat en mindere zetten begon te doen, kon ik een punt bijschrijven. Na enkele teleurstellingen kwam ik zo toch nog uit op een score van 4,5 punt en een TPR van 1910. Bas en ik kijken terug op een gezellig toernooi waarin we in ieder geval weer wat ratingpunten hebben gewonnen.

Zoals je in onderstaand diagram kunt zien mocht ik het toernooi afsluiten met een lopermat.

Dag 8, 3 augustus, verslag van Bas: Droefheid troef in Dieren.  Vandaag was het een gitzwarte dag. Voor het eerst dit toernooi verloren zowel Jessica als Bas. Jessica stond na de opening al minder. Toen zij een tussenzet miste en daardoor een pion moest inleveren, zag het er al slecht uit. Het eindspel wist zij nog lang in evenwicht te houden, maar uiteindelijk creëerde haar tegenstander, de hoogste ratinghouder uit de groep, een vrijpion die uiteindelijk beslissend was. Bas blunderde voor het eerst echt dit toernooi. Hij rekende een variant goed uit, maar telde daarbij de stukken verkeerd waardoor hij met een stuk minder achter bleef. Hij speelde dit niet meer door en gaf direct op. Om onszelf te troosten zijn wij met Ingeborg, Dirk en Gilbert uit eten gegaan. Daar werden uiteraard spareribs genuttigd! Het etentje was niet alleen om die reden memorabel maar zal ook de geschiedenis ingaan als het ‘Ananasetentje’. Het schijnt dat deze tropische vrucht met schil nog lekkerder is. 🙂 Morgen de laatste ronde. Hopelijk een prettig afscheid…

Dag 7, 2 augustus, verslag van Jessica: Niet eerder waren we zo dichtbij het vlees als vandaag. Ik droomde tijdens de partij zelfs dat het op mijn (schaak)bordje lag. Vlak na de opening stond ik al dik in de plus na een briljant (al zeg ik zelf ;)) en tijdelijk kwaliteitsoffer. Mijn tegenstander stond vast in een dubbele penning met torens op a8 en e4 en een dame op b7. Er stond een loper van mij op g2. Met Pc3 kon ik de druk vergroten, wat ik ook deed. Nadat ik even later de winnende zet niet speelde en daarna wat onnauwkeurig was omdat ik dacht dat ik nog iets beters had gevonden, verzandde de stelling langzaam in remise. Eigenlijk wilde ik nog steeds heel graag winnen en dat is waarschijnlijk de reden dat ik drie kansen om geforceerd remise te maken niet speelde. Toen het vlees mij zodanig af begon te leiden dat ik door de spareribs het bord niet meer zag, liet ik mijn tegenstander zomaar een winnend idee uitvoeren en verdween het vlees met de stukken in de doos.

Aan Bas lag het dit keer dus niet. Hij deed alleen maar goede zetten na het afruilfrans met wit. Zijn tegenstander speelde een serie mindere zetten en Bas won vroegtijdig een stuk. Daarmee was hij al hard op weg zijn belofte om te winnen na te komen. Hij is er glansrijk in geslaagd en inmiddels alweer op gelijke hoogte gekomen met 3,5 punt. Eens zien wat Bas en ik er de laatste twee ronden nog van kunnen bakken. Ik hoop nog altijd spareribs.

Dag 6, 1 augustus, verslag van Bas: Bijna. We waren vlakbij het vlees, konden het haast ruiken, maar mochten niet aanvallen. Dit lag niet aan Jessica. Met zwart kwam er een variant op het bord die daags voor de partij uitvoerig was bekeken, zowel met de computer als met mij in de rol van slachtoffer. Haar tegenstander bracht het er niet veel beter vanaf dan dat ik dat deed. Al vrij snel stond Jessica prettig. Toen haar tegenstander een trucje over het hoofd zag en daardoor een stuk inleverde (dit was overigens niet nodig want er was nog een mogelijkheid om de stelling in evenwicht te brengen) stond Jessica heel goed. Toen de dame daarna ook nog van het bord gevangen werd, vond haar tegenstander het wel mooi geweest. Zo boekte Jessica de tweede overwinning en was het eerste punt op weg naar grote hoeveelheden vlees binnen.

Maar er zijn natuurlijk altijd lieden die zulke feestelijke maaltijden willen uitstellen. Bas is bijvoorbeeld zo’n persoon. Voor het eerst, en dat werd na zes ronden ook wel eens tijd, kreeg hij openingsvoorbereiding op het bord. Hij stond dan ook vrij snel gelijk met de zwarte stukken en kon misschien zelfs rekenen op een klein plusje. Het gebrek aan energie deed Bas besluiten een psychologisch remiseaanbod te plaatsen. Indien zijn tegenstander het aan zou nemen, leverde het weer wat rating op. Zo niet, dan had hij daarna nog op winst kunnen gaan spelen. Zijn tegenstander nam het aanbod relatief snel aan en zodoende kon Bas de vijfde remise van het toernooi bijschrijven. Enerverend is anders, maar het telt wel leuk door op de ratingschaal. En die ribbetjes, die komen nog wel. Morgen spelen we alle twee met wit, dat zou toch perspectief moeten bieden. Bas belooft bij deze plechtig dat hij zal spelen om ECHT te winnen, geen laffe remisevoorstellen meer!

Dag 5, 30 juli, verslag van Jessica: Wederom een remisedag. Zeer verrassend. 😉 De tegenstander van Bas gaf aan het begin van de wedstrijd al aan ziek te zijn. Hij ruilde dan ook heel snel bijna alle stukken en bood toen remise aan, wat Bas met alle plezier aannam. Hij is goed bezig! Toch weer een tegenstander met een rating van 1934 (KNSB 1961).

Zelf speelde ik voor het eerst dit toernooi ook de opening goed. Geen improvisatie vandaag, maar ik speelde wel een systeem dat ik nog niet eerder had gespeeld. Het was dus wel een beetje riskant, zoveel had ik er immers niet van bekeken. Mja, ik doe het hele toernooi al riskante dingen. Waarom zou dat nu anders zijn? Zijn rating van 2062 was ongeveer gelijk aan zijn KNSB. De hele partij stond ik wat beter maar mijn tegenstander verdedigde goed en daarom lukte het niet om dit in winst om te zetten. Morgen een rustdag en dan kunnen we er maandag weer vol goede moed tegenaan. Na vijf ronden staat Bas op 2 uit 5 en ik op 2,5 uit 5. Way to go!

Dag 4, 29 juli, verslag van Bas: Remisedag. Vandaag was het de dag van de halve puntjes. Zowel Jessica als Bas prijsden zich daar uiteindelijk gelukkig mee. Relatief vlug in de partij van Jessica leek het fout te gaan. Haar tegenstander, de sterke jeugdspeler Rembrandt Bruil (KNSB 1940), leek kort na de opening beslissend voordeel te hebben. Bij thuiskomst gaf de computer zelfs +5 aan. Normaal gesproken verlies je zo’n stelling dan ook. Zo niet vandaag. Na een mindere zet van Rembrandt, sloeg Jessica toe met een kwaliteits(terug)offer waardoor de stelling verzandde in een ongelijk lopereindspel dat zij kundig remise hield. Bas moest het Engels bestrijden. Zijn tegenstander speelde de Engelse opening op een dusdanige wijze dat Bas geen enkel besef meer had van welke theorie dan ook. Na zelf geïmproviseerd te hebben, stond hij passief. Zes van zijn stukken bevonden zich op de onderste rij. Gelukkig was de tegenstander zo vriendelijk om stukken af te ruilen waardoor het ruimtegebrek minder relevant werd. Toen bijna alle stukken geruild waren, en er een dame en toreneindspel ontstond, vond Bas een eeuwigschaakmotief dat hij dankbaar gebruikte om de partij na de remisehaven te sturen. Morgen hopelijk een dag met positieve beslissende resultaten.

Dag 3, 28 juli, verslag van Jessica:  Zodra Bas en ik op dezelfde dag winnen gaan we spareribs eten. Dat is de deal. Helaas laat de lekkernij nog even op zich wachten.
Bas stond een groot deel van de partij met wit wat beter tegen een Noorse speler met een FIDE-rating van bijna 1700. Toch liep het even later niet helemaal naar wens en lukte het niet om het stellingsvoordeel verder uit te bouwen. Het sterke paard van de Noor tegen zijn wat zwakkere loper gaf in het eindspel de doorslag om remise aan te bieden. Dit werd geaccepteerd.

Zelf moest ik het wederom tegen een 2000-speler opnemen. Het ging wel prima met een gelijk opgaande stelling. Helaas ging het in het resterende eindspel waarin we beide nog een paard en gelijke loper hadden ineens bergafwaarts nadat ik een blinde vlek had.

Ik speelde met zwart en hier had ik na Txc8 gewoon 2…Pxc8 kunnen spelen zodat de pion op b6 weer gedekt staat. Maar op een of andere – onverklaarbare – manier stond dat paard in “mijn hoofd” op d5. Ik speelde (oke, ik had tijdnood, goed excuus) heel snel Lxc8(?) Toen mijn tegenstander in de analyse vroeg waarom ik niet Pxc8 speelde, stond ik helemaal perplex. Na een lange en spannende wedstrijd gaf zijn a-pion uiteindelijk de doorslag en verloor ik alsnog de partij. Al was dat zelfs na verlies van die b-pion misschien niet nodig geweest. Het zij zo. Nog zes kansen om het weer goed te maken in ieder geval. Bas en ik gaan er morgen weer vol goede moed tegenaan!

Dag 2, 27 juli, verslag van Bas: Door een aanrijding begon de tweede ronde voor ons later dan gepland, omdat de door ons gebruikte treinverbinding niet goed functioneerde. Jessica, die reeds op 1 punt stond, ondervond van deze tijdswijziging geen hinder. Zij speelde een gelijk opgaande maar niet comfortabel aanvoelende opening. In het resulterende middenspel offerde haar tegenstander plotsklaps een paard en hij verkreeg hierdoor een sterke koningsaanval. Nadat Jessica een mogelijk mat in 8 overleefd had en haar stuk voorsprong nog steeds bezat, had zij nog op winst kunnen spelen. Maar in een ingewikkelde stelling besloot zij tot een eeuwigschaakmotief en derhalve tot een remise. voor Bas was het een zwarte dag. Dit kwam doordat hij kansloos met de zwarte stukken verloor. Na zetverwisseling kwam hij in een Franse opening terecht waarin zijn tegenstander opteerde voor een scherpe gambietvariant. Toen Bas deze weigerde en alsnog in de, voor het gambiet kenmerkende hevige complicaties verzeild raakte, greep hij danig mis wat werd afgestraft met een loperoffer. Helaas.

Dag 1, 26 juli, verslag van Jessica:  Bas en ik hebben het er goed vanaf gebracht vandaag. Zelf werd ik naar beneden ingedeeld en het lukte me dan ook om die partij te winnen. Voor Bas was het precies andersom: hij moest tegen een op papier sterkere speler (2004). Toch wist hij zich prima stand te houden, op sommige momenten stond hij zelfs een fractie beter. In het eindspel had hij nog een tijdje door kunnen spelen met een vrijpion. Het was tijdens de partij alleen niet duidelijk of hij deze pion wel in stand zou kunnen houden. Daarom koos hij voor de veilige weg naar remise. Een prima prestatie. Bas doet voor het eerst mee in de A-groep (de andere twee jaren deed hij mee in de B). Voor de wedstrijd begon riep hij nog: “Als ik 0 uit 5 haal ga ik naar huis”. Die vlieger gaat in ieder geval al niet meer op. 🙂