WLC 1 doet het Wunderbar

Het leven van een verslaggever gaat niet alleen over rozen. Je probeert telkens toch weer een nieuwe invalshoek te vinden om de schaaklezer een beetje te prikkelen. Echter, als je verschillende jaren achter elkaar tegen dezelfde club speelt zijn op een goed moment de anekdotes die ik kan aanroepen over de plaats die we bezoeken een beetje op. Maar toch, dit keer kwam de hulp uit onverwachte hoek! Want u moet weten, als we naar het oosten van onze mooie provincie rijden neemt niet alleen de hoogte boven NAP toe, maar ook het ontvangst van L1. En wat blijkt nu, die radiozender zendt op zaterdag tussen 16:00 en 19:00 het prachtige programma Wunderbar uit met “Duitse schlagers, blaaskapellen en volkstümliche muziek”. Bas, Berend en ik natuurlijk luisteren, en na een klein kwartiertje rijden langs het kanaal richting Helmond kwam een nummer op wat de sfeer van de wedstrijd perfect samenvatte (u mag gerust weten dat ik verwacht dat u deze muziek aan laat staan tijdens het lezen van de rest van dit verslag, en indien nodig herstart):

Ik hoor in deze Weinhauerpolka van de Schneeweiss Musikanten de contouren van een gemoedelijke wedstrijd waar wij ons vol zelfvertrouwen op storten. Die gemoedelijkheid zit bij De Combinatie altijd wel goed, en dat zelfvertrouwen volgde o.a. uit het feit dat we vorig jaar in Asten de punten mee terug naar Eindhoven namen. Daarnaast brachten we een kleine 100 ratingpunten per bord meer mee, maargoed De Combinatie heeft al eerder laten zien dat ze zelfs in ratingondertal een buitengewoon gevaarlijke ploeg zijn (Blerick 1 heeft er eens een kampioenschap door de neus geboord zien worden). Bovendien hebben ze dit seizoen twee nieuwe jeugdtalenten gestrikt, dus het beloofde zeker geen wandeling in het park te worden. Laten we maar gauw eens kijken wat onze spelers erover te melden hebben, te beginnen met onze teamcaptain:

Bord 4: Peter Raemakers – Guus Bollen

Een mooie overwinning van Guus dus, en die was nodig ook, want op bord 3 was het noodlot inmiddels toegeslagen. Het slachtoffer licht het zelf toe:

Bord 3: Rudy Simons – Gerard van den Berg

Ik hoopte dat ik vandaag uit de vormcrisis zou komen; edoch, het blijkt dat ik de bodem van het dal nog niet bereikt had. Het kon blijkbaar nog erger! Eerst even een kleine anekdote; Al een hele lange tijd geleden speelde ik in een van de vele jaren gehouden weekendtoernooien van HSC in Helmond met voorheen heel wat jaren een normale opzet, maar zo ongeveer de laatst 5 jaren toen een opzet van 9 ronden in een weekend (zaterdag + zondag van 45 min. per persoon per partij). Jammer dat het verleden tijd is. Ik speelde het desbetreffende jaar waarin Jan Timman mee deed de laatste ronde tegen de maestro himself. Ik speelde nog voor een ratingprijs van 100 euro met op dat moment 5 uit 8. Als ik niet zou winnen (wat natuurlijk heel waarschijnlijk was tegen Timman), zou ik zeker naast de ratingprijs grijpen, dacht ik. Ik heb in die partij tegen de voormalige nr. 3 van de wereld zeker straal gewonnen gestaan, meerdere malen zelfs de winst gemist en tenslotte nog remise gemist. Op het eind stond er een eindspel op het bord met ieder een loper en hij slechts een h-pion. Echter, …hij had de loper van de goede kleur, dus het promotieveld van de pion. In een vlaag van complete verstandsverbijstering bood ik remise aan omdat ik even in de veronderstelling was dat hij de verkeerde loper had. Compleet verbaasd keek hij me aan en toen zag ik het pas. O sorry, zei ik of iets dergelijks tegen de eindspelkenner bij uitstek en schudde hem de hand. Een schrale troost was wel dat al mijn concurrenten ook verloren en ik alsnog die ratingprijs had.

Nu dan de partij:

Bord 7: Berend Ruben – Boyd Leenen

Jammer Rudy, niets menselijks is ons vreemd zal ik maar zeggen. Die punten komen vast wel weer! Ik heb de lezer trouwens chronologisch misleid, want ik heb de eerste partij die klaar was nog niet behandeld. Daarin speelde eersteteamdebutant Berend tegen EK-jeugd-ganger Boyd Leenen. Nu valt daar ook niet zo veel over te vertellen. Boyd koos een uiterst solide reactie op de openingskeuze van Berend, die zomaar de boeken in zou kunnen gaan als de stofzuigervariant. Het gevolg? Op zet 25 was het bord zover leeg geraakt dat beide spelers er geen brood meer inzagen om het T+L vs. T+P eindspel met allebei een a-, b-, g- en h- pion uit te spelen, en daar viel ook wel wat voor te zeggen: remise. Voor een beslissend resultaat wandelen we even naar het buurbord.

Bord 6: Jos Swinkels – Thomas Kools

Ik heb met pijn in mijn hart dit seizoen afscheid moeten nemen van WLC 2, zeg ik alsof ik het niet allemaal zelf gedaan heb, maar gelukkig val ik van het ene warme bad in een ander warm bad. Ik mocht bij mijn terugkeer een rematch spelen tegen Jos Swinkels, die ik enkele jaren hiervoor in Eindhoven nog wist te verslaan na een taaie partij. Is dat deze keer ook gelukt?

Bord 2: Rob Aarts – Sascha Kurt

Aan bord 2 speelde Sascha tegen de teamleider van De Combinatie, Rob Aarts, en ik was nog maar nauwelijks aan de analyse van mijn partij begonnen of Sascha kwam de zaal binnengelopen. Hij had gelukkig goed nieuws:

Op bord 2 spelde ik met zwart tegen Rob Aarts. Rob speelde het London systeem wat relatief snel naar een eindspel leidde met nog alle lopers op het bord. Mijn tegenstander bood al na 15 zetten remise aan waar ik niet op inging. De diagramstelling kwam na zet 33 op het bord. Zwart staat hier inmiddels beter, omdat de loper van wit op h2 soort van ingesloten staat, omdat de loper de pion op f4 steeds moet blijven dekken. Zwart dreigt ook om Lg2 te spelen en de pion op h3 te winnen. Het plan van zwart is om binnen te komen op de damevleugel, met de manoeuvre Kd7-c7-b7-a6-a5-b4 en de loper op e4 te zetten, waardoor er mogelijkheden ontstaan om Lb1-La2 te spelen. Mijn tegenstander offerde uiteindelijk twee pionnen om de loper terug in het spel te brengen, maar dat was niet genoeg om remise te houden. Dus een mooie overwinning met zwart.

Een puike overwinning, en voor wie mee heeft geteld zal tot de conclusie zijn gekomen dat we inmiddels 3.5-1.5 voorstaan. De Combinatie kwam nog een keer naderbij:

Bord 1: Bas van Doren – Egbert Clevers

Natuurlijk geen schande tegen ruim de sterkste Combinatiër. Gelukkig nam hierna ons bordpuntenaantal alleen nog maar toe, te beginnen bij invaller Mark:

Bord 8: Freek Thijssen – Mark Huizer

Als je al amper speelt en dan ook nog tegen dergelijk jonge talentjes moet, ga je maar nergens vanuit. Gewoon spelen, ik ben toch maar invaller, we zien wel waar het schip strandt (en we weten waar het strandt! Bij de Chinees aan het eind van het seizoen).

Toen ik nog tijd had voor een rondje langs de borden, had ik het idee dat ‘de rest’ richting de 3.5 of 4 punten ging, dus dat ik moest zorgen niet te verliezen. Uiteindelijk was het een leuke vermakelijke partij, waar ik best nog van had kunnen genieten als ik verloren had, maar het resultaat was natuurlijk wel zo prettig voor het team.

En dat resultaat was zeker prettig, want daarmee waren de matchpunten. Het resultaat op het laatste bord zou daar geen verandering meer in brengen, toch viel er schaaktechnisch genoeg te beleven aan bord 5:

Bord 5: Robert Klomp – Henri van den Bersselaar

Na een week ziek zijn toch maar de stoute schoenen aangetrokken en achter het bord gaan zitten in Asten. Na een goede opening, een vermoeidheidsdip in het middenspel wat een kwal koste, kwam dit eindspel op het bord:

Ik dacht dat ik het ergste had gehad maar was zeker nog niet zeker van het halfje.

1…Rd8 We waren al na de tijdnoodfase maar deze had ik niet zien aankomen. Ik had zelf iets gezien als  1…Rh6 2.f6 Rd4 3.Ra8+ Kf7 4.Ra7+ en dan maar eens verder kijken
2.Rxc6 ieder geval weer een pion van het bord. 2…..Rxf5 ? mist een leuke wending die naar een theoretische remise afwikkelt. Want wie zou nu torens ruilen met wit.
3.Rf6+!!  Rxf6 4.Nxf6 Rc8+ om dan te ontdekken dat Tc5 niet gaat wegens Pd7 schaak.
5.Kd3 Kf7 6.Nxh5 Dit wordt toren tegen paard. Het had nog een lange middag kunnen worden maar remise werd overeengekomen.

We zijn op de goede weg, nu ik zelf nog wat fitter 🙂

Ten Slotte:

WLC 1 herstelt zich dus van de onverwachte puntendeling in de vorige ronde, en u kunt u voorstellen dat de terugweg zich meer liet beschrijven door de volgende Wunderbar. Alleen zal over het team-vikingschip nog even onderhandeld moeten worden met de penningmeester. En trouwens, door nog meer gelijke spelen in deze ronde is er nog maar 1 team die alle punten heeft in klasse 3F. Alle kansen op meer dus! U kunt de persoonlijke uitslagen terugvinden door naar het externe-competitie-menu bovenaan (op de computer) te gaan, en op het linkje van WLC 1 te klikken. Tot de volgende!