Verslag WLC A – De Stukkenjagers A

Sam Baselmans – Henny Wilbrink
1.e4 Pc6 2.Pf3 e5 3.Lc4 Lc5 4.0-0 Pf6 5.d3 0-0 6.c3 d6 7.Lb3 a6 8.h3 h6 9.Te1 La7 10.Pbd2 Pe7 11.Pf1 Pg6 12.Pg3 c6 13.d4 Dc7 14.Le3 b5 15.Dd2 c5 Volgens Stockfish staat zwart nu verloren. Gelukkig geldt dat alleen als je tegen Stockfish speelt. 16.Lxh6 gxh6 17.Dxh6 c4 18.Pg5 Te8 De enige manier om nu het witte voordeel vast te houden is 19.Te3, maar ja wie ziet zoiets? 19.Lc2 De7 20.Ph5 Pxh5 21.Dxh5 

Dit schijnt fout te zijn, je moet eerst op h7 met de dame schaak geven voordat je het paard slaat. Vraag me niet waarom. Zwart staat nu op +5. 21… Df6 22.Te3 Dh8 23.Dxh8+ Pxh8 24.Tg3 Pg6 25.Td1 Kf8 26.Tf3 Te7 27.Tf6 Lb8 28.dxe5 Pxe5 28… dxe5 is veel sterker, maar zwart blijft beter staan. 29.f4 Pd7 30.Th6 Ke8?? Voor de zoveelste keer mis ik een kleutercombinatie. 31.Th8+, 1 – 0.

Rudy Simons – Henk Jan Beukema

Het was een partij zonder noemenswaardige momenten; Ik kwam met een klein voordeel uit de opening (zoals in zo veel openingen met de witte kleuren) en als ik op de elfde zet mijn eerste ingeving, te weten 11.b4 had gespeeld in plaats van 11.Db3, wat vrijwel geforceerd tot dameruil zou leiden en einde voordeel, dan had ik nog een voordeel van circa +0.7 volgens de “vis” en zou ik echt nog voor winst kunnen gaan. Zoals het ging was alle muziek uit de stelling en ondanks weigering van zijn remise-aanbod op de 21e zet kon ik het onvermijdelijke niet ontgaan. Op de 31e zet bood ik dus maar remise aan en meteen aangenomen. Op hun site hadden ze het mooi geformuleerd: “zwart besloot beton te storten in de stelling”.

Dat hield in dat de punten zouden moeten komen van de twee topborden, en op het eerste bord zat dat er zeker in. Hier het verslagje van Thomas:

Luuk Baselmans – Thomas Kools

De zoveelste editie Kools – Baselmans. In jeugdtoernooien in het verleden heb ik menig partijtje tegen een van de gebroeders Baselmans gespeeld, en was het altijd wel een ongeveer gelijk opgaande strijd. Inmiddels is Luuk (tegen wie ik speelde afgelopen dinsdag) uitgegroeid tot een stabiele FIDE-meester en is de taak iets groter dan vroeger om een partij te winnen. Nu steek ik zelf ook in een behoorlijke vorm dit seizoen, dus ik achtte niets onmogelijk.
De eerste verrassing kwam van de kant van Luuk. Hij speelde een obscure gambiet-zijvariant van de Alapin, waarvan ik wist dat hij het eerder had gespeeld tegen mij bij de online teambattles. Ik had na die partij wel kort even gekeken naar het complex, en kon me herinneren dat op verschillende zetten b5 bevrijdend kon werken voor zwart. Uiteindelijk wist ik een significant voordeel op te bouwen door de huidige partij, op basis van de geofferde pion die ik had. Desondanks was het nog zorgvuldig spelen om de witte aanvalskansen geen al te grote proporties te laten aannemen. We komen erin na de zet 20. Dh3 van wit:

Ik sta hier als zwart natuurlijk fantastisch. Ik heb twee pionnen meer, wits aanval lijkt te zijn uitgedoofd en ik ga zeer snel rocheren. Het enige nadeel is dat ik voor de overige 20 zetten nog zo’n 20 minuten heb zonder increment. De beste zet hier is om h6 te spelen om het paard weg te jagen en vervolgens de toren op a1 te slaan, wanneer offers op e6 geen probleem meer vormen. Ik bedacht hier echter om toch op a1 te slaan, en enkele zetten later komen we in de volgende stelling:

En nu wreekt het niet spelen van h6 mij, want mijn koning staat nu behoorlijk op de tocht met het paard op g5 nog steeds op een prachtige aanvallende positie. Ik moet bekennen dat ik de witte aanvalskansen hier een beetje heb onderschat, maar nog steeds is er niets aan de hand. De zet Df6 houdt de boel nog bij elkaar, waarna Pxe6 – fxe6 Txe6+ – Kf7 Txf6+ – Pxf6 ik twee torens en een stuk heb voor de dame en ik technisch nog steeds gewonnen sta. Maar de psychologische druk van het weggeven van een opgelegde kans om een sterke speler als Luuk te verslaan, de druk van de klok en een algemene tactische onscherpte, deden mij Tf8 spelen, waarna Pxe6 meteen einde oefening is. In mijn hoofd liep mijn koning gewoon naar de damevleugel na fxe6 Txe6+ – Kd8 Da5+ – Kc8, missende dat na Kc8 Dc7 gewoon mat is; au! Dit soort kansen moet je dit soort tegenstanders niet geven, zeker niet tactische scherpe jeugdige schakers als mijn tegenstander. Hij tikte het dan ook gedecideerd uit.
Al met al ben ik niet mega ontevreden ondanks de nederlaag. Ik denk dat ik 21 uitstekende zetten heb gedaan en een winnende stelling heb weten te bereiken met zwart. Desondanks nog genoeg om aan te werken met name tactisch/rekenend mag het nog wat scherper, zeker onder druk van de klok.

Jammer hoor, in plaats van 2½ – ½ voor, stonden we nu ½ – 2½ achter. Ik kon een teamnederlaag derhalve niet meer afwenden, maar wellicht de pijn nog wat verzachten?

Mijn toevallig ook aanwezige HSC-clubgenoten hadden mijn punt al geteld, maar Herman speelde hier koel 39… Db7 en dekt daarmee alles. Immers op 40.Lxe6 volgt 40… fxe6 en de dame dekt g7! Ik probeerde nog 40.Pfg3 Pbd4 41.Pxd4 exd4 42.Txd4 Tc1+ 43.Kg2 Tc2+ 44.Kh1 Tec8 45.Pf5, maar daarna kwamen alle zwarte stukken vernietigend binnen en was het na nog zeven zetten einde oefening. Jammer, maar wel een leuke pot!

En daarmee eindigde deze wedstrijd in een toch wel zeer geflatteerde ½ – 3½ nederlaag. Zonde, maar laten we in de resterende drie wedstrijden proberen ons in ieder geval te handhaven.