Verslag avondwedstrijd WLC A – De Combinatie A

“In mijn debuutpartij voor WLC A pakte ik met zwart tegen Ton Sneeuw snel zijn pion op c4. Hij bleek niet bijzonder voornemens die terug te winnen en offerde zelfs nog wat pionnen.
Daardoor stond ik beter, maar moest ik de nodige druk over open lijnen en diagonalen overleven. Ontwikkelen zat er voor mij niet in, maar mijn paarden en pionnen konden zich steeds goed aanpassen. Ton snapte goed dat zijn beste kans was om de inzet te verhogen – hij gooide geïnspireerd al zijn pionnen op de koningsvleugel ertegenaan. 
Dat wit uiteindelijk een kwaliteit en veel pionnen achter stond was fors, maar nog in de partijgeest. 

Nu gebeurt er iets wat me nog lang zal heugen: ik plande hier 21. Dc3 en als zwart de pion op e5 met zijn loper dekt, dan volgt 22. Pf3 gevolgd door 23. Pd4 etcetera en ik taxeerde de dan ontstane stelling zo goed als gewonnen. Beter voor zwart is na 22. Pf3 dus 22… f6, maar ook dan staat wit heel goed. Tot mijn grote ergernis speelde ik hier 21. Pf3, meteen het paard dus in plaats van eerst 21. Dc3 en dan 22. Pf3. Na zwarts 21… Le6 22. De4 stond ik nog steeds erg goed, als ik na het vervolg 22… Lxa2 23. Txa2 f6 24. Ph4 Tg5 dan maar 25. Taa1 had gespeeld in plaats van 25. Pf5. Na 25. Taa1 geeft Stockfish nog steeds circa +1.00. Echter… in de diagramstelling heeft wit hier de totaal gewonnen zet 21. Txe5! en het is helemaal uit. Na 21… Dxe5 volgt 22. Dxc6+ gevolgd door 23. Dxa8+ und schluss. Als zwart niet terugneemt op e5 en bijvoorbeeld iets als 21… Le6 speelt, dan volgt simpel 22. Dc3 en de zwarte stelling is niet te benijden. Ongelooflijk wat ik hier allemaal heb gemist en weggegeven! Later in de partij gebeurde er dus weer zo iets wat tot gevolg had dat ik niet de winst weg gaf, maar wel een zekere remise. Bah!”

Jammer en ongelukkig, maar deze dingen gebeuren soms. Ik kan mij een recente partij Smit – Simons herinneren…

In mijn partij van deze avond tegen oude bekende Jos Swinkels kon ik na een aardig zijvariantje van een van mijn favoriete openingen de angel uit de witte aanvalsstelling halen door dameruil vrijwel af te dwingen. Daarna was de stelling gelijk, maar na een mindere paardzet van Jos kon ik een centrumpionnetje winnen. Bovendien had ik een sterk paard tegen een zwakkere loper, dus dit beloofde heel wat. In de tijdnoodfase, waarin ik nog ruim voldoende tijd had in tegenstelling tot mijn opponent, speelde ik het echter op een paar momenten ontstellend zwak. Eerst overzag ik een eenvoudige maar zekere winst, daarna zo rond de 40e zet speelde ik zelfs een zet die alle voordeel vergooide. Gelukkig greep Jos zijn kans niet, waarna ik alsnog de overwinning over de streep kon trekken.

Dat was mooi, want de partij van Thomas was minimaal remise. Op het eind dacht ik zelfs maximaal remise, maar dat bleek toch niet zo te zijn:

“In de tweede ronde van de avondcompetitie speelde ik tegen de sympathieke Gerard van den Berg van De Combinatie uit Asten. In een van de hoofdvarianten in de Aljechin kregen we een typische pionnenstructuur op het bord waar ik een meerderheid had op de damevleugel die zwart moest tegenhouden. Dit deed Gerard lange tijd heel bekwaam en lange tijd leek er niet veel meer dan remise in het vat te zitten. Echter, na 3½ uur onder druk hebben gestaan, tastte zwart in het eindspel met paard en drie pionnen voor mij en loper en drie pionnen voor hem mis. Het stukoffer, waarmee werd gedacht alle resterende pionnen op te halen klopte niet, en met het paard meer kon ik mijn laatste overgebleven pion verzilveren. Al met al dus een zware partij die ik gelukkig op de lange adem en met wat hulp van de tegenstander heb kunnen winnen.”

En zo boekten we dus onze tweede zege, opnieuw met 3 – 1! In december volgt de derde ronde, in Weert tegen Checkmate, hopelijk gaan we onze koppositie consolideren.