16-04 update3 ind sen 16-04
16-04 update2 ind sen 16-04
15-04 update ind sen 16-04
14-04 indeling sen 16-04
13-04 uitslagen sen 09-04
09-04 update3 ind sen 09-04
09-04 update2 ind sen 09-04
08-04 update ind sen 09-04
06-04 indeling sen 09-04
Naast de deelnemers in het weekendvierkamp, waarover eerder al was geschreven op deze website, zijn er ook nog twee WLC’ers in actie geweest bij de tienkampen voor amateurs in het Tata Steel Schaaktoernooi. Dit hebben ze bovendien op een zeer verdienstelijke manier gedaan.
Sascha Kurt vinden we terug in groep 2A van het tienkamptoernooi, een groep met een gemiddelde rating van rond de 2100, waar Sascha op papier een van de zwakkere spelers was. Sascha liet echter zien dat hij een gevaarlijke speler is en dat op die rating van 2000 nog wat valt af te dingen. Hij scoorde een knappe en ongeslagen score van 6.5 uit 9, goed voor een gedeelde eerste plaats en een TPR van bijna 2300.
Martijn Bax speelde in groep 5C, waar hij één van de kanshebbers was voor de titel. Hij maakte deze verwachting ook waar; met een ongedeelde tweede plaats in zijn groep en een mooie overscore zal het een fijne thuistocht naar Brabant zijn geweest.
Afgelopen zaterdag, 20 januari, is onze penningmeester Wim Lucassen overleden. Het bericht zorgde voor grote verslagenheid op de clubavond. Wim, die vele jaren lid was van WLC, heeft grote betekenis gehad voor WLC. Hij heeft jaren les gegeven aan de jeugd, onder meer aan Tommy Grooten die daar nog steeds met veel plezier op terugkijkt. Tijdens de WLC weekendtoernooien was hij niet alleen verantwoordelijk voor alle financiële aangelegenheden, hij was ook scheidsrechter in de ruimte waar de hoofdscheidsrechter niet kon zijn, en hij maakte, samen met Leo van IJzendoorn, de indelingen. Sinds 2012 was hij penningmeester van WLC en dat deed hij op een voortreffelijke manier. De uitgebreide toelichtingen die hij verzorgde als bijlage bij alle financiële overzichten waren zodanig dat er niets meer te vragen viel. Wim is ook vele jaren penningmeester van de NBSB geweest. We verliezen in Wim niet alleen een financieel kundig iemand, maar vooral een aimabele, vriendelijke man. We wensen Chantal, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Aangezien alle promovendi en degradanten van de groepen uit de eerste competitiehelft inmiddels bekend zijn starten we op dinsdag 23 januari 2024 met de 2e competitiehelft van het seizoen! De indeling van de groepen en het programma vindt u in het menu Senioren bij de desbetreffende groepen. Enkele resterende partijen uit de 1e seizoenshelft worden nog ingehaald.
Casper Deij is gedeeld eerste geworden van zijn vierkamp (7Q) op het Tata Steel Chess toernooi, in Wijk aan Zee.
Met twee keer remise en één keer winst heeft hij de deur driemaal dichtgehouden. De gemiddelde speelduur was ruim drie uur per partij en dat was hard werken!
Arish Gayen is tweede geworden in de groep 7E met 2 uit 3 en Thao Luong is ook tweede geworden in groep 7C met 1,5 uit 3.
Wie dacht dat met de laatste zaterdagcompetitiewedstrijd het schaken gedaan was komt bedrogen uit. Voor de afsluiting van het jaar zijn namelijk nog een aantal toernooitjes afgetikt door verschillende WLC’ers.
Rudy, Thomas en Nino deden dat in TIlburg bij het Stukenjagers Kersttoernooi. Nino liet hier zien flinke stappen te hebben gezet in de snellere speeltempo’s door een heel mooie 50-% score neer te zetten tegen sterke tegenstanders. Ook Rudy scoorde met 4 uit 7 iets boven de ratingbalans, omdat alleen de uiteindelijke top-3 hem wist te verslaan. Thomas miste de scherpte om daar bovenuit de stijgen, maar scoorde met zijn 4 uit 7 ook zeker niet slecht.
Net over de grens in het mooie Westerlo vinden we het Rokade Winter Chess, waar Niels Feijen een zeskamp heeft gespeeld. Onderaan de ratingladder had hij het zwaar te verduren, maar ongetwijfeld is dat een opmaat voor weer meer overwinningen gedurende de rest van het seizoen.
Sluiten we onze tocht af in het hoge noorden, namelijk in Groningen, waar de jeugd van WLC de schaakborden onveilig heeft gemaakt. Sascha boekte in zijn vierkamp een degelijk resultaat: twee remises en een winstpartij tegen op papier gelijkwaardige tegenstand. Niet genoeg om de groep te winnen, maar wel genoeg om weer wat ratingpuntjes erbij te kunnen schrijven. Daartegenover had Tommy het drukker, want hij speelde in de B-groep (tot +- 2000) 9 rondes klassiek schaak en liet daarin zien dat hij het spelletje nog goed in de vingers heeft. Hij schoot uit de startblokken met 3 uit 3, pakte toen een 0, maar wist met een geweldige eindsprint van 4.5 uit 5 alsnog beslag te leggen op een gedeelde eerste prijs! Van harte proficiat!
Iedereen de beste wensen alvast en tot in het volgende schaakjaar.
Nadat we in de 4e ronde vrij waren, hadden we er allemaal weer zin in. Onze tegenstanders daarentegen hadden de hoop op handhaving al (bijna?) opgegeven. Ze hadden alles verloren en hadden ook hun vrije ronde nog niet gehad. Desalniettemin kwamen ze met een gelijkwaardig team aanzetten, dus we lieten ons niet misleiden door de tot nu toe lage score van onze tegenstanders.
We begonnen met twee snelle remises van mijzelf en Sascha:
Guus (2)
Ik kan dit keer kort zijn over mijn partij. Ik kwam slecht uit de opening, ik kreeg een remiseaanbod, en ik accepteerde het. Gelukkig had mijn tegenstander behoefte aan een rustige middag en is mij een lange lijdensweg bespaard gebleven.
Sascha (4)
Op bord 4 speelde ik met wit tegen Ivan Utama. Een solide Petroff kwam op het bord. Op zet 7 speelde ik Lg5 met het idee om f6 uit te lokken. In plaats daarvan vondt zwart een betere verdediging 7. … Pc6 met tegenaanval op mijn dame. Hierna gingen er veel stukken van het bord af en hielden we een symetrisch loper + toreneindspel over, wat na een tijde ook vervaagde, en op zet 23 kwame we tot remise overeen. Ook de computer vond het achteraf een solide partij met 98% accuracy voor mijn tegenstander.
Een tijdje later mochten ook Rudy en Wiebe een remise noteren. Ik was blij dat de op het oog slechte stelling van Rudy en de gevaarlijke vrijpion bij Wiebe ons geen punten hebben gekost. Ook Maarten lukte het uiteindelijk om zijn extra kwaliteit te verzilveren, en daarmee was ons eerste winstpunt binnen. Dat was hard nodig, want de stelling van Robert stortte weldra in.
Mijn partij begon met een Torre. En gezien de deplorabele stand van mijn parate openingskennis stond ik al op zet 3 voor een keuze.
Ik herinnerde me vaag dat ik weleens een partij had gewonnen na 3…Pe4 4.Lh4 Dd6!? 5.c3? Dh6! en wit moet na het vervolg …g5 en …Pxg3 terugnemen met de f-pion. Blijkbaar is 4…Dd6 nog altijd een goed speelbare zet voor zwart, met als mogelijke variant 5.Pbd2 Dh6 6.Dc1 Pc6 7.c3 Dh5 en wederzijdse kansen.
Maar dat wist ik dus allemaal niet en ik koos voor een opzet waarin zwart probeert via La6 de witveldige loper onschadelijk te maken of ander onheil te stichten. Ik had eigenlijk zelf niet door hoe goed dat gelukt was. Stockfish daarentegen weet wel raad met de witte koning in het centrum en stelt voor
14…Pxe5 15.Lxe5 Pc6 16.Lf4 e5! 17.dxe5 d4! met voordeel voor zwart. Ik koos echter voor het voorzichtige 14…Lg5?!
Toen ik even later weer een onnodig passieve zet deed, zat ik ineens tegen een heel slecht eindspel aan te kijken. Wit offerde een kwaliteit voor een vrijpion – wat heel goed was, maar deed het in het vervolg ergens verkeerd. In onderstaande diagramstelling had zwart het daardoor gelijk kunnen houden door simpelweg 35…Te7 te spelen. Beide witte stukken zijn gebonden aan de verdediging van e6, waardoor wit niet verder komt.
Ik dacht echter iets leuks gevonden te hebben en ging daarom voor 35…h5 36.Ld1+ Kh3 37.Lxh5 Lxe6 Deze zet ‘verliest direct’ volgens Gerard. Want: 38.Pxe6 Te7 39.Lf7 en 39…Txf7 faalt op 40.Pg5+. Maar nu komt de aap uit de mouw: 39…Kg3!! Er dreigt ineens wel Txf7 en de witte loper heeft niet genoeg velden om te ontsnappen. Derhalve: 40.Lg8 Te8! 41.Lf7 remise.
Overigens is 35…h5? objectief een grote fout. De lezer mag zelf uitzoeken waarom
Met een stand van 3-3 waren Gerard en Charlie nog bezig. Ik had goede hoop dat Gerard nog remise kon houden ondanks zijn pion minder. Van Charlie had ik het idee dat hij in het middenspel ergens een winst gemist moest hebben. Ik vermoedde dat er niet genoeg van zijn voordeel over zou zijn om te winnen. Kortom: het was nog spannend tot het laatste moment.
Als laatste was onze hoop dus nog gevestigd op Charlie. Gelukkig wist hij op het allerlaatste moment nog te winnen en daarmee de 4-4 veilig te stellen. Ik denk dat we blij mogen zijn met deze uitslag, omdat we toch een paar meevallers hebben gehad.
Het is alweer anderhalve week geleden, maar voor de deelnemers van de strijd om de eerste plaats in de NBSB avondcompetitie 1A staat de wedstrijd tegen De Baronie A ongetwijfeld nog vers in het geheugen. Lees verder hoe zij het hebben gedaan! En vergeet vooral niet de recente verslagen van de wedstrijden van WLC 2 en 3 hieronder te lezen.
Voor u hieronder het verslag van de lichtstadderby tussen WLC 2 en Eindhoven 2 gaat lezen, moedig ik aan het verslag van WLC 3 wat net hieronder staat niet te vergeten.
Op zaterdag 17 december stond er weer een leuk potje schaken op de agenda. WLC 3 tegen Nuenen. “Lekker dichtbij huis”, hoor ik u denken. En daar heeft u dan volkomen gelijk in. Ik beloof dat ik erna vandaag niet meer over zal beginnen, maar dit zijn de afstanden die je als uitspelende vereniging graag aflegt. Dat is nog eens wat anders dan de uitwedstrijden naar Blerick en Dordrecht die ons nog te wachten staan. Tegen de tijd dat je die speellocaties hebt bereikt, ben je dringend toe aan een nieuwe, volle tank en een flinke hoeveelheid koffie. Hoe anders was dat vandaag; dit hadden de heren uit Nuenen bij goed weer en voldoende zin nog op de fiets afgekund.
In het vorige verslag kon u lezen dat WLC 3 voortvarend aan de competitie is begonnen. Een goed resultaat zou ons de nietszeggende, maar toch leuke, titel winterkampioen opleveren. We hadden wat personele problemen, maar dat werd door Arno kordaat verholpen. Dat deed hij zodanig dat ons team er, op rating, alleen maar sterker op werd. Daardoor hadden we plotseling eigenlijk ook wel de verplichting om te winnen. Dat brengt druk met zich mee en het is maar de vraag of we daartegen bestand bleken.
Voor de eerste doses spanning hoefden op twee borden slechts de klok te worden gestart, want ondanks de toch tamelijk korte afstanden was het dertig minuten wachten op een speler aan onze kant en een speler van Nuenen. Hadden ze nu ook nog tegen elkaar moeten spelen, dan had niemand hoeven wachten, maar nu werden twee mensen veroordeeld tot een half uur lang koffiedrinken en toekijken. Nou ja, ik zal de spanning maar wegnemen, na wat telefoontjes kwam alles goed en konden we voltallig de rest van de middag voortzetten.
André, de eerste invaller, had een onplezierige middag. Zo’n middag waarvan je hoopt dat je die niet al te lang herbeleeft. Ik geloof dat hij het samenvatte als: “jij moet wel winnen, want ik heb het verbrast!” Ik beloofde mijn best te doen en had meteen een quote voor dit verslag te pakken. Wat er allemaal precies misging weet ik overigens niet. Ik hoorde verhalen over onderste rij, problemen, stukverlies, helemaal overzien; afijn, u kent het wel!
Ik stel voor dat André ons trakteert op een drankje en dan hebben we het nergens meer over, 0-1, zelfs niet over dat enorme ratingoverwicht!
De gelijkmaker werd door Joris op het formulier van Arno gebracht. Ik beweerde overigens nog dat Joris had verloren, maar dat bleek volkomen onterecht. Gelukkig maar, want we konden de overwinning goed gebruiken, 1-1.
Arish had op zijn bord een dame aan zijn tegenstander afgestaan, terwijl hij zelf twee stukken had veroverd. Aanval, offer, gepland, welbewust, goed doordacht, inventief en dreigend; dat hoop je dan, maar het bleek gewoon niet de bedoeling. Dat was jammer, want met zo’n cadeautje wist zijn tegenstander wel raad, 1-2.
En toen gebeurde er iets wonderlijks. Zoals april zijn staart roert volgens de uitdrukking, kwispelde WLC plotseling vrolijk. Ik stel mij zo voor dat er een beetje zon op de achterste borden viel en dat de onzen zich strijdlustig en plichtsbewust over de tafel bogen. Beseffend dat niet alleen hun partij, maar ook de meerdere eer en glorie van het team op het spel stond. En dat zij bevangen door innerlijke wil om dit avontuur tot een goed einde te brengen onversaagd en manhaftig de oppositie tegemoet traden. Hetgeen resulteerde, hoe kan het ook anders, in twee klinkende overwinningen, 3-2. Dank jullie wel Bart en Dennis, tweede invaller.
Of misschien gebeurde er ook wel wat anders; ik weet het niet. In ieder geval leverde het twee volle punten op!
Naast mij zat de nestor van ons team aan een fijn resultaat te werken. De stelling was goed, de koffie smaakte hem uitstekend, de klok zat niet tegen en de tegenstander gaf op, 4-2.
En zo kon het gebeuren dat ik voor de derde keer dit seizoen het beslissende (halve) punt mocht halen. Waren het de vorige keren inderdaad remises, was het deze keer niets anders dan een échte, heuse overwinning. Zo’n overwinning, waarvan je dacht dat je die nooit meer halen zou, of was dat nou een ander liedje? Hoe dan ook, ik won en dus het team met mij, 5-2.
Bord 2 Bas
Gezegd moet worden dat ik niet zonder moeite en enig geluk tot die overwinning gekomen ben. Ik haalde in de opening voor mijn gevoel wat ideeën door elkaar, waardoor ik een Siciliaan op het bord kreeg die net niks was.
Toen mijn tegenstander het centrum sloot met de zetten d7-d5 en d5-d4, weet ik niet of dat goed of slecht voor hem was, maar in ieder geval kwam ik weer in een stellingstype terecht dat mij bekend voorkwam en kreeg ik weer wat plannen die zouden kunnen werken. Dat was ook de reden dat ik de mij aangeboden remise weigerde.
Traag als ik de laatste tijd ben, kwam ik in tijdnood. Gelukkig deed mijn tegenstander niet voor mij onder. Ik wisselde de volgorde van twee zetten, waardoor ik de gewonnen pion weer kwijtraakte en besloot, hoewel mijn koning wat onder druk stond, niet tot het ruilen van stukken over te gaan. Dat bleek, hoewel waarschijnlijk objectief niet, in dit geval verstandig, want mijn tegenstander verbruikte én veel tijd én misrekende zichzelf door een paard wat te vroegtijdig in de strijd te werpen.
Dat resulteerde in een aantal extra pionnen en uiteindelijk een overwinning op tijd, toen ook groter materiaal bij mijn tegenstander verloren leek te gaan en hem dat tot het investeren van te veel tijd noopte.
Leo kreeg het daarna niet voor elkaar om nog wat meer elan aan onze overwinning te geven. Hij kon uiteindelijk niet anders doen dan zijn tegenstander feliciteren en Nuenen een mooi slotakkoord geven, 5-3.
En dat betekent, beste lezers, dat wij tot februari bovenaan staan? Heb je daar wat aan? Nee zeker niet. Is het beter dan onderaan staan? Dat is ontegenzeggelijk het geval!
Wij gaan ons nu wagen aan lampjes in de kerstboom, top 2000 op de radio, een net iets te grote hoeveelheid eten en drinken, eventueel nog een leuke vuurwerkshow en misschien nog een blik op de ranglijst!
Namens het team wens ik u een heel plezierige kerst en het allerbeste in 2024 toe. In februari zijn wij er weer!
Recente reacties