Verslag externe competitie: HSC Helmond – WLC 1

(door Guus Bollen)

Wij mochten tegen het bekende HSC Helmond. Een van hun teamleden speelt sinds kort intern bij WLC, en verscheidene leden van ons team hebben in het verleden voor HSC gespeeld. HSC had voorafgaand aan deze wedstrijd evenveel matchpunten als wij en waren dus ook nog theoretisch kampioenskandidaat. We waren dus met zijn allen gemotiveerd om een goed resultaat neer te zetten. In sommige wedstrijden zit alles tegen. Maar dit keer zat alles mee voor ons.

HSC Helmond		WLC
Venis , R. (Ruben)	2229	Welling , G.J. (Gerard)	2290	z-w	0 – 1
Cebula , J. (Jerzy)	1930	Bollen , G. (Guus)	2215	w-z	0 – 1
Smit , M. (Maarten)	1994	Tang , C. (Charlie)	2210	z-w	0 – 1
Dekker , B.W. (Bart)	2156	Medema , J. (Jeroen)	2173	w-z	0 – 1
Faber , H.K. (Hugo)	2003	Simons , R.W.J. (Rudy)	1971	z-w	½ – ½
Asseldonk van, P. (Paul)	1980	Klomp , R.L.P. (Robert)	2057	w-z	0 – 1
Pelgrom , M.J.M. (Marcel)	1609	Brouwers , T. (Ton)	1854	z-w	0 – 1
Blijlevens , W.J.H. (Pim)	1944	Swinkels , A.T. (Nol)	1974	w-z	½ – ½
Gemiddelde Rating:	1981	Gemiddelde Rating:	2093		1-7

Gerard (1): Na een aarzelend begin in de bondscompetitie begon ik deze partij in een zeer vastberaden bui. Dat is al te zien aan de openingskeuze met een ambitieus vroegtijdig h4!?.. Op de 10e zet ontaarde dat al in een frivool stukoffer. Het is me ook na analyse nog niet duidelijk of het avontuurlijke spel 100 % correct is maar wel dat het praktisch verantwoord is, want het wordt enorm ingewikkeld en stelt hoge eisen aan beide spelers. Ruben koos een voor de hand liggende verdediging maar deze blijkt ondanks het feit dat wits aanvalsopbouw relatief traag verloopt niet steekhoudend. De witte aanval neemt snel in kracht toe en spoedig kan zwart de witte combinaties niet meer pareren. Zo placht ik 15 tot 20 jaar geleden te spelen, misschien moet ik mijn huidige “oude-mannetjes spel” daar vaker voor inruilen?

Guus (2):

Charlie (3): Op bord 3 mocht ik met wit optreden tegen een bekend gezicht bij ons op de club, Maarten Smit. De opening was verrassend genoeg een Caro-Kann, net als de laatste vijf keer dat ik tegen Maarten heb gespeeld. Deze keer kwam echter een andere variant op het bord, die ik helaas niet kende en vervolgens heb ik heel wat kleine foutjes gemaakt. Ze werden gelukkig niet allemaal direct afgestraft, maar ik kwam waarschijnlijk iets minder te staan. Rond een zet of dertig kwamen we allebei in tijdnood, hierdoor liet hij mij een beetje tegenspel creëren. In het vluggeren maakte hij wat fouten en op de veertigste zet stond ik gewonnen. Na nog een paar zetten gaf hij het op.

Jeroen (4): Meteen na de partij en de gezamenlijke analyse was ik niet ontevreden over mijn spel. Ja, ik had een kleine onnauwkeurigheid begaan, en hij was vergeten die af te straffen, was min of meer de conclusie. Verder een nette partij gespeeld. Nou, de computer maakte gehakt van onze partij! Na een wat rustige openingsfase speelde ik agressief op de koningsvleugel en we kregen de volgende stelling:

Hij offerde hier terecht een stuk met 19. Pcxe4, fxe4 20. Lxe4. Het best had ik hier het stuk kunnen terug offeren met 19..,Pdf6 20.gxf6,Lxf6 en een iets betere stelling, maar ik speelde 19. …, Pb6 waarna het volgens de computer na 20. Dc2, Tf7 gelijk staat (en wit dus grote kansen heeft).

Iets later in de partij ontstond de volgende stelling:

Hier besloot ik tot 24. …, a5? terwijl ik het alternatief 24..,Txf4 bekeken had maar onterecht verworpen had: zwart staat na 25.Lxh7+,Kh8 26.Lxf4,Dxf4 gewoon erg goed: de witte pionnen op de koningsvleugel en d5 zijn zwak, dat heb ik onderschat.

Er volgde 25. f5 en ik vond het eindspel dat ontstond na 25. …, Txf5 26. Pg4, Txf1+ 26. Txf1, Dxf1+ (beter is Lxg4) 27. Kxf1, Lxg4 er voldoende goed voor mij uitzien. Het schijnt echter niet goed te zijn na 28.Lxh7+,Kh8 29.Ld2,Pcxd5 30.Le4 en daar is ook wel wat voor te zeggen. Hij speelde echter 28. Dg2? waarna ik na 28. …, Tf8+ 29. Kg1, Lf5 de witveldige lopers kon afruilen (30.Lf3 is niet echt een alternatief). Het staat dan staan, maar ik schatte mijn praktische kansen toch hoger in: ik ben tenslotte de partij met drie stukken voor de dame.

Weer iets later stond de volgende stelling op het bord:

Hier moest ik de principiële keuze maken: of remise door mijn toren te offeren tegen zijn loper (wat waarschijnlijk eeuwig schaak oid wordt), of er vanuit gaan dat het wel mat zou gaan of ik de dame zou winnen; ik moest natuurlijk wel schaak blijven geven, want er dreigt zowel op g8 mat. Vanwege het feit dat we als team eigenlijk geen risico meer liepen (ik ben even een rondje langs de velden gaan lopen) heb ik gekozen voor 37. …, Ld4+. Op dit punt maakt wit, in tijdnood, de beslissende fout (maar hoe kun je het weten?) door 38. Kh1? te spelen. De goede spelers onder ons zien meteen dat 38.Kg2 de enige weg naar remise is 😉. Een belangrijke variant: 38..,Tb2+ 39.Kh3,Tb3+ 40.Kg2!,Pe3+ 41.Kfgh3,Pf5+ 42.Kg4!,Tg3+ 43.Kh5,Pg7+ 44.Lxg7+,Txg7 45.Df8+,Kxh7 46.Dxd6! en dan bijvoorbeeld 46..,c3 en 47.Dxc5,Lxc5 pat; onmogelijk te zien! In de analyse hadden we nog naar 46.Df5+ gekeken, maar dat is winnend voor zwart na 46..,Kg8! 47.Dc8+,Kf7! 48.Dxc7+,Ke6 en zwarts vrijpionnen beslissen de wedstijd.

Er volgde in de partij toen nog negen(!) schaakjes van mijn kant, die ik zonder verdere analyse geef (probeer zelf maar wat alternatieven, het gaat altijd fout voor wit): 38. …, Tb1+ 39. Kh2, Le5+ 40. Kh3, Tb3+ 41. Kg2, Pf4+ 42. Kf2, Ld4+ 43. Ke1, Tb1+ 44. Kd2, c3+ 45. Kc2, Tb2+ 46. Kd1, Td2+ en wit gaf op.

De eindstelling, met een zwarte slang van c7-d6-c5-d4-c3-d2, is wel leuk om te zien.

Rudy (5): Ik speelde tegen Hugo die ik natuurlijk al heel lang ken en wiens beperkte openingsreportoire mij ook niet onbekend is; Niettemin verrastte hij mij met een opening die ik van hem niet had verwachtte. Mijns insziens kwamen we beiden gelijk uit de opening ondanks het feit dat ik al op de 8e zet een betere zet had die me een klein voordeel zou opleveren (ca 0.5) . Na deze gemiste (kleine) kans maakten beiden in het vervolg van de partij t/m het eindspel geen echte fouten zodat de remise terecht was en voor ons op dat moment goed uit kwam met een 2-0 stand voor de onzen en op de overige borden ook vnl. voordelig voor ons.

Robert (6) kwam in een eindspel terecht met een extra paard. Hij wist de witte vrijpion te bedwingen en won.

Ton (7) en zijn tegenstander pauzeerden de partij voor ruim een kwartier om samen een versnapering te nemen. Niet lang daarna kreeg Ton een remiseaanbod van zijn tegenstander. Op het bord was Ton echter niet zo gemoedelijk, en hij wist de complexe stelling naar zijn hand te zetten, om uiteindelijk het pionneneindspel te winnen.

Nol (8): Een partij met wederzijdse kansen. Daar zal ik het maar bij laten. Na de veertigste zet werd de partij door herhaling van zetten remise. Inmiddels stonden we al met 6 – 1 voor!

Na deze ruime overwinning maken we theoretisch nog kans op het kampioenschap. Opvallend is dat wij niet het enige team zijn dat met 7-1 gewonnen heeft. Ook Zuid Limburg 4 en concurrent Blerick wonnen deze ronde met 7-1. Ook binnen de vereniging was de uitslag niet uitzonderlijk: WLC 2 won met 7½ – ½.