Externe competitie: WLC 1 – HSC 1

WLC 1

HSC Helmond 1

Bollen, G. (Guus) 2207 Asseldonk van, P. (Paul) 1966 z-w 1 – 0
Tang, C. (Charlie) 2185 Venis, R. (Ruben) 2201 w-z ½ – ½
Simons, R.W.J. (Rudy) 1998 Cebula, J. (Jerzy) 2084 z-w ½ – ½
Klomp, R.L.P. (Robert) 2061 Dekker, B.W. (Bart) 2112 w-z ½ – ½
Swinkels, A.T. (Nol) 1958 Blijlevens, W.J.H. (Pim) 1910 z-w ½ – ½
Copic, R. (Roel) 1913 Smit, M. (Maarten) 1973 w-z ½ – ½
Haitjema, J. (Jarich) 1921 Faber, H.K. (Hugo) 2033 z-w 0 – 1
Jansen, I. (Ingeborg) 1910 Wuijts, J.M.C. (Johan) 1951 w-z 0 – 1
Gemiddelde Rating: 2019 Gemiddelde Rating: 2029 3½-4½

We begonnen deze wedstrijd met een comfortabele voorsprong in matchpunten op de rest van de teams in klasse 3H. Aan de andere kant wisten we dat het een zware wedstrijd zou worden tegen Helmond. Drie van onze sterkste spelers waren er namelijk niet bij. Al snel zag het er niet zo goed uit voor ons, met toch wel duidelijk slechtere stellingen op een aantal borden, en te weinig goede stellingen om dat te compenseren. De uitslag geeft dan ook een ietwat vertekend beeld: we hadden ook heel goed met 2-6 kunnen verliezen. Maar we hadden meer meevallers dan tegenvallers, en op het laatste moment kregen we zelfs nog twee kansen op 4-4. Maar helaas, die kansen werden in tijdnood gemist, en dus noteerden we ons eerste verlies van het seizoen.

Bij Ingeborg (8) bleek al snel dat ze de routine een beetje mist, en ze mocht de eerste 0 van de wedstrijd noteren.

Guus (1): Mijn tegenstander investeerde in een vroeg stadium al veel tijd. Daarmee kon hij geen manier vinden om door mijn egelstructuur heen te breken, hoewel dat op een gegeven moment wel mogelijk was met groot voordeel voor wit. Om de een of andere reden speelde hij later zijn g-pion naar voren, terwijl zijn koning kort gerocheerd was en mijn dame en loper al op b7 en a8 respectievelijk klaar stonden. Dat bleek geen goed idee te zijn, en dat was het keerpunt van de partij. Hoewel ik het daarna ook niet helemaal accuraat speelde, bezweek mijn tegenstander niet lang daarna onder de druk van zijn tijdsnood, de activiteit van mijn stukken en de openheid van zijn koning.

Charlie (2): Na de opening kwamen we in een ingewikkelde maar gelijke stelling. Eigenlijk was er niet zo veel aan de hand en we ruilden heel wat stukken af. De resulterende stelling was dat ik met een isolani op d4 opgescheept zat en hij met dubbelpionnen op de c-lijn. Ik kreeg een of twee keer de kans om af te wikkelen naar een remiseachtige toreneindspel, maar koos ervoor om de dames op het bord te houden. Dat was niet zo verstandig aangezien ik vrijwel meteen een kwaliteit weggaf in tijdnood. Hierdoor kreeg hij een stelling dat gewonnen lijkt te zijn, maar het was niet zo makkelijk. Er kwam nog wel een moment waar hij met een geforceerde variant de dames kon afruilen en de resulterende stelling was dan makkelijker te winnen. Dit miste hij echter, inmiddels was hij ook in tijdnood, en na een tijdje geen progressie te hebben gemaakt, zag hij het ook niet meer. Hierop besloot hij remise te maken in een stelling waar hij toch veel beter stond, ik mag niet klagen.

Robert (4) was op een gegeven moment in een stelling beland waarin hij een toren minder had. Mijns inziens had hij daar niet genoeg compensatie voor. Maar toen hij na een tijdje met remise de zaal uit kwam, had ik niets te klagen.

Nol kreeg van mij vandaag de opdracht om niet te snel tevreden te zijn met remise. Maar toen ik later zijn (zwarte) dame op a1 zag staan zonder duidelijke uitweg, dacht ik even dat hij daarom roekeloos was gaan spelen. Ik was dan ook blij toen de remise alsnog binnen was.
Nol (5): Voor de vijfde keer op rij remise. Ik krijg er onderhand een punthoofd van…

Roel (6): Helaas heb ik het team niet aan een punt kunnen helpen. Ik heb een zeer goede tot gewonnen stelling laten glippen en laten eindigen in remise. Gezegd moet worden dat mijn tegenstander (op dinsdagen gewoon WLC-er 😊) in hoge tijdsdruk goede verdedigende zetten wist te vinden en na de tijdscontrole zelfs een actiever toreneindspel overhield.

We speelden een Slavische partij, met e6-opstelling. Zwart kon door tactisch ongemak (we kenden allebei de theorie niet goed, waardoor het eng leek) niet op tijd c5 spelen en daarmee werd de pion op c6 zwak en kon de loper op b7 niet geactiveerd worden. Wit voerde de druk op c6 op en kon een tweede dreiging creëren richting de koning met f5. Hierdoor wist wit een pion te winnen. Als ik echter langer had gerekend, had ik een winnende voortzetting gevonden. Nu wist zwart met een paar listige zetten te stelling te compliceren. Balend liet ik mijn tijd wegtikken en met hangen en wurgen werd de tijdcontrole gehaald. In een stelling die eerder beter voor zwart dan voor wit was.

Jarich (7): Door een openingsfout raakte ik al snel in een inferieure stelling, waarin ik een tempo minder had ten opzichte van theoretisch bekende stellingen. Mijn stukken konden geen goede velden vinden en er dreigde een aanval over me heen te komen. Ik probeerde er nog wat van te maken door een stuk te offeren om wat los te komen. Dat werd echter achter elkaar weerlegd en ik werd alsnog matgezet. Inmiddels drie externe partijen achter elkaar verloren… ik merk dat het gebrek aan routine mij toch wel parten speelt.

Rudy maakte het nog spannend op het eind, met een stand van 3-4 in ons nadeel. Hij had zich op miraculeuze wijze weten terug te vechten uit een verloren stelling, en wist tot twee keer toe zelfs een gewonnen stelling te bereiken. Helaas was hij toen even abuis, en werd het alsnog remise.

Rudy (3): Beide spelers speelden de eerste 16 zetten bijna a tempo; kennelijk voor beiden nog op bekend terrein . Toen begon ik voor het eerst pas echt te denken na zijn 17e zet. Ik speelde 17…b4 die de computer al iets minder vind, maar nog steeds binnen de remisemarge. Lange tijd was de partij in evenwicht , zo ongeveer t/m de 40e zet en nadat beide partijen duidelijk betere zetten hadden gemist,en juist pas na de tijdcontrole werd het echt spannend. gezien de stand als team (we stonden meen ik met 3-2 achter) offerde ik een pion voor gevaarlijk tegenspel, maar daar zat weer een lek in. gevolg: pion achter zonder fatsoenlijke comp. Gelukkig speelde hij op de 43e zet niet het m.i. vrijwel winnende Lf5: en toen won ik de pion weer terug met voor hem een gevaarlijke vrijpion op g6 en voor mij gevaarlijke druk op de damevleugel. Weer was de partij binnen de remisemarge , maar wat erger is: er gebeurde iets wat ik volgens mij nog nooit eerder in ruim 30 jaar KNSB-competitie heb meegemaakt: ik was abuis over de tussenstand als team; ik dacht echt dat we sowieso hadden verloren , ook als ik nog won. Deze gedachtengang heeft me parten gespeeld. Ik zat naar allerlei varianten te kijken die in ieder geval eeuwig schaak of remise opleverden, en mogelijk misschien meer. Op het moment dat ik kon winnen op de 50e zet met een tussenschaakje op b2, speelde ik a2 en weer was het remise. Daarna kreeg ik nog een kans op de 55e zet om de partij definitief te beslissen met 55 Tg1+, zagg dit niet, of ik zag spoken en daarna claimde ik 3x dezelfde stelling . Waarschijnlijk was ik compleet vermoeid of eenvoudigweg de weg kwijt, want beide gemiste winstkansen waren o zo simpel. Edoch, als ik me er bewust van was dat als ik zou winnen de stand 4-4 was, dan was ik denk ik scherper en had ik alvast niet naar allerlei remisevarianten gekeken (ik was immers al eerder in de partij goed weggekomen) en dan had ik misschien de simpele winst wel gezien. remise dus. Balen, balen en nog eens balen, dat we daardoor de 1e plaats kwijt raken en nu zelfs 4 kanshebbers hebben op het kampioenschap.

Dit is de stelling na de 42e zet van zwart Thg2: Simpel Lg6: wint hier voor wit ondanks de winst van de witte b-pion, maar gelukkig speelde wit hier 43. f5 ? En na fg5: was de stelling weer in de remisemarge.

Dit is de stelling na de 50e zet van wit, T7e3; Als zwart hier simpel Tb2 + geeft is het uit. Op zowel ka1 als Kc1 komt Pb3 + . Ik speelde hier echter a2 + en weer is de stelling remise.

Dit is de stelling na de 55e zet van wit Kba1 (Kc1 is nog steeds remise) . Als zwart hier 55…Tg1 + is het uit; er volgt geforceerd 56. Kb2 Pc4: 57. Kc2 Pe3+ en 58…Pf5: Hoe simpel kan het zijn. Ik speelde echter weer Pb3+ en claimde daarna 3x dezelde stelling, hoewel de claim volledig overbodig was, want hij kon toch niet anders.

De competitie is dus weer helemaal open, en we zullen de overige wedstrijden met voldoende bordpunten moeten winnen om kampioen te worden.

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *