WLC 4 leeft

Van de hand van Wiebe bereikte ons het volgende onderhoudende verslag van de wedstrijd De Baronie 4-WLC 4, met veel diagrammen, bespiegelingen, en ook nog eens twee puzzels, waarvoor veel dank! Ik maak van de gelegenheid gebruik om alle WLC 4’ers aan te moedigen tot voortzetting van deze trend, en geef het woord aan de razende  reporter

Voordat we overgaan tot het verslag, daag ik u uit om alvast na te denken over deze stelling.

En over deze:

Goed, daar gaan we dan. Allereerst maak ik graag van de gelegenheid gebruik om u, geachte lezer, te bedanken voor uw geduld met het 4e team. Want tijdens de eerste 5 ronden van de competitie heeft u vergeefs gewacht op een teken van leven van dit nieuwe team. Hoewel: nieuw? Dat is dan vooral op papier, want de bezetting van het 4e bestaat toch vooral uit mensen die het vorig jaar met het 3e tot promotie schopten. Dat zat er zoals bekend na de kansloze nederlaag vorige ronde tegen De Kentering niet meer in.

Maar deze keer scheen de zon voor onze talenten. Letterlijk dan toch in elk geval. De terrasjes van de Ginnekenmarkt – waar de teamleider van De Baronie ons listig (?) langs had laten lopen – lonkten, maar dat kon wachten tot na een verhoopte overwinning.

De nul werd in elk geval snel van het scorebord gewist door Marcel Knigge en Rob de Ruyter.

Een partij die vlug in remise eindigde… we gaven elkaar de ruimte om steeds maar te ruilen… met als gevolg, dat mijn tegenstander met 2 paarden overbleef en ik twee lopers… (en een gelijkwaardige pionnen structuur)

Gevoelsmatig dacht ik te kunnen winnen, maar het eindspel is voor mij te wisselvallig… daarom in overleg met de baas… 😉 een remise… gezien de uitslag van het team, had ik misschien door moeten spelen.

(en bedankt, Marcel, gelijk de hele spanningsboog van het scoreverloop doorbroken)

De partij van Roel van Rooij duurde niet veel langer. Naar verluidt heeft Roel onlangs succes geboekt op de clubavond door loper x f7 toe te laten slaan en de koning actief naar e7 te ontwikkelen. Maar in deze ontmoeting bleek deze bongcloud toch geen garantie tot succes. En zeker ook Kudos voor witspeler Mateo Ferrario die in de stelling van diagram 2 niet terugdeinsde voor een stukoffer.

14.Pd5+!! cxd5 15.Dxd5 en nu voorkwam Roel met 15...Dc4 dameverlies, maar de partij was niet meer te redden. Het snelst was 16.Dd6+ met mat op de volgende zet, maar ook na het gespeelde 16.Dxd7 Kf6 17.Td6+ Lxd6 18.Dxd6+ De6 19.Dxe6# stierf de zwarte monarch.

Bij Bart ging het gelukkig een stuk beter.

Na een opening zonder veel bijzonderheden komt bovenstaande stelling op het bord.

Hier besluit wit om 1.Le4 te spelen. Volgens onze vriend Stockfish had wit hier beter a4 of 0-0 kunnen spelen, waarbij het spel nog in evenwicht zou blijven. De beste voortzetting voor zwart was daarna exd4, ik speelde echter 1...Pxe4. Mijn tegenstander reageerde snel en pakte zijn dame om terug te slaan, maar besefte zich op dat moment dat dit niet de juiste zet was en zette zijn dame terug om daarna het paard te pakken om te slaan. Helaas is dit niet toegestaan en diende hij te zetten met zijn dame en sloeg daarmee 2.Dxe4. De zet 2...exd4 was daarna voor zwart voldoende om de partij tot een winnend einde te brengen. De volgende zetten waren rechttoe rechtaan en bij de onderstaande stelling was mijn tegenstander er klaar mee en gaf op.

Intussen was Arish door een moment van onoplettendheid een pion kwijtgeraakt. En even later wist Willem Boogert met een kleine combinatie nog een pion te winnen. De rest van de partij hoefde ik niet meer te zien, maar dat was buiten de veerkracht van Arish gerekend, want toen ik op het scoreformulier keek, bleek daar een puntendeling te staan.

Ja, mijn tegenstander verblunderde zijn 2 pluspionnen en toen bleef er een eindspel van elk een toren en 3 pionnen over. Zo is het remise geworden.

Toen was het mijn beurt om iets aan de score te doen.

Zwart had duidelijk geen vredelievende intenties in deze partij en nam vanaf het begin mijn koning onder vuur. Maar in principe had ik dat wel goed onder controle en heel veel plezier van zijn stukoffer heeft zwart niet beleefd. Intussen zat ik te dromen van een mooi einde van de partij en jawel hoor: zwarte speelde het gedroomde 27...f6.

Dat had ik al aan zien komen. Voor de zekerheid besteedde ik nog een paar minuten – het is immers nogal lullig als je in totaal gewonnen stelling je dame offert en het blijkt dan niet te kloppen. Maar niets van dat alles: 28.Pxe8!!. Met de pointe 28...Dxe5 29.Td8#. Zwart gaf op

De score was 3-2 voor ons en op deze manier ging het natuurlijk een leuke middag worden.

Een iets minder leuke middag werd het echter voor Joris. We komen er in bij zijn 19e zet.

19...Tf6 Ik had bedacht om de toren op g6 te krijgen voor een aanval op zijn koning. De loper kon geen kwaliteit winnen met 20.Lxf6 want na 20...Lxf6 werden zijn dame en toren gepend, waardoor hij zijn dame zo zou moeten verzetten om de toren te dekken. Ik was in dat geval van plan de kwaliteit terug te winnen plus de pion op d2.

Ik dacht na 20.Ph5 dat het alleen maar inspeelde op mijn plan om de toren op g6 te krijgen, maar wat ik niet had gezien is dat ook de g7 pion extra is aangevallen, waardoor ik deze moest inleveren.

Het duurde nog wel even voor die pion de doorslag gaf, wat mij alle gelegenheid gaf van mijn eigen partij na te genieten. In mijn achterhoofd begon echter een stemmetje heel vervelend te doen.

Ja, leuk en aardig allemaal, die dame van zwart staat in, dat klopt, maar wat gebeurt er eigenlijk na 28...fxe5? Je moet dan wel ingaan op 29.Pxc7 Th1+ 30.Kxg2 Txd1 en hoe staat het dan eigenlijk?

(volgens de engine nog wel wat beter voor wit, maar zeker niet meer totaal gewonnen zoals na een simpele zet als 38.De6).

Ook de partij van Arno kende wisselende kansen.

Na een door mij slecht behandeld Schots Gambiet (Ken ik slecht, mogelijke overgang naar een variant van het 2-Paardenspel in de nahand gemist) heb ik een lange tijd tegen een achterstand, 1 pion minder, gevochten, mede “ondersteund” door een ongelukkige paardzet. Les: (Bijna) Nooit voordat je ontwikkeling voltooid is 2x met hetzelfde stuk spelen. Ook tactiek liefst uitstellen totdat ontwikkeling voltooid is.

Ik kon later de stand gelijkstrekken door wit op te zadelen met een geïsoleerde dubbelpion.

Door wederzijds niet de beste zetten te doen ging de waardering achteraf een aantal keren van 0 naar +1 en omgekeerd, totdat ik een bijna-grafzet deed (zie diagram 7) 20...b5 21.d5 Ld7? (Lb7) 22.Pe4 Le7 23.d6 Le8 24.Pxg5+ Kg6 waardoor 😢

Tot diagram 8 ben ik teruggekomen, maar doe (weer) de verkeerde voortzetting. Wit gaat in de aanval en mijn laatste zet was 35...Td5?? met een compleet verloren stelling. Ron ziet het echter niet en gaat met zijn toren weer naar g2, waardoor ik weer een kans kreeg volgens een onpartijdige toeschouwer. 36.Tg2 Lc7 37.f4 Lb7 (en nu Td1 waardoor stand weer in evenwicht is) 38.Lf6 Txe5? (tijdnood) 39.Lxe5 Lxg2 40.Kxg2 Ld8 41.Kf3 en zwart kan opgeven.

Ongeveer tegelijk eindigde de partij van Chrit – als we tenminste even de tijd vergeten dat het spel stil lag vanwege een medisch noodgeval (met volgens de site van De Stukkenjagers gelukkig redelijk goede afloop).

Aan bord 5 met wit een vrij saaie partij tegen Jan Leendert Dogterom gespeeld.

Nadat, na 24 zetten, de torens afgeruild waren, bood ik remise aan met beiden nog zes pionnen, de dame en een paard op het bord. Een vrij ergerlijke stand vanwege de onverwachte zetten die er gedaan kunnen worden… niet mijn sterkste kant. Van zijn teamleider mocht hij dat aanbod niet accepteren. Ik heb daar nog een paar misselijke opmerking over gemaakt… haha… kon mijn tegenstander wel waarderen. Als het mis gaat vliegen de de stukken over het bord 😊.

Maar goed, ik wilde met mijn paard naar d6 ( tussenstation d2 ) of naar e3 (tussenstation d4). Vraag van Wiebe waarom ik met mijn paard naar c2 ging. Verder ging de partij: 25.Pd4 Dc7 26.De1 Dc4 27.Dd2 Da2 28.g3 Dc4

Met 29.Pc2 via Pd4 naar e3 wilde ik de paarden af gaan ruilen. Ik dacht (en ook gezet) met mijn 31e zet de paarden af te ruilen, maar met zijn dame naar e4 viel mijn hele plan in duigen en verloor de pion. Met i.p.v. 30.Pe3 was 30.f4 vele malen beter geweest. 29.Pc2 De4 30.Pe3 Dxe5 31.Pxd5 Dxd5 32.Dc2 Dc5 33.Dd2 Dc7 34.Kg2 Kf8 35.Db4+ Dc5 36.Dd2 Dd5+ 37.Dxd5 exd5 38.Kf3 Ke7 39.Ke3 Ke6 40.Kd4 g6 41.f4 f6 42.h3 f5 43.b4 h5 (zie diagram 1).

Hier na had ik nog met 44.a4 i.p.v. 44.h4 (kom er maar op in de partij) nog gelijk gestaan, maar daarna stond zwart totaal gewonnen. Tot mijn verbazing bood Jan Leendert zelf remise aan, omdat hij het vervolg niet meer zag… denk ik. Ik wist niet hoe snel ik dit moest aannemen.

Tja, we konden natuurlijk moeilijk van Chrit vragen dat hij in die stelling nog zou proberen te winnen en zo dropen we met de kleinst mogelijk nederlaag af. Waarmee we ons solide in de middenmoot van onze klasse nestelen en rustig kunnen uitbollen naar het einde van de competitie.