WLC 1 wint nipt van concurrent BSV Bennekom

Vorige week zaterdag werd in De Hoeksteen, de zesde ronde van de zaterdagcompetitie gespeeld, een belangrijke wedstrijd voor ons vlaggenschip daar het de nummer drie van het klassement op bezoek kreeg. BSV Bennekom was een ploeg die het tot daar aan toe in het seizoen uitstekend had gedaan, waarbij het in verschillende wedstrijden had overgepresteerd. Nu was WLC 1 ook al een tijdje goed op dreef, want na het gelijkspel in de eerste ronde tegen Maastricht werden alle wedstrijden gewonnen. Echter, door de uitstekende prestaties van naaste concurrent RSC ‘t Pionneke uit Roermond is er nog niets zeker, want het gat bedraagt slechts twee matchpunten (en nauwelijks bordpunten) dus een misstap tegen Bennekom zou grote gevolgen kunnen hebben. Het werd een akelig spannende wedstrijd, waarin het aantal matchpunten lange tijd ongewis was. Zo ook bij Sascha, die een degelijke overwinning liet aantekenen aan bord 2..

Bord 2: Sascha Kurt – Martijn Bakker

“Op bord 2 speelde ik met wit tegen Martijn Bakker. Zwart koos met het Portuguese gambit een ongebruikelijke opening voor een klassieke partij. Wit komt hier met meer ruimte voor zijn stukken uit de opening terwijl zwart behoorlijk vast komt te staan. De beslissing in deze partij viel na 20. … Tfd8? Hier kon wit een dubbele aanval inzetten met 21. Dg4 Lf8 22. dxe6 Txd1 23. exf7+ een mooi tussenschaak waarmee wit een pion wint en later de partij.”

1-0 voor WLC dus. Deze stand bleef echter niet lang op het bord staan, want ons jeugdig talent Bas van Doren speelde een typische positionele wurgpartij en wist zijn tegenstander ook al vrij snel voor onoverkomelijke problemen te stellen:

Bord 6: Bas van Doren – Martijn Pauw

Bij de 2-0 voorsprong bleef WLC punten scoren. Berend, misschien geïnspireerd door de partij naast hem, was de volgende die een vol punt aantekende en daarmee onderweg wederom bewees dat schaken altijd om materiaal gaat:

Bord 5: Diederic ‘t Hooft – Berend Ruben

“De opening was een Evan’s Gambit waar ik ditmaal het gierige systeem met 5. Ld6 speelde. Dat staat mijn eigen d-pion lekker in de weg, waardoor mijn witveldige loper en dame moeite hebben om mee te doen. Maar ja, wel een pion voor dus. We komen er meteen in bij het interessante deel na de zet 11. ..b5. Waar ik dacht dat mijn tegenstander nadacht over Ld3 of Ld5 was hij iets dramatischer van plan.

12. Lxf7?! Hoewel dit objectief een fout is, zat de schrik er goed in bij mij. 12… Kxf7 is verplicht met de verwachte 13. Db3+ als antwoord. 13.. Kg6? geeft het voordeel van zwart terug vanwege 14. Lxh6?! (die had ik totaal niet op de radar). Als zwart verkeerd antwoord dan krijgt hij combinatie na combinatie om de oren. Echter was ik zelf bang voor 14.Ph4+ – Kh7 15. Df7. Na 15.. Tg8 blijkt er niets aan de hand en kan zwart het houden maar dat was totaal niet de evaluatie die ik het zelf gaf aan het bord. Dit vond ik veel te eng dus daarom speelde ik 13.. Kf8. 14. Ph4, een klein detail dat het mat in 1 dreigt. 14.. g5 lijkt wit te veel spel te geven na 15. Phf5. Zwart heeft best een aantal computerlijnen om het te kunnen ‘houden’ en het voordeel voor wit onder de +1.0 te houden maar omdat ik geen engine ben is de praktijk dat de stelling compleet waardeloos is. Ondanks dat zwart het geofferde stuk voor staat en niet meteen mat gaat heeft wit al het spel en staan zwart zijn stukken nog steeds in de tang. Dan dus maar 14.. Te6. Dit blokkeert de diagonaal terwijl het de koning lucht geeft. 15. d5 pion-vork wordt uitgelokt, maar vanwege het ‘tempo’ op de dame op b3 met 15.. Pa5 kom ik er zonder kleerscheuren van af. Alhoewel dat nu nog een stuk minder is die mee kan helpen verdedigen op de koningsvleugel. 16. Dd1.

Met 16.. Te8? geef ik het voordeel terug. 16.. Te7 was beter geweest en de enige zet om voordeel te behouden maar het voelt ietwat onnatuurlijk om de toren in de vork te zetten. Wit heeft met direct 17. Df3 nu nog genoeg vaart om de aanval aan te houden en voor minstens eeuwig schaak te gaan (en als ik niet als een computer verdedig waarschijnlijk meer). Echter met 17. Pgf5? direct is wit minder flexibel met waar hij zijn stukken wil plaatsen. In sommige lijnen na Df3 is het namelijk van belang dat dit paard naar h5 gaat in plaats van f5. Dit geeft nu zwart de tijd voor 17.. Lc5!  Zwart wil maar dolgraag eindelijk d6 spelen. Tegelijkertijd stopt de loper op c5 een eventuele rook-lift op e3. 18. Df3 is nu, een zet later, niet meer gevaarlijk en na 18.. d6. heeft wit geen concrete lijn meer om zijn stuk-offer nog te verantwoorden. Dus gaat mijn tegenstander er dan maar met gestrekt been in. 19. Pxh6? maar na 19.. gxh6 20. Lxh6+ – Kf7 is het al snel duidelijk dat de aanval van wit, inmiddels ten koste van twee stukken tegen twee pionnen, geen vaart meer heeft. 10 zetten later mocht ik dan toch eindelijk mijn eerste volle punt voor het eerste team bijschrijven. Geen onbelangrijke. 0-1″

En wat een overwinning, gewoon het materiaal pakken en daarna winnen, fantastisch. Daarmee stonden we met 3-0 voor, en het eerste matchpunt was na dik drie uur binnen toen uw verslaggever zelf ook een puntje mocht aantekenen.

Bord 8: Thomas Kools – Sjoerd Meijer

Wie wil kan onder het pdf-je ook nog zelf door de partij heenklikken:

4-0, en er was al één matchpunt binnen, al begon de spanning zich langzaamaan op te bouwen, want we stonden op de andere borden waren de vooruitzichten minder gunstig. Zo was teamcaptain Guus onfortuinlijkerwijs in een hinderlaag gelopen:

Bord 4: Guus Bollen – Martin Markering

Onze kopman van de dag, Sebastiaan was inmiddels bij de stand van 3-1 ook in de problemen gekomen al lagen er wel kansen om het ratingkanon van Bennekom onschadelijk te maken:

Bord 1: Rembrandt Bruil – Sebastiaan Smits

Daarmee was het 4-2, en het beloofde nog spannende late uurtjes te gaan worden. Ook Rudy deelde in deze late misère, nadat hij onder de aanhoudende druk op de koningsvleugel aan een onachtzaamheidje veel schade overhield:

Bord 7: Steven Glasbeek – Rudy Simons

“Eigenlijk was het evenwicht in de partij nauwelijks verbroken tot mijn blunder op de 36e zet. Er waren meer momenten net na de opening, dus overgang opening/middenspel dat ik betere zetten kon doen (steeds d5-d4 tot 3x toe!) met een klein maar solide voordeel, maar helaas heb ik dat steeds nagelaten , hoewel ik er steeds naar gekeken heb. Toen ik dat dus na heb gelaten had wit juist een heel klein voordeel, maar niet genoeg. Echter…. ja ja, daar is ie weer, toen kwam de blunder en niet zo maar een. Zie diagram na wit`s 36e zet Dd1-d2.

Als ik hier de voor de hand liggende zet Pf5 had gespeeld, was er niets aan de hand. +0,3 voor wit volgens de Vis, dus te verwaarlozen. Lf5: hoef ik niet te vrezen. Echter, ik speelde hier het verschrikkelijke 36…Pc6??????????
(ja ja, geen vraagtekens genoeg voor zo’n zet) en natuurlijk speelde wit toen 37.Dd3. Compleet over het hoofd gezien . Voor het team heb ik nog even doorgespeeld , te beginnen met 37…Lg7 en de rest na 38.Dh7:+ laat ik hier niet meer zien, hoewel mijn tegenstander me nog aardig rommelkansen gaf en het al eerder af had kunnen maken. Op de 62e zet capituleerde ik. 1-0
Gelukkig stonden we al met 4-0 voor alvorens ik de blunder beging , het werd zelfs nog 4-3, maar gelukkig hield Chiel zijn stelling remise.”

En daarmee zijn we aan de finale van dit verslag aangekomen. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat Chiel niet als laatste nog bezig was, maar ondanks Rudy’s verwoede pogingen werden daar gezien de materiele onbalans tegen vijf uur geen wonderen meer verwacht. Aan bord 3 bij Chiel daarentegen was de spanning te snijden, spanning waar ik niet te veel van wil weggeven, zeker gezien de uitgebreide analyse, dus..

Bord 3: Hotze Tette Hofstra – Chiel Koster

En daarmee was het bevrijdende halfje binnen: 4.5-3.5! WLC 1 blijft koploper in klasse 3F met twee matchpunten meer dan ‘t Pionneke, wat betekent dat winnen het devies blijft. Bijvoorbeeld in de volgende ronde op 8 maart, wanneer we op bezoek gaan in de kop van Limburg (of het middenvoetsbeentje van Gelderland, als dat niet te oneerbiedig klinkt) bij PION/Mook-combinatie. Wordt dus vervolgd..