WLC 1 wint kraker in het kwadraat

De (denk)sportverslaggeving staat vol van krakers, derbys en do-or-die wedstrijden. Van die wedstrijden die zich altijd op het scherpst van de snede bevonden, die de geschiedenisboeken in zijn gegaan omdat ze het publiek (ter plekke aanwezig en voor de buis) in vervoering brachten. Ik moet denken aan de Wimbledonfinale tussen Roger Federer en Rafael Nadal in 2008, het wereldkampioenschap zwaargewicht tussen Joe Frazier en Muhammad Ali , en natuurlijk de wedstrijd Willem 2 – Fortuna Sittard waarmee de ploeg uit Tilburg zich veilig speelde in laatste ronde van de Eredivisie in 2020-2021 (en Pavlidis dit werelddoelpunt maakte). Welnu, voor zo’n type wedstrijd (in iets gereduceerde vorm) stond WLC 1 ook, toen het afgelopen zaterdag aantrad tegen RSC ‘t Pionneke uit Roermond. Eenmaal aangekomen in Buurtcentrum De Vlonder waren de voorbereidingen voor vastelaovend in volle gang waren (denk ik), of ze gingen gewoon feest vieren daar in Roermond.

Hoe dan ook, ‘t Pionneke is naast ons vlaggenschip de enige ploeg in onze klasse die een team met een gemiddelde rating boven de 2100 op de been kan brengen en was daarom een geduchte concurrent in de strijd om de bovenste plaats in klasse 3F, die uiteindelijk promotie terug naar de tweede klasse kan bewerkstelligen. Beide teams kwamen ook dan ook topsterk op, met gemiddelde ratings van 2100 (‘t Pionneke) en 2134 (WLC). Dat beloofde een spannende wedstrijd te worden, en die belofte werd ingelost. Hieronder nog even de hele opstelling, en daarna gaan we gauw naar de individuele bijdrages. Pak nog gauw even een kop thee en ga er eens goed voor zitten want er is weer genoeg te lezen.

Dit keer ga ik voor de afwisseling wel een keer een chronologisch verslagje op na houden, omdat ik me dit keer wel de volgorde waarin iedereen klaar was kon herinneren! En de eerste die dit keer was was….

Bord 2: Ger Janssen – Chiel Koster

Een wedstrijd die iets gemeen had met de wedstrijd Den Bosch tegen Sparta uit 2016, een mooie quizvraag voor de echte keuken-kampioen-divisieliefhebber. Deze wedstrijd werd namelijk gekenmerkt dat hij eigenlijk nooit echt begonnen is omdat de stadionverlichting het niet doet. Nu hebben Ger en Chiel het natuurlijk een stuk verder geschopt. Chiel licht het zelf toe:

Een fascinerende partij in de kiem gesmoord, uw verslaggever speelt dit soort stellingen ook graag en was zeer benieuwd hoe dit zich zou hebben ontvouwd maar het mocht niet zo zijn: 0.5-0.5. Desondanks een solide resultaat van Chiel met zwart aan bord 2. Waar we het wat zwaarder te verduren hadden, was aan bord 1 waar onze Benjamin, Sascha, het mocht opnemen tegen een andere toernooitijger: Eduard Coenen.

Bord 1: Sascha Kurt – Eduard Coenen

Zaterdag spelde ik op bord 1 tegen Eduard Coenen. Er kwam een Pirc verdediging op het bord.

Na 10… Db6 dacht ik dat ik gewoon mijn paard kon wegzetten, gevolgd door 11… Pg4 12. Dd2  0-0, maar ik had helemaal gemist dat zwart eerst de pion op f2 met schaak kan nemen en dan Pg4+ spelen, waardoor zwart een pion voor komt te staan in een gewonnen eindspel. Ik kon nog na 10… Db6 een klein plusje overhouden door 11. Pce2 te spelen. Na deze fout heb ik het nog lang geprobeerd, maar mijn tegenstander speelde het nauwkeurig uit.

Helaas een 0 deze keer, het kan natuurlijk ook niet altijdraak zijn aan bord 1 met al die sterke tegenstand: 0.5-1.5. Gelukkig werd de stand weer vrij snel gelijk getrokken door Gerard, die een pauze inlaste in zijn damcarrière om WLC 1 weer eens van dienst te zijn. Dat lukte hem goed tegen Guido Royakkers..

Bord 3: Gerard Welling – Guido Royakkers

Een verslag in twee delen, eerst de tekstuele toelichting, met daaronder nog een stukje doorklikbaar spul

Een mooie overwinning met (aanvankelijk) kleine middelen van Gerard dus: 1.5-1.5. Hierna begon WLC 1 de wedstrijd naar zich toe te trekken, met twee overwinningen aan bord 6 en 7 die elkaar in snel tempo opvolgden. Één daarvan was van Sebastiaan, die in karakteristieke stijl Robert Schuermans terugwees:

Bord 7: Sebastiaan Smits – Robert Schuermans

Niks op aan te merken wat mij betreft, mooie overwinning: 1.5-2.5. En dan nu naar de wedstrijd van onze teamcaptain, door een van onze teamleden naderhand geïdentificeerd als de sleutelwedstrijd, aangezien hier de kansen gedurende de middag het meest hebben gekeerd. Guus trof hier Wolfgang de Cauter in een stukje huisvlijt, en moest alle zeilen bijzetten om op een goed moment niet kopje-onder te gaan.

Bord 6: Wolfgang de Cauter – Guus Bollen

Met dit staaltje vechtlust stond het dus 1.5-3.5 voor de onzen en de vooruitzichten op de andere borden waren op dat moment goed. Al zat er aan bord 5 bij Bas nog een addertje onder het gras..

Bord 5: Bas van Doren – Jan van Mechelen

Toch nog een verdienstelijk halfje, waar Bas toch veelal het overwicht heeft gehad: 2-4. En daarmee kwam de druk bij Thomas en Rudy te liggen. Laatstgenoemde zag in het Engels langzaamaan zichzelf de stelling uit handen glippen, maar aan bord 4 was er geen reden tot paniek (wat de speler er niet van weerhield licht in paniek te raken, en oh ja u moet de ratings in de onderstaande partijanalyse even omwisselen)..

Bord 4: Mark Meyers – Thomas Kools

Laf of pragmatisch? Ik laat het eindoordeel aan de lezer. Hoe dan ook waren met dit halfje de matchpunten allemaal binnen, en kon Rudy vrijuit proberen zijn stelling nog te redden: 2.5-4.5. Of dat gelukt is..

Bord 8: Paul Aben – Rudy Simons

En dus een mooie 5-3 overwinning! ik weet niet of mensen er 20 jaar later over zullen praten, maar de matchpunten zijn in ieder geval meer dan welkom. Over drie weken gaan we verder in Oss.