Foul and a miss

Van de hand van teamleider Bas bereikte ons het volgende verslag van de wedstrijd HSC 2 – WLC 3:

In eerdere verslagen op deze website kon u al lezen dat 8 maart 2025 een zonnige lentedag was. Een zonnige lentedag die voor de WLC-teams bestond uit donkere wolken boven binnen opgestelde schaakborden. Deze invalshoek voor een verslag kan ik, twee weken later, dus niet meer als haakje gebruiken. Jammer, want dat haakje lag wel voor de hand.

Ik heb daarom besloten het verslag op te hangen aan de speellocatie, waarin wij acteerden. Op de verdieping boven onze schaakborden, iets boven die donkere wolken dus, werd gebiljart en kon snooker gespeeld worden. Uiteraard was er ook de mogelijkheid tot de aanschaf van een versnapering, want zonder versnaperingen is de innerlijke mens toch minder tevreden, of het nu om schaken of snooker gaat.

Snooker heb ik altijd een leuk spelletje gevonden. Even voor de mensen die de regels niet kennen een kleine introductie. Op de speeltafel die groter is dan de pooltafel, maar net als de pooltafel aan iedere hoek en in het midden van de verticale zijde van de tafel twee gaten heeft, liggen 15 rode, 1 gele, 1 groene, 1 bruine, 1 blauwe, 1 roze en 1 zwarte bal. Ook bevindt zich op deze tafel de witte bal, die de speelbal is. Het is de bedoeling om steeds met de witte bal eerst een rode bal te potten (dat levert 1 punt op) en daarna een gekleurde bal te potten (dat levert respectievelijk 2, 3, 4, 5, 6 of 7 punten op). De gekleurde ballen komen terug zo lang er rode ballen over zijn. Het is een spel dat zich kenmerkt door tactiek en strategie en een behoorlijke hoeveelheid bekwaamheid in mikken natuurlijk. Met name die eerste twee vaardigheden komen ook terug in het schaken.

Indien een speler bij snooker een fout begaat (bijvoorbeeld geen bal, of een verkeerde bal raakt), terwijl hij dat volgens de scheidsrechter wel relatief eenvoudig had kunnen doen, ontstaat de situatie van foul and a miss. De tegenstander mag in zo’n geval besluiten om verder te spelen, of de bal terug te laten leggen, zodat degene die de fout beging het opnieuw moet proberen. In ieder geval levert het de tegenstander minimaal 4 en maximaal 7 strafpunten op.

Onze schaakcampagne begon nog zonder fouten. Wat heet, Casper was lekker snel klaar en tikte de 0-1 binnen. Hoe ging dat?

Bord 8: Ton Hageman – Casper Deij

Casper was voor aanvang van de Helmondse wedstrijd met Niels en Tobias aan het voorbeschouwen. Bij de vorige competitiewedstrijd was Casper als eerste klaar geweest, met een verlies. Dit was toen door een stomme fout die was voortgekomen uit iets te gehaast zetten, zo hadden Tobias en Casper destijds samen geanalyseerd. Niels en Tobias verplichtten Casper nu om langzamer te spelen en om niet als eerste van de acht spelers klaar te zijn. Vlak voordat de mannen naar hun eigen speeltafels liepen, gaf Niels Casper nog één uitzondering mee: ‘Je mag natuurlijk wel als eerste van het team klaar zijn, als je de partij gewoon snel gewonnen hebt!’

Na één uur en 45 minuten werden op bord acht de beide koningen op de zwarte middenvelden gezet. Casper had de partij gewonnen en hij was als eerste van WLC 3 klaar. Toen hij bij de borden van Tobias en Niels ging kijken, stonden daar slechts twee geslagen pionnen naast de borden en waren beide mannen nog druk bezig in hun spel. Inmiddels zat de bijna 79-jarige tegenstander van Casper aan de bar een glaasje te drinken. De veertienjarige Casper bestelde een warme chocolademelk en zijn tegenstander Ton begon aan zijn tweede biertje. Op de vraag of meneer nog wilde nabespreken, antwoordde hij dat dat niet echt nodig was. ‘Ik heb gewoon een stomme fout gemaakt. En dat, terwijl ik de beurt daarvoor die bewuste zet had doorgerekend en had geconcludeerd dat ik dat niet moest doen. Een zet later deed ik die foute zet dus wel. Geen idee waarom. Ik had nog remise aangeboden, maar daar trapte je niet in!’ gaf Ton nog als compliment aan Casper. ‘Hierdoor stortte de stelling in en verloor ik een toren. Tja, ik zie het op mijn leeftijd allemaal niet meer zo scherp!’ Een geanimeerd gesprek volgde tussen beide schakers, waarbij ze zonder schaakstukken hun partij analyseerden.

Daarna volgden Leo en Sai met wisselende resultaten. In de auto terug op weg naar Eindhoven begreep ik dat Leo tevreden was met zijn partij. Als ik het verslag op de website van HSC bekijk, ik kan het verslag daarop overigens warm aanbevelen, lijkt dat een terecht gevoel. Leo zette ons op een 0-2 voorsprong en het kampioenschap, waarvoor wij verrassend genoeg nog altijd in de race waren, leek nog steeds binnen handbereik. Sai, die tot nu toe een seizoen speelt waarin winst- en verliespartijen elkaar afwisselen, leek niet op weg naar een nederlaag. Maar zoals dat gaat, zowel op het schaakbord als op de snookertafel, is een fout vlug gemaakt. De tegenstander van Sai was er op tijd bij om de partij, en later het punt, over te nemen, 1-2.

Vervolgens was het de beurt aan onze onvolprezen remisekoning John. Vorige externe wedstrijd werd hij, gedreven door een voor ons nog altijd onbekende kracht, ineens bevangen door het winstvirus, waardoor hij moest afzien van zijn geliefde halve punt. Maar op 8 maart was alles weer zoals het hoorde. Hij doet zelf verslag.

Bord 5: John van der Wielen – Joost Rutten

Ikzelf had dit seizoen nog geen remise laten noteren. Dat zou, gelukkig maar, in deze speelronde veranderen. Ik heb niet het idee dat ik ooit goed gestaan heb. Ik heb ook niet het idee dat ik ooit heel makkelijk verloren gestaan heb. Maar ik vertrouw de computerevaluatie niet, daarom heb ik dat monster gewoon uitgelaten. In ieder geval was het zo dat mijn tegenstander redelijk voortdurend in de aanval was, terwijl ik als compensatie tegen een geïsoleerde pion speelde. Mijn tegenstander gaf zijn geïsoleerde pion op om daarvoor een pion op mijn koningsvleugel terug te krijgen. De aanval, die daardoor leek te verhevigen, eindigde uiteindelijk in de ruil van zo veel stukken dat een toreneindspel overbleef. En u weet het, die zijn remise.

Met 2-3 voor leken we nog steeds op weg om in de laatste ronde mee te doen om het kampioenschap. Maar vanaf dat moment begonnen de wolken te regenen en kwamen we, snookertechnisch gesproken, niet meer aan tafel.

Eerst verloor Henny. Hij doet daarover zelf verslag.

Bord 4: Retze Faber – Henny Wilbrink

Daarna verloor Niels. Dat leek op basis van de stelling die ik sinds mijn eigen remise meekreeg een terechte nederlaag.

En ten slotte verloor ook Tobias. Dat had ook een terechte nederlaag kunnen zijn, ware het niet dat de tegenstander van Tobias in een mooie stelling ineens een loper in de aanbieding deed. Wij van WLC zijn echter op zo’n zonnige dag de beroerdste niet en dus Foul and a Miss, kreeg de tegenstander een nieuwe kans. Die kans was wel aan hem besteed 3-5. Hoe heb jij dat ervaren tobias?

Bord 2: John van Rooij – Tobias Jacobs

Vandaag mochten we spelen tegen Helmond. Ik mocht op bord 2 spelen met zwart tegen John van Rooij. Het werd een rustige partij met een chaotisch middenspel waarbij het centrum gesloten was. Na een aantal ongelukkige zetten kwam ik slechter te staan. Uiteindelijk moest ik 2 pionnen geven om te overleven. Echter liet John erna een loper instaan met het idee mat te geven wat niet werkte. Hierna besloot ik voor een aanval te spelen terwijl ik zelf onder vuur lag. Dit resulteerde erin dat ik het stuk weer moest teruggeven om onder mat uit te komen. Hierna werd het een dame-eindspel met 2 pionnen meer voor wit. Daarin besloot ik nog eens een keer niet op te letten en dames verplicht te ruilen. Hierna was het eindspel met 2 pionnen minder niet te houden en gaf ik ook direct op. De wanprestatie in deze partij past weer goed bij het totale seizoenplaatje. Een zwaar seizoen met veel nederlagen is onvermijdelijk. Spijtig voor het team dat ik het niet waar kon maken nadat John zijn loper blunderde, al was het volledig onterecht als ik de partij nog had gewonnen. 

En zo kunnen wij onze laatste thuiswedstrijd zonder druk spelen. Hopelijk zorgt dat voor een wederopstanding.

Tenslotte kunt u hier de persoonlijke uitslagen nog een keer op een rijtje zien.