Belangrijke punten voor WLC 3 tegen Litho Knights

Teamleider Bas Roelen schrijft:

Op 8 februari 2025 stond de vijfde ronde van de externe zaterdagcompetitie op het programma. De onzen traden aan tegen de slimme koppen van ASML die geleid worden door oud-clubgenoot Ralf. Het werd een mooie dag, met een mooie overwinning voor WLC 3.

Op bord 1 won Niels maar weer eens. Van een wél aanwezige, collega verslaggever, begreep ik dat het een overtuigende overwinning leek. Laten we dat eens bekijken.

Bord 1: Joshua Coronel – Niels Feijen

Voor de partij had ik de avond ervoor nog even mijn detective skills proberen te gebruiken om uit te vogelen wat voor stelling er op het bord getoverd zou kunnen worden. Na een uur geprept te hebben was ik er helemaal klaar voor. E4 E6 D4 D5 alles volgens plan… nu alleen nog Pc3 en ik kan de Winawer variatie ingaan en mijn eindeloze voorbereiding gebruiken… Oh nee toch niet. E5.

Nu ben ik natuurlijk niet helemaal uit het boekje na deze zet, maar het is toch jammer dat ik zal moeten gaan nadenken. Er kwam een main line op het bord die ik nog gezien heb tijdens het WLC-toernooi in 2024 op een livebord.  In mijn partij tegen Robin Verhoeven speelde ik hier Tc8 en lanceerde ik later een aanval op de koningsvleugel met g5 h5 en werd er handig gebruik gemaakt van de gaten die ik daarmee achterliet. Wetende dat deze partij van mij online staat wilde ik niet de voorbereiding van mijn tegenstander lopen. Vandaar dat mijn keuze viel op Pb4. Een zet die best vaak in meesterpartijen is gespeeld. Slecht kan het dan toch niet zijn, dacht ik zelf.

Na een aantal zetten te hebben geschoven is de structuur aardig veranderd. Mijn paard op f5 is afgeruild en daarvoor heb ik een lelijke structuur teruggekregen. Dit kostte wit echter een paard zetten waarin ik mijn stukken uit heb kunnen brengen. In deze stelling heb ik ervoor gekozen om Lb5 te spelen met het idee om de loper op e2 af te kunnen ruilen. Ik dacht hiermee een middenspel te kunnen ingaan waarbij mijn pionnen op f5 en d5 een beetje minder zwak zouden worden.

Nu speelt mijn tegenstander e6. Hiermee ruil ik de zwaktes op f5 en d5 in voor een grotere zwakte op e6 na fxe6, maar een pion blijft een pion. Uiteindelijk wist mijn tegenstander niet echt te kunnen bewijzen waarom e6 zo goed was waarna er een gelijke stelling uitrolde waarin wit op e6 ging drukken en ik er met man en macht aan ging hangen. Een pion blijft echter een pion. Zolang ik de pion op e6 zou behouden was er niks aan de hand.

In mijn hoofd begon de stelling al remiseachtig te lijken en heb ik even overwogen om het aan te bieden. Ik was er alleen van overtuigd dat mijn tegenstander het toch niet zou aannemen dus heb ik doorgespeeld. Dit werd beloond. In de volgende stelling heeft mijn tegenstander een behoorlijk foutje gemaakt. De1 liet het paard op f4 onverdedigd staan. Na Dxf4 Txe6 Dxd4+ Kh1 Tec8 en Td1 viel het doek. Dxd1 volgt waarna Tc1 gedreigd wordt. Mijn tegenstander speelde nog Te8+ in de hoop dat Txe8 nog enige trucs bood, maar na Pxe8 is het materiële overwicht te groot. 0-1

Op bord 2 won ook Tobias. Voor de oplettende lezer, inderdaad Tobias speelde met de witte stukken. Anders wordt het wat al te gemakkelijk voorbereiden voor de volgende tegenstanders. Kom er maar in Tobias:

Bord 2: Tobias Jacobs – Ralf Weijers

Dat ik mijn sterkste seizoen niet speel, bleek wel duidelijk na mijn interne partijen en mijn avond competitie partij tegen Paul van Zon. Snelle nederlagen of gewonnen posities compleet weggeven, doe ik dit seizoen heel graag. Ik mocht tegen Ralf spelen (een oude WLC-er). Wetende dat hij met zwart een opening speelt genaamd ‘the black lion’ kon ik hier een beetje in kijken. Pbd7 is de zet die volgens de opening gespeeld moet worden (niet de beste zet volgens de engine en GM’s) maar dat geeft wit een behoorlijk ruimtelijk voordeel op de koningsvleugel. Hier maakte ik maar al te graag gebruik van. Na een aantal zetten gespeeld te hebben besloot zwart vroeg te rokeren en dat was dan ook de eerste echte fout die zwart gemaakt had. Hierna nam ik een positioneel voordeel en kwam zwart heel passief en moeilijk te staan. Hij probeerde het vuur te openen op de damevleugel en verloor door een tactiek een pion. Hiermee was de stelling niet alleen minder maar ook een pion minder. Na wat afruilen begon ik maar een aanval op de koningsvleugel. Uiteindelijk speelde ik een mindere zet maar het was nog steeds gewonnen voor wit. Hierop liep Ralf in een valletje waarmee hij een kwaliteit zou moeten geven. Echter speelde hij op een truck om mat te geven, maar dat resulteerde in een toren minder voor Ralf. Hierna gaf hij dan ook op. Al met al een prima partij om mee thuis te komen. Hopelijk speel ik het resterende seizoen beter en kan ik de vieze partijen die ik hiervoor allemaal gespeeld heb wegspoelen. 

Op bord 3 ging Sai Pranav onderuit tegen sterke oppositie.

Bord 3: Marcos Quintana – Sai Lalokta

Hij schrijft: “I thought i was in a better position in the middle game but then towards the endgame he came to be in a better position. In the middle game after e3 i thought i could play B or N xe3 but it wouldn’t work.”

Bord 4: Niek Seinen – Nuwan Liyanage 

Op bord 4 werd weer een vol punt gehaald. Niek heeft de bittere smaak na de eerste externe wedstrijd al lang weggespoeld. Hij is daarna lekker in zijn ritme gekomen en scoort er inmiddels rustig op los. Ook deze keer dus weer.

Op bord 5 was het de beurt aan Henny. Hij speelde remise. De vorige keer kregen we een zelfkritisch verslag te lezen. Deze keer was het volgens Henny zo erg dat hij verdere details niet aan het papier wilde toevertrouwen. Hij heeft nog wel een waarschuwing voor latere tegenstanders, leest uzelf maar.

Bord 5: Pepijn van Hees – Henny Wilbrink

Ik speelde weer eens een partij om van te huilen. Details krijg je niet. Mijn tegenstander deed vrolijk mee deze wanprestatie. Het is dus blijkbaar besmettelijk. U bent gewaarschuwd als u binnenkort tegen mij moet.

Bord 6: John van der Wielen – Julien Swidurski

Op bord 6 gebeurde iets wonderlijks. Ik zeg u vooralsnog alleen dat John daar zat. Ik begrijp wat er nu gebeurt. U kijkt rustig even de vorige verslagen door, of u zoekt op het internet naar ronde 1 tot en met 4 in deze competitie. U komt dan tot de conclusie dat John dé remisekoning van WLC 3 is en u constateert dat hij wederom gelijkgespeeld heeft. Begrijpelijk, maar u zit mis. John won! Verdere details heb ik niet helaas. De webredactie heeft geruchten gehoord van een witte pionnenwals die op de zwarte koningsvleugel afdenderde, de gevolgen daarvan zijn misschien te grafisch voor dit verslag.

Bord 7: Sunil Samuel – Lars Nobbe

Op bord 7 zat Lars. Volgens de eerdergenoemde collega verslaggever zag de analyse van zijn partij eruit als een “seismogram”. Ik zou zeggen, pak het woordenboek er maar eens rustig bij. Voor hen die daar geen zin in hebben, volgens Lars zag zijn partij eruit als “zooi”. Wellicht is dat wat te streng? Ik noem het “complex”. Hoe dan ook, Lars won:

Bord 8: Casper Deij – Adrian Siminciuc

Op bord 8 nam Casper plaats. De verslaggever die ik nu voor het laatst noem, kreeg de indruk dat Casper zijn stukken nooit echt goed tot hun recht kwamen, terwijl zijn tegenstander sterke zetten bleef doen. Dat resulteerde voor Casper in een nederlaag.

Dat alles brengt een eindstand van 5,5-2,5 op het wedstrijdformulier. Een mooi resultaat. Eens zien of we dat in maart een vervolg kunnen geven.