Eindhoven A – WLC A
(door Joep Nabuurs)
Een derby? Met vele bekende gezichten en goedgeluimd handschudden ben ik meer voor het woord ‘onderonsje’. Teamleider Sebastiaan had mij gevraagd om mee te helpen bij de aftrap van het seizoen.
Dan de wedstrijd zelf. Hoewel wij meer elopunten ter tafel brachten, zag ik het in de opening niet heel erg blinken. Sascha (1) leek een enge stelling in te lopen; of ik dat correct inzag daar kom ik op terug. Zelf moest ik (2) snel een mindere stelling verdedigen zonder duidelijke tegenkansen. Robert (3) leek wel alles onder controle te hebben met een ruimteplusje, en Rudi (4) had met zwart al gauw evenwicht zonder grote problemen. Aangezien ik als eerste klaar was, volgen we even deze partij in de stroom mee:
Met mijn remise op zak was ik niet heel optimistisch. Robert had enkele stukken geruild, maar zonder zwakte was de extra ruimte nog steeds licht gunstig. Bij Rudi zag ik geen aanknopingspunten voor zwart, en Sascha – wel:
Een welkom puntje, te meer vanwege:
En zo stond het weer gelijk en zou Roberts partij de wedstrijd bepalen. In het gelijkelopereindspel had Robert de extra ruimte voor zijn stukken vertaald naar extra ruimte voor zijn koning. Het zal wel gelijk geweest zijn, maar de foutenmarge voor zwart was dunner. Ik weet niet zeker wat er gebeurd was; naderhand enkele analysevarianten op het bord gezien en welke was nou de echte? Maar als ik het wel heb, was zwart één keertje net te reflexmatig en gaf dat Robert de kans om door te breken met vrijpion+koning.
1½-2½ in ons voordeel. Een voetballer zou zeggen: “Maar goed nogmaals, belangrijk dat we de punten hebben”. Geen idee waarom dat ‘nogmaals’ – het is een heel populair stopwoordje daar. In Lievendaal heerste echter geen sfeer die naderhand op punten focuste. Binnen en buiten de deur stonden enkelen van beide teams nog vrolijk na te praten over wat ze gemist hadden.