07-12 programma sen 10-12
07-12 uitslagen sen 03-12
01-12 programma sen 03-12
01-12 uitslagen sen 26-11
26-11 update prog sen 26-11
25-11 update prog sen 26-11
24-11 update prog sen 26-11
24-11 programma sen 26-11
Op maandag 02 december reisden we af naar Tilburg om aldaar de 3e ronde te spelen voor de avondcompetitie in de Hoofdklasse tegen De Drie Torens. De Drie Torens was afgelopen seizoen gepromoveerd en wij wisten ons net te handhaven. “Normaal” gesproken zou dit een gelijkwaardige strijd zijn, ware het niet dat wij enigszins gehandicapt waren. Zij konden aantreden met een gemiddelde rating van 2011 tegenover wij slechts 1888. Ook in deze wedstrijd zouden wij onze huid zo duur mogelijk verkopen, maar het werd niettemin een 3-1 nederlaag voor ons. Alleen als het animo van de sterkere spelers om te spelen er is en er daarbij geen opgelegde blokkades van het bestuur zijn om bepaalde mensen perse interne partijen te laten spelen, alleen dan zie ik nog kans om ons te handhaven in de Hoofdklasse in de resterende 4 wedstrijden. Zo, dit moest er even uit !
Dan nu de verslagen:
Bord 1: Robert
Van Robert heb ik helaas weer geen verslag , dus zal ik hier kort over zijn; ik dacht dat Robert er in de opening met voordeel uitkwam, maar hij gaf zelf al aan dat hij een mindere zet deed door ergens geen Db3 te spelen , maar iets anders. Daarna ging het volgens mij gelijk op, maar op de een of andere manier wist de tegenstander toch ergens winnend voordeel te krijgen en te winnen.
Bord 2: Rudy
De laatste wedstrijden tegen ongeveer gelijkwaardige tegenstanders weet ik helaas geen voordeel te behalen uit de stellingen, wat niet alleen ligt aan taai spel van de tegenstander, maar ook aan het feit dat er momenten zijn dat ik duidelijk betere zetten kan doen , maar ze niet echt vind hoe simpel ze vaak ook zijn. Deze partij zou geen uitzondering zijn; In de opening verkreeg ik al duidelijk voordeel na een zet of 13, maar op de 14e zet deed ik al een mindere. Ik kreeg nog een kans op de 25e zet een betere te doen en vanaf de 30e zet begon ik te knoeien in de tijdnoodfase. Dat de partij nog remise werd ,was toen ook het maximaal haalbare in reeds mindere stelling.
Bord 3: Martie
Martie: Met mijn partij ben ik best tevreden ; tot zet 20 geeft de computer (Rybka Aquarium) aan dat het ongeveer gelijk is. Ik heb tot 2x toe het Blackmar Diemergambiet op het bord willen krijgen, maar mijn tegenstander ging er bewust niet op in. Rudy: Mijns insziens wist Martie goed partij te bieden in een Franse stelling tot ongeveer de 20e zet. Gezien het enorme ratingverschil vind ik dit niettemin een knappe prestatie van Martie. Daarna ging het helaas bergafwaarts. Dat Martie op het laatst wilde invallen vind ik lovenswaardig nadat ik de halve club al gevraagd had. Laat hij een voorbeeld zijn van goede mentaliteit voor de hele club !
Bord 4: Henny
Henny:Ik heb mijn notatitieblaadje en pen in Tilburg laten liggen maar als ik op mijn geheugen vertrouw dan is het een erg saaie partij geweest waarin nooit echt iets is gebeurd wat het vermelden waard is. Rudy: Niettemin heeft Henny dus weer remise behaald tegen een op papier veel sterkere tegenstander. De volgende dag zou hij remise spelen tegen IM Herman Grooten. Chapeau voor Henny !
Het beloofde een zware wedstrijd te worden tegen medekoploper Dubbelschaak ’97. Zonder zowel Dirk als Gerard gingen we het topduel aan tegen de degradant uit de tweede klasse.
Charlie (2): Het was eigenlijk een saaie partij waarbij de stelling altijd in balans bleef. Hij speelde Caro-Kann, ik speelde vervolgens een variant die ik zelf niet eens kende. De stelling leek totaal niet gevaarlijk voor beide spelers. Op een gegeven moment dacht ik een beetje druk te hebben, maar met een mooie variant wist hij alles af te ruilen naar een gelijke toreneindspel. Ik had hier weliswaar een pion meer, maar omdat zijn torens zo actief stonden, won hij er sowieso eentje terug. Alle muziek was er wel uit en remise was de logische uitslag. Het lijkt erop dat ik een echte schuiver begin te worden.
Erika (1): Guus pleegde een dameoffer en zette me op bord 1. In de jungle van het middenspel zijn mijn tegenstander en ik de weg enkele keer kwijtgeraakt. Ik net ietsje vaker, waardoor ik in tijdnood een heel moeilijke stelling moest verdedigen. Maar ja, vechten kan ik als geen ander en dat leverde deze keer een half punt en een zure glimlach van mijn tegenstander op.
Roel (8): Ik speelde een zijvariant in de Grünfeld, die mijn ervaren tegenstander niet leek te kennen gezien de tijd die hij investeerde. Met 5…c5? verzuimde hij al vroeg de beste voortzetting te spelen. Hierdoor kwam ik beter te staan met een ijzersterk pionnencentrum (eerst c5/d5, later d5/e5). Het thema van de partij was of wit er in slaagde dit pionnencentrum te behouden of dat zwart het wist te kraken en de koning aan het wankelen kon brengen, die stond immers lang op e1. Met actief spel slaagde wit erin het voordeel uit te breiden. Met 5 opeenvolgende paardzetten, Pc3-b5-c7-e6xf8xd7, werd beslissend voordeel behaald. Zwart probeerde nog te forceren door agressief materiaal te offeren om zo te promoveren met b4-b3xa2-a1D, maar wit had genoeg controle en materiaaloverwicht om af te wikkelen naar een gewonnen eindspel. Er moesten nog wat tactische grapjes ontweken worden, maar rond de 30e zet kon het punt bijgeschreven worden. Een tactische partij waarin volgens de computer weinig/niet geblunderd werd. Beide kan ik niet vaak zeggen 🙂
Nol (4): In een partij met wederzijdse en gemiste kansen werd in een toreneindspel tot remise besloten. Het was zwoegen tot de laatste zet. Dat had veel te maken met de opening. Gelukkig had ik vrijdagavond een aantal partijen van die opening bekeken.
Robert (5): Over mijn partij valt niet veel te zeggen, na een standaard opening met verwisselde zetten, kreeg ik met zwart een klein voordeel maar de weg naar winst was niet makkelijk te vinden. Om mijn tijdnadeel op te lossen bood ik daarom remise aan waar mijn tegenstander, na lang rondkijken op de borden, mee instemde. Door spelen had geen straf geweest maar veel meer zat er op dat moment niet in.
Rudy (6): Net als in de laatste avondcompetitiewedstrijd tegen hetzelfde Dubbelschaak mocht ik weer aantreden tegen Rob van Meurs en weer met wit; we volgden onze laatste partij, die overigens in remise eindigde na 21 zetten, t/m de 10e zet van wit; op de 10e zet week hij af met Lc5, eigenlijk een van de 2 hoofdvarianten. Dit keer zou het een echte partij worden. Lange tijd ging het gelijk op, maar m.i. verkreeg hij toch een klein voordeel die tot pionwinst leidde in een eindspel met voor ieder paard, loper en luttele pionnen. Door een tactisch trucje won ik een pion terug, maar het was nog steeds een moeilijke stelling voor mij om de remise er uit te slepen. De teamstand was zodanig dat Guus gewonnen stond en ik remise moest houden, dan zouden we winnen. Het lukte me tenslotte na lang zwoegen en Guus won tenslotte. Een zwaar behaalde teamoverwinning, maar des te bevredigend.
Guus (3): Mijn tegenstander staat bekend als gambietspeler, en inderdaad stond ik na 2 zetten een pion voor. In plaats van de hoofdvariant koos ik een passieve doch solide zijvariant, die ook in de praktijk goed scoort voor zwart. Wit leek hier geen raad mee te weten, en ik kwam zonder kleerscheuren de opening door zonder mijn pluspion kwijt te raken. Maar bij het ‘afmaken’ koos ik niet de makkelijkste weg.
Daarmee werd ook de teamoverwinning veilig gesteld. Tot slot nog een verslag van Dirk: ” “
Mijn partij tegen Martijn Cox had niet veel om het lijf. In de
slotstand sta ik iets beter maar ik kon daar geen plan verzinnen om de
strijd nog op een zinvolle manier gaande te houden.
Afgelopen dinsdag mochten we thuis aantreden voor de avondcompetitie tegen de kampioen van vorig jaar en tevens favoriet om ook dit jaar weer de Hoofdklasse van de avondcompetitie te winnen, HMC A.
Jolanda Roelen werd in 1967 lid van de jeugdafdeling van de schaakvereniging V.O.J. , één van de rechtsvoorgangers van onze huidige
vereniging. Die jeugdafdeling bestond door de actieve inzet van haar vader Piet Roelen en van Toon Kok. Evenals (oud)leden als Paul Kok,
Gerard Welling, Johan van Mil en Albert de Wit heeft ze jaren deel uitgemaakt van de jeugdafdeling tot ze op een gegeven moment oud genoeg was om de clubavond van de senioren te bezoeken. Daar is ze , met onderbrekingen, vele jaren lid geweest. Met onderbrekingen omdat ze op een gegeven moment de voorkeur gaf aan handbal, en omdat ze al op jonge leeftijd te maken kreeg met een ernstige ziekte.
Jolanda was geen fanatiek schaker zoals een aantal van haar leeftijdsgenoten die hierboven zijn genoemd. Zij speelde vooral voor de
gezelligheid. Toch kon zij zich ook inzetten voor het resultaat, als dat noodzakelijk was. Zo werd in de jaren 70 ooit een NBSB partij van haar
afgebroken in de stelling van Koning, Loper en Paard tegen Koning alleen. Voor de meeste clubspelers is de matvoering niet triviaal en
Jolanda maakte zich zorgen want een punt was gewenst om die wedstrijd niet te verliezen. Zij heeft de matvoering toen een hele clubavond
geoefend met Gerard Welling, totdat ze deze helemaal in de vingers had.
Een dag voor het uitspelen werd ze opgebeld dat de tegenstander zonder verder spelen opgaf…
Verder zal niet iedereen bekend zijn dat Jolanda heeft deelgenomen aan het Nederlands kampioenschap van de meisjes tot 20 jaar namens Noord Brabant. Zij verbaasde zich bij die gelegenheid over het enorme fanatisme van de meisjes en zat zelf achter het bord met een breiwerkje (!) als ontspanning.
Jolanda was een intelligente dame, ze is universitair opgeleid als juriste, en misschien dat daarom juist ons spel haar aansprak om de
rijke inhoud en de uitdaging die het aan de grijze cellen stelt. Maar ze gaf ons het idee dat ze toch vooral de clubavond bezocht omdat ze het
gezellig vond. Niet voor niets wist ze haar vriend over te halen om schaken te leren en lid te worden van WLC, waar hij enige jaren heeft gespeeld ( bij de viering van het jubileum was hij er vrij recent nog samen met Jolanda).
Het valt te betwijfelen of Jolanda ooit schaakboeken heeft gelezen want de kennis van het spel ontleende ze vooral aan haar vader, de ons meer dan bekende Piet Roelen, wat onder meer te merken was aan het feit dat ze met wit altijd 1.b4.. speelde maar dat ook het Traxler-gambiet (een offerrijke gambietvariant) deel uitmaakte van haar arsenaal.
Niet zo lang voordat hij zelf ernstig ziek zou worden berichtte Piet Roelen zijn oude schaak-kennissen en pupillen dat hij een “lelijk
verhaal” had zoals hij het destijds verwoordde. Het schokkende bericht dat Jolanda dood zou gaan , vanwege een naar het zich liet aanzien
ongeneeslijke longaandoening.
We zijn nu tientallen jaren verder, en weten dat de medische wetenschap Jolanda toch nog een tweede kans heeft gegeven. Hoewel haar gezondheid heel breekbaar was en zelfs onschuldige virussen gevaarlijk voor haar heeft Jolanda toch weer allerlei activiteiten kunnen ontplooien.
Bij WLC op de clubavond is ze nog een groot aantal jaren een reguliere bezoeker en speler geweest.
Het is nog niet zo lang geleden dat ze er een punt achter heeft gezet.
Jolanda Roelen is na een kort verblijf in het ziekenhuis in haar slaap overleden. We hadden haar allemaal nog wat jaren gegund.
Met de sterkste opstelling sinds jaren traden we aan tegen koploper Veldhoven. Hieronder volgen de partijverslagen.
Gerard (1): Evenals in de eerste ronde van de competitie was ik de gelukkige die als eerste een punt voor WLC I mocht bijschrijven. Deze keer hoefde ik er echter niet hard voor te werken want het systeem wat ik speelde en de gevaarlijke aanvalskansen als zwart (te) rustig reageert waren mij al een goede 20 jaar bekend.
De stelling na 8 zetten heb ik al diverse keren op het bord gehad in die periode en in de praktijk is gebleken dat deze al heel moeilijk te verdedigen is. Mijn tegenstander Huub Schenning trok nog aan de noodrem maar dat had als effect dat de partij na 14 zetten voorbij was. De wedstrijd was nog geen half uur bezig. Af en toe zit het mee…
Rudy (8): Weer werd ik net als in de laatste avondcompetitiewedstrijd geconfronteerd met een enigszins “slappe variant” , waaruit een stelling resulteerde die ongeveer in evenwicht was, maar waar ik me nou ook weer niet echt comfortabel in voelde. Mede om deze reden en gezien de stand omdat Gerard al vroeg had gewonnen, plaatste ik op de 16e zet een remise-aanbod ,die na overleg met hun teamleider werd geaccepteerd. 0,5-0,5 Weer niet echt “Simonsiaans” zullen sommigen zeggen.
Robert (5): Ik kreeg een konings-Indisch fianchetto variant tegen die ik jaren geleden bestuurd had in een blauwe Euwe boek. Dat kon ik me nog herinneren. Na een zet of 10 was ik die draad kwijt maar de stelling speelde zich redelijk vanzelf. Na het sluiten van het centrum de standaard doorbraak op de damevleugel. Met een schijnoffer Pxd6 kreeg ik controle over het centrum. Op het moment dat ik kon dreigen met dame winst, offerde mijn tegen stander een paard voor twee pionnen. Met wat handig gemanoeuvreer hiel ik een eindspel over van toren en lopen tegen toren, het probleem was dat ik nog maar twee pionnen had mijn tegenstander vijf. Ik eindigde dan ook met nog maar één pion op b7 gedekt door de witveldige loper. En die pion kon in een paar zetten gedekt op b8 komen, dus mijn tegenstander gaf op.
Guus (3):
Dirk (2): Was een spannende pot, opening ging niet lekker maar kon mezelf aardig los offeren. Daarna kreeg ik wat materiaal terug zodat Frans kon rokeren. Hierna bleef het rommelig in tijdnood. Vervolgens ging ik de mist in in een moeilijke stelling voor mij, vlakte de stelling af en bleef ik een stuk achter.
Charlie (4): Hij speelde een vrij rustige variant tegen mijn Slavisch. Na de opening kreeg hij een isolani, maar ik had geen problemen als zwart gekregen. Vervolgens ging hij zonder rechtvaardiging een koningsaanval opzetten die gedoemd was te mislukken en alleen zijn centrum verzwakte. Ik speelde het vervolgens ook niet heel nauwkeurig, maar mijn tegenstander hielp gelukkig een handje mee. Zonder echt veel te hebben uitgevoerd stond ik echter al gewonnen en na wat afwikkelingen won ik al materiaal. Toen gaf hij op.
Nol (7): Over de stelling die remise gegeven werd zwijg ik…
Erika (6): Mijn tegenstander speelde te langzaam in een Anti-Siciliaanse opening, waarna ik hem positioneel klem kon zetten.
In deze stelling kan hij nauwelijks bewegen en na: 39.Lf3 Pe3 40.Lxe3 Lxe3 41.Kf1 had hij geen zin in meer in het vervolg.
Nu zijn wij koploper, met nog maar één ander team dat 4 matchpunten heeft. Kunnen we deze positie behouden?
Voor de openingswedstrijd van het nieuwe seizoen mochten we nog verder weg als vorig jaar: Toen naar Nieuwegein en nu naar Rotterdam. Hoe verzinnen ze het! Gelukkig zijn de overige tegenstanders in de buurt gelokaliseerd. (Ivoren Toren echter moet 3x deze kant op!).
Het begon al goed met een afmelding op zaterdagmorgen. Aangezien ik in de dagen ervoor ook al op zoek ben geweest naar vervangers (Tevergeefs) heb ik het zo maar gelaten en met 7 naar Rotterdam afgereisd. Daar aangekomen (Reis 1u 20min sec ) bleek dat parkeren in de omgeving bijna onmogelijk is. Op zoek naar een parkeergarage bleek de 1e vol en de 2e op 10 min loopafstand van het speellokaal. Gelukkig konden we toch op tijd beginnen.
1. Bas Muntlage 1825 – Martie van de Sanden 1651 0,5 - 0,5
2. Leo Veth 1626 – Tobias Jacobs 1732 1 - 0
3. Leonard Ayala 1642 – Bart Wintraecken 1674 1 - 0
4. Joaquin Aarts 1593 – Arno de Man 1544 0,5 - 0,5
5. Brian van Kanten 1557 – René Vink 1495 1 - 0
6. Circe Janse 1566 - NO 1 - 0
7. Jeffrey Ouwersloot 1516 – Wim Lucassen 1525 0,5 - 0,5
8. Shakir Salih 1524 – Raph Eijkenboom 1417 1 - 0
1. Na 1 ½ u spelen lijkt het erop dat Martie geflest gaat worden. Staat een hoop materiaal achter en krijgt een forse aanval op zijn dak. Blijkt dat dat allemaal ingecalculeerd is bij zijn “geliefde?” Blackmar-Diemer gambiet. Worstelt zich onder de druk uit en heeft misschien wel winstkansen. Uiteindelijk wordt het remise.
2. Tobias uitte een voorkeur voor zwart en krijgt ook de gewenste opening op het bord. Het gaat lang gelijk op maar laat op een gegeven moment een stuk instaan. En dan houdt het bij Tobias op.
3. Wit opent normaal in een E4- opening. Zwart komt in de verdrukking, maar ipv een afruil doet Bart een stukzet en dat bleek te leiden tot verlies van 2! Pionnen. Hij streed nog lang door (Tegen beter weten in) en kon dus toch de koning omleggen.
4. Arno speelde tegen een jonkie (Net 13 geworden). Bleek gelukkig geen Charlie. Zwart kwam wel in de verdrukking, maar door een enkele onnauwkeurigheid van wit kon er onder de druk uitgekomen worden. Op voorstel van Arno werd tot remise besloten. Hij vraagt zich wel af of hij beter stond en misschien wel gewonnen.
5. Vanuit een damepion opening gaat het gelijk op. Echter zo rondom de 18e zet raakt René een stuk aan en ziet tegelijkertijd dan pas dat zijn dame instaat. Hij weet nog te ruilen zodanig dat hij 2 lichte stukken en 2 pionnen voor zijn dame krijgt, maar dat is toch te weinig. Hij speelt door tot een eindspel met een dame minder. Zinloos!
6. Reglementair verlies.
7. Wim stelt voor om hem naar het 7e bord te verhuizen zodat hij met wit kan spelen. Na een normale opening gaat de strijd gelijk op. Echter: Door een onnauwkeurigheid (Gewoon weggeven) verliest hij een pion. Hij vecht voor wat hij waard is (Heel wat in mijn ogen) en sleept er alsnog een remise uit.
8.Raph blaast in een Italiaanse opening zijn partij mee. Hij wint een loper tegen 3 pionnen, maar helaas zijn de zwarte pionnen niet verbonden en die van wit wel (2+3) en dat is in een eindspel met slechts nog 1 loper (Van Raph) op het bord moeilijk spelen. Wit slaagt erin om één van deze pionnen tot dame te laten promoveren en dan weet je dat het uit is. Een niet zo onafhankelijke toeschouwer meende dat het eindspel voor Raph misschien wel gewonnen was (Maar ja, hij zat niet achter het 8e bord).
Uiteindelijk een forse nederlaag. Meedoen om de promotie zit er dit jaar niet in, maar gezien de overige tegenstanders zijn er plenty mogelijkheden om een redelijk resultaat neer te zetten: Te beginnen met de komende wedstrijd thuis tegen Vughtse Toren 2; Aan degradatie (Is dit jaar mogelijk!) hoeft niet gedacht te worden.
Afgelopen dinsdagavond 22 oktober moesten we aantreden in de 1e ronde van de avondcompetitie thuis tegen het gepromoveerde Dubbelschaak A uit Boxtel. Op papier werd een ongeveer gelijkwaardige strijd verwacht en gezien de gemiddelde ratings waarmee beide teams speelden (zij waren wat dat betreft wel licht in het voordeel) was dit ook een terechte verwachting. De wedstrijd eindigde dan ook in 2-2, een resultaat waar beide teams zich volgens mij wel in konden vinden.
Hier volgen de verslagen:
Bord 1: Guus
De vorige keer tegen deze tegenstander ging het er wat rustiger aan toe. Deze keer, met omgedraaide kleuren, was het een stuk spannender. Ik leek goed uit de opening te komen, en ik was klaar voor een expansie op de koningsvleugel toen al mijn stukken op natuurlijke velden stonden. Wit koos ervoor om een stuk te offeren tegen twee centrumpionnen. Hoewel ik veel meer tijd had, kon ik het offer niet goed weerleggen. De stelling werd erg complex, en de beoordeling schommelde tussen beter voor wit en gelijkspel. Uiteindelijk koos ik voor een tactische wending waarbij ik een tussenschaakje over het hoofd zag. Dat leek niet goed voor mij af te lopen: mijn toren zou normaal gesproken niet opgewassen zijn tegen de drie centrumpionnen en zijn paard. Maar dankzij de tijdnood miste hij enkele winstideeën, en ook na zet 40 miste hij er nog een, waardoor ik uiteindelijk zijn vrijpionnen kon blokkeren met mijn koning. Toen begon ik weer langzaam aan mijn eigen winstkansen te denken, maar het bleef bij denken, want het zat er echt niet in. Tot slot eindigde de partij in zetherhaling.
Bord 2: Rudy
Mijn tegenstander kwam met een ietwat “slappe” variant op de proppen, waar ik niet zo goed mee wist om te gaan. Ik stond niet minder in de opening (Stokvis gaf eigenlijk de gehele partij om en nabij 0.00 ) , maar op de 11e zet moest ik al in de denktank. De zet die ik speelde was niet slecht, maar er waren al betere. Ik voelde me niet echt op mijn gemak in de ontstane stelling en daarom en mede omdat ik qua teamstand nog niet hoefde te forceren bood ik remise aan op de 13e zet. Mijn tegenstander weigerde, om vervolgens op de 21e zelf remise aan te bieden , dat prompt geaccepteerd werd. 0,5-0,5 Een remise waar beide spelers wel mee konden leven. (ook al wil ik altijd winnen ! :))
Bord 3: Henny
Tegen Martien van der Meijden raakte ik verzeild in een variant van het koningsgambiet. Dit soort scherpe stellingen zijn nooit mijn sterkste punt geweest. En ook dit keer was het geen succes. In een stelling waar Wit drie pionnen voor een paard had en die volgens de computer nog redelijk in evenwicht was, voelde ik me zo onprettig dat ik meende het stuk te moeten terug offeren. Die hele combinatie was een complete hersenschim en het was daarna snel afgelopen.
Bord 4: Jasper
Jasper Krenning – Michel van den Elzen
Wit en zwart zijn gelijkwaardig qua sterkte. Onze laatste partij in Boxtel aan het thuisfront van Dubbelschaak had ik moeten winnen maar
Martin kwam weg met eeuwig schaak, zo wist hij mij te vertellen net voor onze pot. Eens kijken wat ronde 2 oplevert……
In een Reti van wit speelt zwart zeer passief en krijgt wit voordeel. Na 18. Pcb5
Uiteindelijk valt c6 en word zwart verder klem gezet, De dame heeft geen velden meer, het paard ook niet, a7 hangt.
Je zou zeggen dat wit het langzaamaan af moet maken. Maar zoals zo vaak met het beoordelen van een stelling, zijn er ook zaken die er niet in zitten.
Bijvoorbeeld dat op zet 24 Da6 ieder nog 6 minuten heeft om de 40 zetten te halen, zonder increment, daarna is het curtains.
In een sneltrein vaart worden de volgende 16 zetten afgehandeld. Zwart probeert met rommel kansen een aanval te creëren, wit probeert niet te verliezen op tijd
Uiteindelijk heeft zwart in de finale van de partij een enorme blunder van wit gemist waardoor de pot alsnog naar wit gaat. 28 sec tegen 11 sec.
Recente reacties