We draaiden dit seizoen goed mee in de top van klasse 3H. Geen moment zijn we in degradatiegevaar geweest. Op één nederlaag na bleven we maar winnen, en opeens verscheen het kampioenschap aan de horizon. We hadden het niet helemaal in eigen hand: Blerick was net als wij twee matchpunten kwijtgeraakt, maar bleef winnen met grote cijfers. Ook wij bleven winnen, maar cruciaal was dat wij deze wedstrijd zouden winnen van de koploper die nog geen matchpunt had laten liggen. En het liefst met grote cijfers om de achterstand in bordpunten op zowel Blerick als De Combinatie in te halen. Dat klinkt natuurlijk als een hele grote opgave, en dat bleek het ook te zijn. In plaats van een zege noteerden we een nederlaag met grote cijfers.
Rudy (8): Ik had me redelijk goed voorbereid op mijn tegenstander, want de kans was vrij groot dat hij op bord 8 zou spelen met zwart omdat hij altijd met zwart speelt. Niettemin wist ik toch niet goed uit de opening te komen. Na 8 zetten was er een standaardstelling ontstaan en i.p.v. mijn 1e ingeving (daar is ie weer) moest ik zo nodig 9.d5 spelen, waarna hij een heel prettige stelling kreeg om te spelen. Ik stond toen nog niet slechter, maar ik voelde me niet zo thuis in die stelling. Ik kwam dan ook steeds slechter te staan (ca +0,8 voordeel voor zwart) en mijn verbazing was dan ook groot toen hij na de 20e zet remise aanbod. de stand was toen nog 0-0 . na overleg met de teamleider met 2 handen aangenomen dus. remise
Dirk (1): Met zwart tegen Robin een interessante opening, wat me aardig wat tijd kostte om redelijk spel met zwart te kunnen maken. Robin koos voor een veilige afwikkeling in een stelling die complex kon worden, maar daardoor hield ik een stelling over die voldoende is voor gelijkspel. Meer zat ook niet echt in de stelling. Precies na die afwikkeling blunder ik onnodig een stuk weg door simpelweg niet te zien dat ik de terugweg van een van mijn eigen lopers afsloot. Na stukverlies zag ik geen tegenspel en daarmee geen heil om nog door te spelen.
Jeroen (3): Het ging bij mij in de opening al niet goed. Als je de stelling al eerder op het bord gehad hebt (vorig jaar tegen Blerick), waarom speel je het dan anders? Nou, soms doe je dat omdat de aanpak niet goed bleek te zijn (zoals Guus in de interne competitie tegen mij heeft aangetoond). Maar dat speelde hier niet. Hoe dan ook, ik speelde het anders, reeds op de vierde zet. Op de 6e zet zette ik een veel te optimistisch plan in werking, omdat ik een kinderlijk eenvoudig weerlegging niet zag. Daarna was het eigenlijk al over en uit, maar mijn tegenstander gaf mij nog hoop door erg lang na te blijven denken. Achteraf bleek dat door respect te zijn (hetgeen toch zeker niet terecht bleek). Nadat Rudy en Dirk klaar waren, kon ik ook de handdoek in de ring gooien met een ondekbaar mat op het bord.
Charlie (2): Direct na de opening kwam ik al beter te staan. Het zag er goed uit, totdat ik ineens een volle kwaliteit wegblunder. Hij nam het gelukkig niet San, omdat him vreesde voor de tegenspel die eventueel zou krijgen. Hierdoor kreeg ik weer kansen en kwam ik gewonnen te staan. Deze kansen verprutste ik weer door eerst een stille zet te missen en dan verkeerd te rekenen. Na mijn geklungel kwamen we in een dame eindspel waar hij eeuwig schaak had. En zo kwam er een eind aan een belachelijke pot.
Guus (4):
Nol (6): Ik kwam goed uit de opening en het middenspel zag er veelbelovend uit. Helaas overzag ik een petite combination. Wat daarna gebeurde tart elke beschrijving…Ik dacht ondanks materieel verlies een vesting te hebben. We speelden bijna 90 zetten en toen zag mijn tegenstander de winnende voortzetting. We kwamen terecht in een pionneneindspel dat voor wit verloren was. Ik ben nu toch echt van plan meer aan de theorie te doen 😉.
Afgelopen zondag was de Eindhoven Cup op bezoek bij WLC. Het was een heel leuke dag met veel schaakplezier.
In totaal streden 58 jeugdschakers in 8 groepen om de eerste plaats en 9 spelers lukte dat ook. De tweede plaats was voor 13 spelers en 5 spelers werden geëerd met een derde plaats.
Sascha Kurt was de beste speler in Groep A gevolgd door Nirupa Ganshram en de derde prijs was voor Daniël Yiming Mao.
WLC was met 17 sterke jeugdspelers goed vertegenwoordigd.
Met dank aan de vrijwilligers die dit leuke toernooi weer mogelijk maakten.
De Uitslagen :
Oude Nieuwe Score Naam Club Rating Rating Ronde5
Eindhoven Cup Groep: A
1 Sascha Kurt WLC, ESV 770 818 7,0 2 Nirupa Ganeshram ESV 884 868 6,0 3 Daniël Yiming Mao WLC 788 756 4,0 Fred Hongxi Song ESV 812 748 3,0 Kevin Gang ESV 579 611 3,0 Daniël Yu WLC 570 610 3,0 Leo Tan ESV 619 611 2,0
Van 5 t/m 15 april neemt Gerard Welling deel aan dit kampioenschap op het Griekse eiland Rhodes. En wel in de groep 50+.
Waarom dit soort toernooien altijd in straatarme landen georganiseerd worden en Nederland hierin nooit het voortouw neemt, is mij (Aard) al langer een raadsel.
Gerard staat 9e op de startranglijst en is begonnen met een overwinning. Zie rodoschess2019.com
Afgelopen dinsdagavond 02 april togen we naar Helmond om aldaar de laatste ronde te spelen van de avondcompetitie in de Hoofdklasse dit seizoen. Vooraf was de situatie dat we ons zouden handhaven als we niet zouden verliezen met 3-1 of meer. Natuurlijk wilden we dit seizoen wel winnend afsluiten ! We wonnen tenslotte met 2,5-1,5 en met 2 invallers is dat zeker een verdienstelijk resultaat. In de eindstand zijn we 5e geëindigd en terugkijkend op het gehele seizoen mogen we daar achteraf niet ontevreden over zijn, ware het wel dat we in zeker 1 wedstrijd tegen de 3 toppers (nl KING A) hadden moeten winnen en ook de 2 gelijkspelen hadden we moeten winnen tegen de PION A en KING B. Kortom, er had meer in gezeten , maar als je dan zo slecht bent begonnen mogen we natuurlijk blij zijn dat we ons “gewoon” handhaven. Voor het nieuwe seizoen hoop ik dat we sowieso wat meer sterke spelers achter de hand hebben die willen en kunnen spelen (want 4 vaste spelers is te weinig is achteraf gebleken) en dat we niet vanaf het begin al achter de feiten moeten aanlopen om ons alsnog te handhaven. Realistisch gezien is tenminste een 4e plaats een mooi streven met de 3 toppers vol met spelers die Meesterklasse spelen of tenminste dat niveau hebben.
Dan nu de partijverslagen :
Bord 1: Rudy
Ik speelde met wit een gambiet, uiteraard in de hoop om goede compensatie te krijgen voor mijn geofferde pion in de vorm van aanvalskansen. Nou, die kwamen er niet echt, sterker nog, al vanaf de 7e zet ( Le3 was beter i.p.v. 7.dc5:) liep ik al achter de feiten aan op zoek naar compensatie die er maar niet kwam. Op een gegeven moment stond ik al vroeg duidelijker slechter tot waarschijnlijk verloren, maar gelukkig vond mijn tegenstander niet steeds de beste zet. Ik kwam langzaam steeds beter te staan nadat hij al eerder 2x remise heeft geweigerd en toen hij op de 35e zet zelf remise aanbood in een stelling waar ik langzamerhand al lichte voordeel had, heb ik het maar aangenomen in wederzijdse tijdnood.
Bord 2: Guus
Dit keer speelde ik geen geweldige partij. Ik kon de thematische d5-doorbraak uitvoeren, maar daarmee had ik nog geen gelijkspel met de zwarte stukken. Wit had daarna een paar kansen om een klein plusje te krijgen. Hij had er bijvoorbeeld voor kunnen kiezen om geen witveldige lopers te ruilen, want die van hem was beter. En hij kon ervoor kiezen om met de opmars f4-f5 een concessie van mijn kant af te dwingen. In plaats daarvan koos hij voor de veilige weg. Ik dacht daarna iets beter te staan, maar ik kon de witte stelling niet genoeg domineren. Ik moest zetherhaling toestaan om geen pion te verliezen.
(diagram) Stelling na 25. Lf2. Ik moet nu Kf7 spelen om de pion te dekken, waarna Dh5+ me weer terug naar g8 dwingt.
Bord 3: Roel
Met Maarten kreeg ik een bijzondere tegenstander omdat hij intern ook bij WLC speelt. Tevens een goede timing want ik had nog wat goed te maken; een aantal weken geleden liet ik me in de interne competitie door hem trucen in een betere stelling.
We kregen een Slavische stelling op het bord waarin ik op de 6e zet afwijk van onze vorige partij, 6.Db3 ipv 6.Lf4. Met , a4-a5-a6, c5 en b4-b5 kreeg ik veel ruimte op de damevleugel en werd de stelling al snel tactisch van aard. Met het tijdelijke pionoffer 18.Pe5! kwam zwart in de problemen, mede omdat zijn torens onhandig ontwikkeld stonden op a8 en c8 en er in verschillende varianten een akelig vorkje dreigde met een witte pion op b7. Niet veel later had wit een winnend voordeel in het eindspel. Zwart had de kwaliteit moeten geven voor een pion een daarnaast had wit een beslissende vrijpion op b7. Op de 38e zet ging zwart door de klok in verloren stelling.
Bord: Henny
In mijn partij tegen Johan Wuijts kreeg ik vanaf de opening vrij eenvodig gelijk spel maar daarbij is het de hele partij gebleven.
De euforie na mijn overwinning op Ton van Bommel (zie vorig stukje) was maar van korte duur. In groep RA 614 sta ik met nog 1 partij te gaan op -2. Met zwart scoorde ik 3 remises. Maar met wit verloor ik van b4-kenner Cirulis. Ik speelde zelf 1.b4 tegen hem…en dat werd dus geen succes.
Ook tegen Michel Langeveld (geen familie van ex-wereldkampioen Ron Langeveld) trok ik met wit aan het kortste eind. Blijft over mijn witpartij tegen Tom Morcin. Hier zal ik voor remise moeten vechten. Ik zal toch geen 0 uit 3 met wit scoren?! Dat is me nog nooit overkomen.
Zeg nooit nooit, maar zoals ik er nu tegenaan kijk, wordt dit mijn laatste correspondentiepartij. Vooral vanwege mijn gezondheid. De kanker woekert voort, de artsen krijgen het niet onder controle. Je hebt dan ook minder energie, zeker om weer een langdurig project te starten. Maar mijn adagium “doe altijd je best” blijft ook in deze levensfase van kracht.
We reisden naar Stein wetende dat we geen makkelijke wedstrijd zouden krijgen. En inderdaad, het werd een spannende wedstrijd waarbij weinig partijen geruisloos zijn verlopen. Zoals duidelijk was uit de vorige ronden is de opstelling van Zuid-Limburg 3 onvoorspelbaar; rating lijkt geen leidend criterium te zijn. Dat leidt tot grote ratingverschillen op een aantal borden. In wiens voordeel dat is, is altijd nog maar afwachten.
Gerard(1):
Na een wat ongelukkige start in de bondscompetitie met twee remises lukte het de vorige wedstrijd tegen Helmond I de score te openen en dat smaakt natuurlijk naar meer. Aan voorbereiding voor een KNSB wedstrijd doe ik al lang niet meer (ook al niet toen ik ruim tien jaar geleden stopte). Je weet toch niet zeker wie je tegen krijgt en het blijkt zodoende meestal verspilde energie, en je moet ook in je eigen reguliere openingskeuze geloven. Deze wedstrijd was dat de goede beslissing want Zuid Limburg III heeft de gewoonte hun sterkste spelers te verstoppen aan andere borden dan het eerste bord, met tactische opstellingen. Ik speelde zodoende tegen Marcel Franken, een speler die je rating rond bord 4 zou verwachten. Met de keuze voor een robuuste gesloten Siciliaan met c3.. speelde ik in een strategisch georiėnteerde partij op ruimtevoordeel in het centrum en op de koningsvleugel. Omdat Marcel direct na de opening wat slordig opbouwde kon ik mijn ruimte al in een vroeg stadium van de partij vertalen naar een winnende koningsaanval en de stand op 1-0 brengen.
Jarich (8):
Guus(3):
Een mooie, gecontroleerde winst van mijn kant dus, zou je kunnen zeggen. Of toch niet? Laten we even terugkeren naar de stelling na 31.hxg4.
Jeroen (4): Over mijn partij kan ik deze keer kort zijn, en dat doe ik dan ook: het was een manoeuvreerpartij waarin ik vond dat het de gehele partij redelijk gelijk opging (en dat klopt wel aaardig). Op een bepaald moment heb ik de keuze gemaakt een gedekte vrijpion in het centrum te creëren, maar dit ging ten koste van een achtergebleven pion op de damevleugel én een minderheid op de koningsvleugel. Dat lijkt echter wel te kunnen maar na aarzelend spel kwam ik ietwat slechter te staan. Pardoes gaf ik echter mijn achtergebleven pion weg, en daarmee stortte alles in. Ik kon meteen opgeven en dat deed ik dan ook. Jammer maar helaas!
Ingeborg (7): Deze ronde kwam ik met wit in een geweigerd gambiet van het Frans terecht. Ik gaf wat later alsnog een pion voor snellere ontwikkeling en bood later nog een volledig stuk aan om mijn koningsaanval verder op te bouwen. Dit stuk nam mijn tegenstander (helaas voor mij) niet aan. Hoewel ik speelde op eeuwig schaak of zelfs een matnet zag ik tot 2x toe een gedwongen remisevariant over het hoofd. De tweede keer nog enigszins te vergeven, doordat deze iets complexer was.
In bovenstaande stelling zag ik de cruciale zet Dh4 over het hoofd (nouja, wel serieus naar gekeken, maar na Tg6 kwam ik niet heel veel verder; tijdnood speelde mee…).
Als mijn tegenstander na 26. Dh4 geen Tg6 speelt is het sowieso eeuwig schaak, maar na:
26.Dh4 – Tg6
27. Pf6+ – Txf6
28. Dxf6
Dreig ik opnieuw eeuwig schaak indien mijn tegenstander het stuk pakt. Indien hij zou dekken met bijv.
28. …. – Db4
Volgt 29. Lxc4
Deze zet heb ik helaas gemist. Hij mag niet pakken omdat Pe4 daarna grote problemen oplevert, en dus kan het spel gewoon verder gespeeld worden…
Ik speelde bij bovenstaand diagram Pf3 om een extra paard bij de aanval te krijgen. Desondanks volgde er nog een leuke voortzettingen met wat leuke dreigingen, helaas heeft het niets mogen opleveren doordat mijn tegenstander prima met de dreigingen om ging. Better safe than sorry.
Op dit moment zag het er niet naar uit dat we nog matchpunten mee naar huis zouden nemen. Rudy stond slechter, Charlie had een remisestelling, en Erika leek niet beter te staan. Ik trok me terug in de analyseruimte zonder veel verwachtingen. Wonder boven wonder liepen de partijen anders af!
Rudy (5): Ik kwam in mijn partij niet echt goed uit de startblokken; De opening was duidelijk in het voordeel van zwart en meer uit ontevredenheid over mijn eigen stelling liet ik me op de 13e zet in op een dubieus pionoffer om er nog iets wat van te maken. Tot mijn geluk koos hij niet voor de beste voortzetting , maar toen volgde er weer een soort van ‘touch of the finger” van mijn kant ; i.p.v. het geplande Dh4-g3 speelde ik Dh4-f2 op de 16e zet. Hoe verzin je het ! Maar weer was hij m.i. niet krachtdadig genoeg en langzaam maar zeker kreeg ik nog enige vorm van compensatie hoewel dit bij goed spel van zwart nog steeds niet voldoende zou zijn. Op de 26e zet plaatste ik een remise-aanbod dat terecht werd afgeslagen en op de 34e zet een 2e remise-aanbod toen de stelling al niet zo duidelijk meer was. Ik had op dat 2 pionnen minder, maar goede praktische aanvalskansen op zijn koning. Weer geweigerd en we speelden vrolijk door met en stand van 3-2 voor hun. Het was toen erg spannend, maar dat zowel Charlie als ik nog zouden winnen mag een mirakel heten en de remise van Erika zeer zeker ook. We hadden dus nog gewonnen! Zie hier mijn 50e winnende zet na zwart’s 49e zet Da5-c7:
Hier sloeg ik toe met 50.Te6: ! und schluss ! De toren op e7 is overbelast, want die moet zijn dame dekken. Er volgde nog 50…Dd6: 51. Td6: Te3 52.Tc6 Td3: 53. Tc5: Ke6 54. Tc4 Kd5 55. Td4: ! Td4: 56.Pd4: Kd4: en na 57. Kg3 gaf hij op.
1-0
Wonder boven wonder is het ons dus toch gelukt om twee matchpunten mee naar huis te nemen. Desalniettemin blijven onze kampioenskansen theoretisch. Zowel De Combinatie als Blerick zijn op ons uitgelopen in bordpunten. Zelfs als we van koploper De Combinatie weten te winnen in de volgende ronde, blijft het een open strijd tussen de drie teams om het kampioenschap, waarin wij wat in te halen hebben. Moge de beste winnen!
In de opening voelde ik me in mijn partij tegen Koen Schlangen eigenlijk helemaal niet op mijn gemak. Ten onrechte volgens de computer. Er was helemaal niks aan de hand. Toen de dames al vroeg van het bord gingen zag ook ik wel dat Zwart zeker niet slechter stond. Mijn tegenstander was het blijkbaar daarmee eens want hij bood even later remise aan. Omdat ik totaal geen samenhangend plan kon formuleren en we op dat moment al twee bordpunten voorstonden met op de meeste van de overige borden heel comfortable stellingen, heb ik dat maar geaccepteerd.
Recente reacties