Zuid Limburg 3- WLC 1 De Combinatie 2- WLC 2 De Oude Toren 2- WLC 3
Laatste update
18-02 update indeling sen
17-02 indeling sen 19-02
17-02 uitslagen sen 12-02
10-02 indeling sen 12-02
10-02 uitslagen sen 05-02
02-02 indeling sen 05-02
02-02 uitslagen sen 29-01
Ook dit jaar heeft WLC weer deelgenomen aan de KNSB beker. Klik hier voor het verslag van ronde 1. In de tweede ronde speelden we thuis tegen een team dat we niet lang daarna tegen zouden krijgen in de zaterdagcompetitie.
Ronde 2:
WLC
PION/Mook combinatie
Bollen, G. (Guus)
2215
Schoonenberg, O.P.J. (Olav)
2153
w-z
1 – 0
Medema, J. (Jeroen)
2173
Molenkamp, W. (Wim)
2071
z-w
½ – ½
Tang, C. (Charlie)
2210
Ruijter, L. (Luuk)
2201
w-z
1 – 0
Klomp, R.L.P. (Robert)
2057
Wijnhoven, T.L.M. (Theo)
2102
z-w
0 – 1
Gemiddelde Rating:
2164
Gemiddelde Rating:
2132
2½-1½
Guus (1):
Jeroen (2): Ik was tevreden over hoe de opening verliep. Ik speelde tegen 1.f4, maar kreeg een niet onaardige stelling. In het middelspel begon ik echter flink te knoeien en heb echt een groot aantal dingen gemist. Het ging van kwaad tot erger tot ik in de volgende stelling terecht kwam (met zwart aan zet):
Ik sta hier gewoon verloren: wit speelt op een volgende zet zijn pion naar e5 en ik kan wel inpakken. Zelf 21..,e5 spelen kan niet wegens 22.Pg6. Toch zou dat het minst slecht zijn, maar geloven kan ik dat niet, en het speelt eigenlijk vanzelf. Dus rechte ik nog een keer mijn rug (ook niet slecht voor mijn zithouding) en speelde 21. …, Tfe8, en we zien wel of mijn tegenstander het goed speelt (hou de complicaties er in). En dan blijkt schaken toch een geluksspel te zijn, want hij speelde 22.Df3 en na mijn 22. …, e5 was de grootste pijn wel geleden. In het eindspel probeerde ik na zijn remiseaanbod nog even een geintje, maar daar trapte hij dan weer niet in. Remise dus de terechte uitslag .
Charlie (3): Direct na de opening, waarvan ik de theorie was vergeten, kwamen we in een interessante stelling. Op een gegeven moment kreeg ik de kans om voordeel te pakken, maar die benutte ik niet en werd de stelling gelijk. Ik probeerde druk op zijn koningsstelling te zetten, terwijl hij zijn zinnen had gezet op mijn zwakke f-pion. Vervolgens kon ik met een leuk zetje de zwakte opheffen, maar de stelling vervlakte in een gelijke toreneindspel. Het leek remise te worden en ik bood remise aan. Toen sloeg hij het aanbod af en ging hij vervolgens zijn koning verkeerd naar de rand toe spelen. Ik ging gewoon lopen met mijn vrijpion en nadat hij nog een foutje had gemaakt, gaf hij op. Een beetje geluk kan geen kwaad.
We zijn dus voor het eerst in lange tijd door naar de derde ronde! Me mochten uit naar UVS, een sterke tegenstander. Zoals ook blijkt in de avondcompetitie zijn we met uitwedstrijden op doordeweekse avonden veel minder sterk dan met thuiswedstrijden. Desalniettemin probeerden we er het beste van te maken.
Ronde 3:
UVS
WLC
Retera, J.J.C.M. (Joost)
2223
Bollen, G. (Guus)
2215
w-z
½ – ½
Linden, L.J. (Lukas)
2295
Tang, C. (Charlie)
2210
z-w
0 – 1
Houben, J.P. (Jaap)
2284
Simons, R.W.J. (Rudy)
1971
w-z
1 – 0
Bons, J. (Jasper)
2222
Wilbrink, H.A. (Henny)
1844
z-w
1 – 0
Gemiddelde Rating:
2256
Gemiddelde Rating:
2060
2½-1½
Guus (1): Ik mocht met zwart het Londensysteem onschadelijk maken. Na een kleine onnauwkeurigheid van wit lukte me dat zonder al te veel moeite. Helaas was toen wel alle muziek uit de stelling. Wit bood snel remise aan en ik accepteerde. Als zwartspeler is dat over het algemeen prima tegen een gelijkwaardige tegenstander. Maar klaarblijkelijk was het niet genoeg voor het team.
Rudy (3): Ik meende dat ik de opening goed had behandeld, maar niettemin heb ik een variant verwisseld, waardoor ik m.i. al enigszins vroeg achter de feiten aanliep; ik zou al vroeg een gezonde pion verliezen en ik zocht naarstig naar compensatie die er maar niet kwam. Als Charlie zou winnen, wat echt niet ondenkbaar was voor onze man in topvorm, dan hoefde ik maar remise te maken om er nog een 2-2 uit te halen en dus een vluggertjesbeslissing af te dwingen. Edoch, mijn tegenstander speelde het eindspel met ieder 2 lopers en pionnen met voor hem die ene pluspion vakkundig uit. Niets op af te dingen, maar wel jammer dat ik in de opening een lek had in een bepaalde variantenberekening die die pion kosste zonder compensatie.
Henny (4):
Mijn partij was nauwelijks het aanzien waard. Met een hoop geklungel in het eindspel doe ik tenslotte mezelf de das om.
Zo eindigt ons bekeravontuur dit jaar in de derde ronde. Dit is verder dan de afgelopen jaren, maar geen record voor WLC.
Na een korte winterstop mochten we weer de wei in om de strijd om de promotie voort tezetten.Het ging nu om DSV Dongen 2, een schaakclub waartegen ik, zover ik me kan herinneren, nooit tegen gespeeld heb.
We speelden in een parochiecentrum/-huis, waarbij de koffie/ thee en andere versnaperingen in de keuken gehaald konden worden en afgetekend op een boodschappenlijstje zodat de verrekening op het einde van de middag kon plaatsvinden.
Stiekem hoopte ik op een 8-0 overwinning of zoiets gezien de ratingverhouding, maar in werkelijkheid loopt dat natuurlijk anders.
Het verloop van de strijd heb ik niet kunnen volgen. Voor mijn werk had ik bereikbaarheidsdienst en nadat ik Chrit afgezet had bij de Hoeksteen ben ik naar Tilburg gereden om enkele visites af te leggen. Bij terugkomst in het Parochiehuis (Rond 16.00u) was de stand al 5-1 en bleek er een probleem met een paar klokken geweest te zijn. Bij 3 klokken was de increment niet ingesteld. Gelukkig merkten Maiko en Bart dit zelf en kon dat dus hersteld worden, maar bij Martie ging de Dongenaar door zijn klok, gaf op en toen bleek pas dat hij (en Martie) een 20 min te weinig op de klok gehad hadden! Bij mijn aankomst zat hij nog te treuren, want na opgeven is er niets meer te herstellen. Dus 6-1 en alleen Raph moest nog zijn m.i beterstaande partij winnen. Hij gaf echter zijn voordeel weg en ook de partij. Eindstand 6-2.
1. Maarten de Kloe 1499 - Dannie Beijk 1715 0,5-0,5
2. Paul Smulders 1466 - Tobias Jacobs 1740 0 - 1
3. Thijs Kimmenai 1258 - Martie van der Sanden 1640 0 - 1
4. Maarten Daamen 1391 - Raph Eijkenboom 1461 1 - 0
5. Jeroen van Gool 935 - Bart Wintraecken 1708 0 - 1
6. Eddy Jongenelen 1048 - René Vink 1487 0 - 1
7. Peter van Ruth 1401 - Maiko van Dalen 1260 0,5-0,5
8. NO - Chrit Julicher 1333 0 – 1
Brd 1: Bord 1: Dannie Beijk – Maarten de Kloe
Na een Siciliaanse opening stond na 15 zetten de volgende stelling op het bord:
Ik had net Ld5 gespeeld, vooral met als doel om hem te verleiden om c4† te spelen. Mijn tegenstander deed dat inderdaad en na 16 d4 offerde hij een stuk voor 2 pionnen (16. …… Pxd4).
Na 17. cxd4 Dxd4†; 18. Kh1 c3; 19. bxc3 Dxc3; 20. Dxc3 Lxc3 stond ik gewonnen, maar ik slaagde erin om het toch remise te laten worden, te beginnen met 21. Ta2 (in plaats van het veel sterkere 21. Tb1).
Uiteindelijk gingen alle stukken van het bord en na de 37e zet stond de volgende stelling op het bord:
Ik speelde hier a tempo 38. axb5, op zichzelf is het dan nog steeds gewonnen, maar terwijl ik het speelde flitste door mijn hoofd dat a5 hier beter was geweest. Ik hou dan een pion op het bord, wat de winstvoering eenvoudiger maakt.
Maar ook hier slaagde ik erin om het nog remise te laten worden.
In de slotstelling kan zwart steeds mijn paard aanvallen. Ik kan mijn paard echter niet wegspelen, want dan promoveert de b-pion. Remise.
Brd 2: Het Londen systeem werd gespeeld door wit. Dat resulteerde in een niet spannende partij waarbij vrij vlot een boel stukken werden afgeruild om vervolgens een eindspel te hebben met wit een paard en koning en zwart een loper en koning. Beide partijen hadden een aantal pionnen over. Echter bleek mijn tegenstander geen plan te hebben in het eindspel en verloor vlot zijn pion. Hij gaf het paard in de hoop er iets van te maken. Dit lukte niet en hij gaf op.
Brd 3: Geen verslag. Teamleden gaven aan dat Martie geluk heeft gehad met het klokincident. Hij had nl een mindere stelling op dat moment.
Brd 4: Ik kreeg schotse opening op de bord. Deze opening ken ik niet zo goed, ondanks dat kwam ik wel goed uit de opening. Het was een vrij scherpe opening waarin ik moet oppassen voor mijn dame die kan worden ingesloten maar mijn tegenstander moet ook oppassen voor mijn dreiging, ik had een paar aanvalsmogelijkheden. Bij beide kanten was veel tijd verloren gegaan in deze ingewikkelde partij. Ik raakte mijn toren kwijt na de slechte verdediging maar korte tijd later kon ik weer zijn toren winnen door zijn fout. Ik had het idee dat ik iets beter stond. Toen won ik nog eens stuk door aftrekschaak, ondanks dit stuk meer op voorsprong kwam ik alsnog onder druk want mijn loper staat langdurige stil, ik wilde ruimte creëren voor mijn loper maar dat lukte steeds niet, dat heeft ook te maken dat ik redelijk weinig speeltijd over heb en de zicht naar 40-zetten regel is ver weg en toen gaf ik mijn paard weg door mijn fout. Tegenstander bood remise aan, ik wuifde aanbod weg omdat ik manier zag om alsnog kunnen winnen en dat wil ik ook maar ik ging de mist in, helaas verloren. Achteraf had ik beter die aanbod moeten aannemen want als team stonden we 6-1 voor op dat moment. Volgens Stockfish stond ik inderdaad beter.
Brd 5: Over mijn partij is niet heel veel te vertellen. Het begin was rommelig omdat de klok niet juist was ingesteld, nadat dit was hersteld kwam als opening een variant van de Caro-Kann verdediging op het bord. Zwart besloot zich in het verloop van de partij steeds verder op te sluiten. Uiteindelijk ontstond er na het afruilen van twee pionnen een opening op de koningsvleugel. Hierdoor kon mijn paard oprukken. Dit resulteerde na een mindere zet van mijn tegenstander in aanzienlijke winst van materiaal, met als gevolg een snelle opgave van mijn tegenstander.
Brd 6: Het was een partij met weinig inhoud. Eddy (Dongen)ruilde met elke gelegenheid elk stuk af.
Het initiatief lag tot het middenspel bij hem, maar omdat hij alles zo snel mogelijk van het bord veegde kwamen we snel in het eindspel uit.
Mijn pionnen structuur was beter dan zijn pionnenstelling i.v.m. twee dubbelpionnen.
Beiden hielden een paard over waar zijn paard meer zetmogelijkheden had. Dat was voor mij niet gunstig.
Er bleef mij niets anders over om de pionnen aan de andere flank zo snel mogelijk naar de overkant te krijgen en de koning goede positie te krijgen. Dit lukte zo goed dat ik op gegeven moment met mijn paard schaak kon geven en met een vork zijn paard kon aanvallen.Deze stond niet verdedigd en hij moest dus afruilen. Mijn pionnen kwamen hierdoor zover naar voren dat deze een serieuze dreiging begonnen te worden. Nu nog tempo winnen om met de koning oppositie te verkrijgen. Nu zorgen dat zijn pionnen opgeruimd werden en ruimte te maken voor een tweede pion. Twee vrijpionnen is teveel van het goede en gaf Eddy het op.
Brd 7: Het begin van onze wedstrijd in Dongen kan in 1 woord worden samengevat: chaos. Om 1 uur waren we nog niet compleet, want onze teamleider Arno had pech met zijn auto. Vervolgens bleek de tegenstander van Chrit in Zeeland te zitten en kon hij na een uur reizen dus meteen weer naar huis. Drie van de 8 klokken waren niet juist ingesteld, want er kwam geen tijd bij na elke zet. En om de situatie compleet te maken, liep er een hond door de speelruimte.
Blijkbaar was ik door alle commotie enigszins afgeleid, want op de 3e zet in een Franse opening gaf ik mijn e-pion zomaar cadeau. Ik speelde met wit: 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pf3?
Nadat ik van de schrik was bekomen, heb ik mijn stukken beter ontwikkeld dan mijn tegenstander en moest hij na 14 zetten de pion teruggeven. Er stond eindelijk weer een gelijkwaardige stelling op het bord. Ik ging door met ontwikkelen (sneller dan mijn tegenstander), kon mijn paard ruilen voor een loper in een open stelling en kwam zelfs een pion voor. Ik ging het eindspel in met 6 tegen 5 pionnen, mijn koning in het midden en de zwarte koning nog op de 7e rij. Dat moest genoeg zijn, dacht ik. Helaas bleek dit moeilijk te winnen te zijn, ook in de analyse achteraf. Ik gooide zelf alle winstkansen weg door in 1 zet de complete koningsvleugel vast te zetten. De zwarte koning kon de damevleugel bewaken, dus ik kwam er niet meer doorheen: remise.
Brd 8: Chrit trof het niet dat er een niet opgekomen speler was. De teamleider “verontschuldigde” zich hiervoor dat hij geen afmelding had ontvangen. Aangezien het over het algemeen niet zo leuk is om zonder zelf te spelen een hele middag zoekt te zijn met kijken naar andere borden heb ik Chrit al snel naar De Hoeksteen gebracht waar zijn fiets stond.
Al met al ben ik tevreden. `s Avonds bleek dat onze enige concurrent verloren had van nr 3, waardoor WLC 3 nu trots bovenaan staat. De volgende partij is tegen nr laatst en ik verwacht dat wij die zullen winnen. En dan mogen we tegen de enig overgebleven tegenstander (Tot vandaag mede-koploper) OSV 2. Een remise volstaat om kampioen te worden. Misschien zelfs kunnen we ons een nederlaag met zeer kleine cijfers permitteren (bv 4,5-3,5), maar dat is afhankelijk van de uitslagen van de een na laatste ronde. En daar zou ik het niet op aan willen laten komen en dus is het streven om ook deze laatste partij te winnen..
Wij mochten tegen het bekende HSC Helmond. Een van hun teamleden speelt sinds kort intern bij WLC, en verscheidene leden van ons team hebben in het verleden voor HSC gespeeld. HSC had voorafgaand aan deze wedstrijd evenveel matchpunten als wij en waren dus ook nog theoretisch kampioenskandidaat. We waren dus met zijn allen gemotiveerd om een goed resultaat neer te zetten. In sommige wedstrijden zit alles tegen. Maar dit keer zat alles mee voor ons.
Gerard (1): Na een aarzelend begin in de bondscompetitie begon ik deze partij in een zeer vastberaden bui. Dat is al te zien aan de openingskeuze met een ambitieus vroegtijdig h4!?.. Op de 10e zet ontaarde dat al in een frivool stukoffer. Het is me ook na analyse nog niet duidelijk of het avontuurlijke spel 100 % correct is maar wel dat het praktisch verantwoord is, want het wordt enorm ingewikkeld en stelt hoge eisen aan beide spelers. Ruben koos een voor de hand liggende verdediging maar deze blijkt ondanks het feit dat wits aanvalsopbouw relatief traag verloopt niet steekhoudend. De witte aanval neemt snel in kracht toe en spoedig kan zwart de witte combinaties niet meer pareren. Zo placht ik 15 tot 20 jaar geleden te spelen, misschien moet ik mijn huidige “oude-mannetjes spel” daar vaker voor inruilen?
Guus (2):
Charlie (3): Op bord 3 mocht ik met wit optreden tegen een bekend gezicht bij ons op de club, Maarten Smit. De opening was verrassend genoeg een Caro-Kann, net als de laatste vijf keer dat ik tegen Maarten heb gespeeld. Deze keer kwam echter een andere variant op het bord, die ik helaas niet kende en vervolgens heb ik heel wat kleine foutjes gemaakt. Ze werden gelukkig niet allemaal direct afgestraft, maar ik kwam waarschijnlijk iets minder te staan. Rond een zet of dertig kwamen we allebei in tijdnood, hierdoor liet hij mij een beetje tegenspel creëren. In het vluggeren maakte hij wat fouten en op de veertigste zet stond ik gewonnen. Na nog een paar zetten gaf hij het op.
Jeroen (4): Meteen na de partij en de gezamenlijke analyse was ik niet ontevreden over mijn spel. Ja, ik had een kleine onnauwkeurigheid begaan, en hij was vergeten die af te straffen, was min of meer de conclusie. Verder een nette partij gespeeld. Nou, de computer maakte gehakt van onze partij! Na een wat rustige openingsfase speelde ik agressief op de koningsvleugel en we kregen de volgende stelling:
Hij offerde hier terecht een stuk met 19. Pcxe4, fxe4 20. Lxe4. Het best had ik hier het stuk kunnen terug offeren met 19..,Pdf6 20.gxf6,Lxf6 en een iets betere stelling, maar ik speelde 19. …, Pb6 waarna het volgens de computer na 20. Dc2, Tf7 gelijk staat (en wit dus grote kansen heeft).
Iets later in de partij ontstond de volgende stelling:
Hier besloot ik tot 24. …, a5? terwijl ik het alternatief 24..,Txf4 bekeken had maar onterecht verworpen had: zwart staat na 25.Lxh7+,Kh8 26.Lxf4,Dxf4 gewoon erg goed: de witte pionnen op de koningsvleugel en d5 zijn zwak, dat heb ik onderschat.
Er volgde 25. f5 en ik vond het eindspel dat ontstond na 25. …, Txf5 26. Pg4, Txf1+ 26. Txf1, Dxf1+ (beter is Lxg4) 27. Kxf1, Lxg4 er voldoende goed voor mij uitzien. Het schijnt echter niet goed te zijn na 28.Lxh7+,Kh8 29.Ld2,Pcxd5 30.Le4 en daar is ook wel wat voor te zeggen. Hij speelde echter 28. Dg2? waarna ik na 28. …, Tf8+ 29. Kg1, Lf5 de witveldige lopers kon afruilen (30.Lf3 is niet echt een alternatief). Het staat dan staan, maar ik schatte mijn praktische kansen toch hoger in: ik ben tenslotte de partij met drie stukken voor de dame.
Weer iets later stond de volgende stelling op het bord:
Hier moest ik de principiële keuze maken: of remise door mijn toren te offeren tegen zijn loper (wat waarschijnlijk eeuwig schaak oid wordt), of er vanuit gaan dat het wel mat zou gaan of ik de dame zou winnen; ik moest natuurlijk wel schaak blijven geven, want er dreigt zowel op g8 mat. Vanwege het feit dat we als team eigenlijk geen risico meer liepen (ik ben even een rondje langs de velden gaan lopen) heb ik gekozen voor 37. …, Ld4+. Op dit punt maakt wit, in tijdnood, de beslissende fout (maar hoe kun je het weten?) door 38. Kh1? te spelen. De goede spelers onder ons zien meteen dat 38.Kg2 de enige weg naar remise is 😉. Een belangrijke variant: 38..,Tb2+ 39.Kh3,Tb3+ 40.Kg2!,Pe3+ 41.Kfgh3,Pf5+ 42.Kg4!,Tg3+ 43.Kh5,Pg7+ 44.Lxg7+,Txg7 45.Df8+,Kxh7 46.Dxd6! en dan bijvoorbeeld 46..,c3 en 47.Dxc5,Lxc5 pat; onmogelijk te zien! In de analyse hadden we nog naar 46.Df5+ gekeken, maar dat is winnend voor zwart na 46..,Kg8! 47.Dc8+,Kf7! 48.Dxc7+,Ke6 en zwarts vrijpionnen beslissen de wedstijd.
Er volgde in de partij toen nog negen(!) schaakjes van mijn kant, die ik zonder verdere analyse geef (probeer zelf maar wat alternatieven, het gaat altijd fout voor wit): 38. …, Tb1+ 39. Kh2, Le5+ 40. Kh3, Tb3+ 41. Kg2, Pf4+ 42. Kf2, Ld4+ 43. Ke1, Tb1+ 44. Kd2, c3+ 45. Kc2, Tb2+ 46. Kd1, Td2+ en wit gaf op.
De eindstelling, met een zwarte slang van c7-d6-c5-d4-c3-d2, is wel leuk om te zien.
Rudy (5): Ik speelde tegen Hugo die ik natuurlijk al heel lang ken en wiens beperkte openingsreportoire mij ook niet onbekend is; Niettemin verrastte hij mij met een opening die ik van hem niet had verwachtte. Mijns insziens kwamen we beiden gelijk uit de opening ondanks het feit dat ik al op de 8e zet een betere zet had die me een klein voordeel zou opleveren (ca 0.5) . Na deze gemiste (kleine) kans maakten beiden in het vervolg van de partij t/m het eindspel geen echte fouten zodat de remise terecht was en voor ons op dat moment goed uit kwam met een 2-0 stand voor de onzen en op de overige borden ook vnl. voordelig voor ons.
Robert (6) kwam in een eindspel terecht met een extra paard. Hij wist de witte vrijpion te bedwingen en won.
Ton (7) en zijn tegenstander pauzeerden de partij voor ruim een kwartier om samen een versnapering te nemen. Niet lang daarna kreeg Ton een remiseaanbod van zijn tegenstander. Op het bord was Ton echter niet zo gemoedelijk, en hij wist de complexe stelling naar zijn hand te zetten, om uiteindelijk het pionneneindspel te winnen.
Nol (8): Een partij met wederzijdse kansen. Daar zal ik het maar bij laten. Na de veertigste zet werd de partij door herhaling van zetten remise. Inmiddels stonden we al met 6 – 1 voor!
Na deze ruime overwinning maken we theoretisch nog kans op het kampioenschap. Opvallend is dat wij niet het enige team zijn dat met 7-1 gewonnen heeft. Ook Zuid Limburg 4 en concurrent Blerick wonnen deze ronde met 7-1. Ook binnen de vereniging was de uitslag niet uitzonderlijk: WLC 2 won met 7½ – ½.
Daar is-ie dan. De al geruime tijd aangekondigde overwinning in een Rapid A-toernooi.
Eerst nog wat informatie vooraf: na mijn laatste stukje verloor ik weer maar eens een partij, met wit. 1.e4 c5 2.b3 was geen succes. Voor het eerst in 13 jaar was mijn rating onder de 2000 gezakt!
Maar door onderstaande overwinning is mijn rating weer boven de 2000 terecht gekomen. Tegen Ton van Bommel waren tot nu toe al mijn partijen in remise geëindigd. Ik zeg dat zo even uit mijn hoofd, maar dat klopt wel. Ik had echter wel gezien dat hij de laatste tijd wel erg veel partijen met zwart had verloren. Dus gaf ik mezelf vooraf wel een redelijke kans.
En, beste lezers, wat heb ik dat eindspel goed gespeeld. Dat mag ook wel eens gezegd worden!
Daanen,A (2005) – Van Bommel,T (1961)
RA-2018-0-00604 Lechenicher SchachServer, 06.11.2018
Inmiddels is het nieuws op vrijwel alle sites verschenen die het mondiale schaken verslaan, maar voor hen die alleen de WLC-site raadplegen. Vladimir Kramnik heeft na het Tatasteel Toernooi aangekondigd dat hij stopt als professioneel schaker. Wat mij betreft een groot verlies voor de schaaksport, maar met de “gevorderde” leeftijd van 43 was hij wél één van de oudere wereldtoppers. Helemaal onverwacht komt het dan ook niet.
Vladimir Kramnik “Big Vlad” wist in 2000 de onverslaanbaar geachte Kasparov met 6,5 tegen 8,5 op de knieën te krijgen. In deze tweekamp verloor hij geen enkele partij. Hij en zijn team zijn voor een groot gedeelte verantwoordelijk voor de Berlijnse muur in het Spaans (dank daarvoor), waarmee zijn meerwaarde voor de schaaktheorie ontegenzeggelijk bewezen is. Daarna wist hij de wereldtitel zeven jaren lang te verdedigen. Kramnik heeft in zijn lange loopabaan ongeveer alles gewonnen wat er te winnen valt. Naast de wereldtitel won hij bijvoorbeeld het toernooi dat nu bekend is als het tatasteel Toernooi. Hij schreef dit toernooi in 1998 op zijn naam.
Kramnik kon alles! In vroegere jaren speelde je voor 1 resultaat tegen Kramnik. Je haalde of een remise of niets. Kramnik was een meester in het van niets iets maken. Stellingen waarin hij een minimaal plusje had, werden vaak omgezet in prachtige overwinningen. In meer recente jaren besloot Kramnik dat het tijd was voor iets anders. Hij speelde aanvallend en nam bewust risico’s. Hij ging remises uit de weg en speelde alles dat hij op het bord kreeg tot op het laatst uit. Dat kwam zijn resultaten misschien niet ten goede, maar leverde hem wel extra veel fans op.
Kramnik gaat zich vanaf nu richten op het verspreiden van de schaaksport onder de jeugd.
Verslag Avondcompetitiewedstrijd Stukkenjagers A- WLC A 30 Januari 2019
Afgelopen woensdagavond togen we naar Tilburg om aldaar tegen een van de kampioenskandidaten te spelen in de 5e ronde van de avondcompetitie, t.w. Stukkenjagers A. We stonden (en staan ) op de een en laatste plaats met slechts 2 matchpunten en vooraf mag je natuurlijk tevreden zijn als je 1 matchpunt zou kunnen afsnoepen tegen een team met gemiideld bijna 300 elopunten meer ! Deze kans is tegen zo’n sterk team met van onze kant maar liefst 2 invallers bijna uitgesloten, maar natuurlijk is niets onmogelijk. Het wonder is tenslotte de wereld nog niet uit! Ik wil hier op deze plaats toch nog wel ff mijn frustratie kwijt als teamleider: deze ronde was ik echt een teamlijder (met lange ij dus) ; ik (en niet alleen ik , maar vooral ook Dannie) ben onderhand een week bezig geweest om een compleet en liefst representatief team neer te zetten. Helaas waren zowel Charlie als Robert verhinderd en we hadden dus 2 invallers nodig. Het 2e team had nog kampioenskansen dus het is niemand kwalijk te nemen dat er weinig animo was om in te vallen. Tenslotte mogen we Dannie en Pierre heel dankbaar zijn , anders hadden we geen team compleet kunnen krijgen. Ik hoop dat deze perikelen de laatste 2 ronden niet nodig zijn, want dan kunnen we zeker onze koffers inpakken wat de Hoofdklasse van de avondcompetitie betreft! Nu hebben we nog kans om er in te blijven, maar dan moeten we de laatste 2 ronden zeker winnen , en liefst met zoveel mogelijk bordpunten, want er degraderen er 3 in de Hoofdklasse.
Dan nu over naar de partijen:
Bord 1: Guus
Ik kreeg een stelling op het bord waarin mijn stukken beter in staat waren om de zwarte zwaktes uit te buiten dan andersom.
Na het ietwat onhandige Dd2-c2 een paar zetten eerder heb ik geen voordeel meer, maar nog wel een gelijke stelling. Ik besloot hier een afwikkeling in te gaan. Beter was het om eerst mijn paard van d1 in het spel te brengen via c4. Het klinkt zo simpel. De afwikkeling op dit moment is niet goed.
Ik speelde 21. Txb4 Lxd5 22. Txb8 Dxb8 23. exd5 en hier gooide 23. .. Tc8 roet in het eten (ik verwachtte 23. .. Db5 waarna het remise wordt). Nu raak ik twee pionnen kwijt door de slechte coordinatie van mijn stukken. Bij correct spel had ik het zwart ook hier nog moeilijk kunnen maken om te winnen, maar ik vond niet de juiste verdediging. 0-1
Bord 2: Rudy
Ik mocht met zwart aantreden tegen Jasper Beukema, een van de 5! spelende Beukema’s bij de Stukkenjagers. Zowel Jasper als zijn broer Stefan spelen Meesterklasse bij De Stukkenjagers, dus vooraf kon ik mijn borst nat maken. Zoals het ging was ik niet ontevreden. Al snel kreeg ik voordeel in de opening (niet alleen al volgens mijn gevoel tijdens de partij, maar ook volgens onze vriend de Stokvis) . Ik wil niet heel veel kwijt over deze partij, laat ik het dus maar kort houden: Op de 19e zet nam ik met mijn loper op d5 (schijnoffer) , daar waar ik beter met mijn paard had genomen. Op beide zetten gaf Stokvis voordeel voor zwart, maar met het paard nemen bood nog meer voordeel. Helaas miste ik op de 23e zet Db2: wat al groot voordeel had opgeleverd (+1,5) en na deze missers was het later nog altijd remise tot dat ik op de 36e zet Le8 ipv Pe8 speelde; toen was het niet meer te redden. Verloren dus, terwijl ik (weer) een grote kans heb gemist op winst. Tja, dat is denk ik het verschil van bijna 300 elopunten: je krijgt altijd kansen, maar die ene kans moet je dan wel pakken! De sterkere speler maakt in principe minder fouten en maakt jouw fouten wel sneller af! Dan nu nog even het partijfragment na wits 23e zet:
Wit’s Laatste zet was hier 23. Le3-d4 en nu speelde ik Da8 . Ik was helemaal gefocust op de dreiging van wit, t.w. Le5: gevolgd door Dc6: en ik meende dat ik na dameruil nog tenminste een klein voordeel had. Jaja, klein wel, maar niet meer genoeg om te winnen. Edoch, de engine Stokvis geeft hier “gewoon” 23…Db2: ! Lekker een pionnetje happen met aanval op Lc2. Waarom heb ik deze simpele zet die dus een zeer gezonde pion wint en een goede stelling behoudt (+1,5 dus) niet gespeeld ?! Zowel na 24. Da2 (Stokvis) Da2: 25.Pa2: Ta8 enz. als na 24.Le5: Te5: 25. Dc6:? Dc3: (+3.0 voor zwart) is het toch wel gerechtvaardigd om keihard op winst te spelen. Balen dus deze gemiste kans.
Stom, en dit herinnert me weer aan een van de vele lessen van Dvoretsky ( en vele andere leermeesters) nl de les van de kandidaatzetten. Db2: is toch gewoonweg de 1e kandidaatzet waar je naar moet kijken ?!
Bord 3: Pierre
Mij was gevraagd mee te gaan naar Tilburg voor een avondcompetitie wedstrijd. Ik had al begrepen dat het een moeilijke wedstrijd zou worden.Toch in de speelzaal met frisse moed begonnen.Tot de 20e zet had ik met wit een aardig gelijke stelling opgebouwd, waarin mijn koningstelling er solide uitzag. Daarna verwaarloosde ik de damevleugel. Trok een paard onnodig terug en kwam daarna door onnauwkeurig spel te laat om 2 verbonden vrijpionnen te keren. Mijn .tegenstander Tijmen Kampman maakte het met vaste hand uit. 0-1
Bord 4: Dannie
Doordat een aantal mensen niet mee konden doen ‘mocht’ ik invallen tegen het sterke De Stukkenjagers A.
Ik kreeg Sjoerd van Roon tegen en we kwamen in de Traxler-variant terecht.
Deze opening wordt bijna nooit gespeeld, omdat die erg complex is, met allerlei mogelijke gevaarlijke wendingen. Ik heb daar in het verleden wel eens naar gekeken. Het idee is dat je met zwart een pion offert in de opening, maar daar aanvalskansen voor krijgt. Het oogt alsof zwart meteen helemaal verloren staat, maar dat valt wel mee.
Na 1. e4 e5; 2. Pf3 Pc6; 3. Lc4 Pf6; 4. Pg5 Lc5; 5. Lxf7† Ke7; 6. Lb3 Tf8; 7. 0-0 d6; 8. Pc3 h6 ? (Lg5 was beter geweest) is de diagramstelling bereikt.
Normaal gesproken wordt dan 9. Pf3 gespeeld, waarna zwart met Lg5 enige druk kan uitoefenen.
Wit speelt echter 9. Ph7 !!!
Die had ik totaal niet aan zien komen en had ik ook nog nooit eerder gezien. Wit lijkt een stuk te verliezen, maar krijgt dan via Pd5†, gevolgd door de dame op de witte velden een waarschijnlijk dodelijke aanval. Uiteindelijk heb ik hier 9. …. Th8 gespeeld en kon ik de directe matdreigingen pareren. Nadat er veel geruild werd (ondermeer de dames verdwenen van het bord) probeerde ik nog op een toreneindspel met 1 pion minder aan te sturen, maar door onnauwkeurig spel kwam ik een tweede pion achter en was het uit.
Recente reacties