In de laatste inhaalronde stond er voor beide teams niets meer op het spel. Er kon dus vrijuit gespeeld worden. Hieronder leest u de verslagen van de individuele partijen.
Een uitdrijfwedstrijd, zo typeert men wedstrijden als WLC-Messemaker 1847. Beide ploegen hadden zich de voorgaande ronde al veilig gespeeld en er kon dus gewoon lekker wat geschaakt worden. Voor mij persoonlijk stond nog op het spel om het seizoen ongeslagen te eindigen. Ik trof Henk-Jan Evengroen, wiens broertje ik in een duister verleden nog wist te verslaan op het nederlands jeugdkampioenschap. Eigenlijk is de uiteindelijke partij heel compact samen te vatten. In de opening liet ik na de sterke zwartveldige loper te ruilen en in het vervolg (lees een zet of 4-5 later) ben ik er keihard vanaf geofferd. Ik wist uiteindelijk wel af te wikkelen naar een eindspel met een kwaliteit tegen een pion minder, maar mijn overgebleven lichte stuk was zo zwak dat het vooral een beetje naspartelen was. Mijn tegenstander gaf me daar ook geen kans meer. Nu gebeurt in de scherpe variant die we speelden het wel eens dat je flink het deksel op je neus krijgt, maar toch verwijt ik me een beetje de rekenscherpte eerder in de partij. Afijn, toch een goed seizoen gedraaid, en alle complimenten aan mijn tegenstander vandaag die heel geanimeerd speelde en terecht heeft gewonnen!
Charlie (5)
Ik kreeg een chaotische partij met heel wat gepruts en geblunder van beide kanten, maar op het eind wist ik met wat nodige geluk in tijdnood optimaal te profiteren van de fouten van mijn tegenstander. We begonnen in de Moskou variant met 3,…,Pc6, een variant die ik met zwart enkel in wat snelschaak potjes heb gespeeld en waarvan ik nihil opening kennis had. Ik was die dag in een avontuurlijk en strijdlustige bui en besloot daarom dit huzarenstukje uit te proberen. Dat ik geen idee had wat ik aan het doen was, bleek een zet later. Ik speelde een non-theorie zet en stond dus al na 4 zetten een stuk slechter. Dit zette de toon voor de rest van de partij. Het thema van de eerste veertig zetten van de partij was dat ik steeds maar weer slechte zetten speelde en mijn tegenstander hier steeds maar weer niet van wist te profiteren. Hierdoor schommelde de engine als een seismograaf tussen de 0.00 en +2.00 voor wit. Nadat we de veertig zetten hadden gehaald, leek het erop dat ik in tijdnood de beslissende blunder had begaan en we bekijken de stelling op dit moment.
Wit heeft zojuist 42.Td5 gespeeld en zwart staat hier compleet verloren (engine geeft +2.50 voor wit). Zwart verliest hier zijn hele damevleugel, na bijvoorbeeld 42…Tb8 43.Txb5 Txb5 44.Lxc4+ Kf8 45.Lxb5 Dc2+ 46.De2 staat wit twee gezonde pionnen voor zonder dat zwart enige tegenspel heeft. Na twintig minuten denken besloot ik dat het nog te vroeg was om de handdoek in de ring te gooien ondanks dat ik niks zag voor zwart, en hoopte ik maar dat mijn tegenstander mij tegenspel zou geven. Er volgde 42…De6 43.Txb5 e4? 44.f4? (na Dd4 was het vrijwel afgelopen) Pf6 45.Tc5 Kh8 46.Lxc4?! Db6!, iets als dit was dus waar ik op hoopte!
Ondanks dat het nog steeds heel slecht is voor zwart (+2.00 voor wit), is de nare penning niet iets waar wit zo snel onderuit komt en onder tijdsdruk kan wit hier gemakkelijk fouten maken. Er volgde 47.Lb5 (enige zet!) Td8 48.b4 h6, zwart heeft hier gek genoeg niet heel veel haast en dit haalt achterste rij grapjes eruit. Nu kwam 49.De2?, deze ogenschijnlijk normale zet om uit de penning te komen zal wit duur komen te staan. De dame stond eigenlijk optimaal op e3 en nu komen de zwarte stukken in het witte huis op bezoek. Een beter variant voor wit was 49.g4 Pd5 50.Dxe4 Pxc3 51.Dc6! (na 51.Txc3?? Df2+ wordt het al remise) Db8 52.Te5 Pd5 geweest, hier staat wit nog steeds +2.00 maar moet nog steeds opletten voor kleine grapjes. De partij zette zich echter voort met 49…Da7 50.g4?! Da1? (na 50…Da3! is het voordeel dat wit had, vrijwel verdampt) 51.g5??
Cruciaal was 51.De3! om de zwarte velden onder controle te houden, want na 51…Dd1 52.Lc4 Td2+? (52…Dxg4+ 53.hxg4 Pxg4+ geeft zwart betere kansen) 53. Kg3 heeft zwart gek genoeg helemaal niks om de witte koning te bedreigen. In de partij volgde echter 51…Dc1 52.gxf6 Td2 53.fxg7+ Kxg7 54.Tc7+??, een fatale blunder onder tijdsdruk. Noodzakelijk was 54.Dxd2 Dxd2+ 55.Kg3 De3+ 56.Kg4 Df3+ 57.Kf5 e3, hoewel ook hier zwart een klein plusje zal behouden, zullen er kansen voor beide kanten zijn. Nu komt de zwarte koning actief genoeg te staan om velden van de witte koning af te pakken zodat wit de cruciale f4 pion verliest. Er volgde 54…Kf6 55.Tc6+ (ook nu is Dxd2 al te laat, want de witte koning kan nooit meer op f5 schuilen) Kf5 (zie diagram)
Het is nu afgelopen voor wit, niet alleen verliest wit de f4 pion, maar zijn eigen koning staat op tocht. Na 56.Kg2 Txe2+ 57.Lxe2 Dd2 58.Kf1 Dxf4+ 59.Ke1 Dc1+ 60.Ld1 Kf4 61.Tf6+ Ke3 62.Td6 Dxc3+ 63.Kf1 Db2 had mijn tegenstander genoeg gezien en konden de stukken weer terug in de doos. Een ware rollercoaster van een partij!
Rudy (7)
De partij ging lange tijd gelijk op in een manoeuvreerstelling waar bij ik me afvroeg of ik het nog wel kon winnen. Echter, pas op de 21e zet ging hij in de fout. Hij speelde Pf3 en offerde hier mee pion e4 omdat hij dacht dat het tactisch faalde als ik zou nemen. Ik nam toch en na 22 zetten ontstond de volgende stelling.
Mijn tegenstander speelde a tempo 23. Pe5 en na 23…Te5: 24. fe5: Le5: had ik voor de kleine kwaliteit 2 pionnen en een superloper op e5. Later ging de pion op c5 naar c4 en had ik dus ook nog 2 vrijpionnen op c4 en d4 die de doorslag gaven. Hij plande hier 25. Tc5: maar dit faalt simpel op Dc7 en de toren op c5 hangt en de pion op g3, maar na 25. Tc5: is simpel Lg3:+ nog beter , want op Kg3: volgt Dd6+ en de toren valt. Die pion op g3 viel later sowieso en toen had ik dus al 3 pionnen voor de kleine kwaliteit plus die 2 vrijpionnen. Hij speelde dus maar 25. Dg5 i.p.v. 25. Tc5:, maar na 25…Te8 stond ik straalgewonnen en dit keer maakte ik het dus wel weer af. de partij duurde nog 16 zetten voor hij op gaf.
Hans (8)
Mijn tegenstander had een tijdje niet meer geschaakt, maar nu de stukken weer opgepakt. Na de openingsfase werd het centrum geopend. Hierdoor kreeg wit (ik speelde met de witte stukken) een zwakke pion en zwart kreeg er zelfs 2. Ik kon druk zetten op met name 1 v.d. 2 zwakke pionnen van mijn tegenstander. Wegens een fout van mijn tegenstander, kon ik de zwakke pion slaan en had daarmee 1 pion meer. Kort nadien maakte mijn tegenstander ook nog eens een blunder, waardoor ik een stuk (een paard) meer had.Vervolgens was het een kwestie van stukken afruilen, totdat we allebei nog 2 pionnen over hielden en ik dus nog dat paard. Waarna mijn tegenstander op gaf.
Hiermee is onze eindsprint doorgegaan tot het eind. Hieronder ziet u de eindstand van dit seizoen. Dank aan alle teamleden en invallers, en op naar het volgende seizoen!
Tommy is erin geslaagd om kampioen t/m 12 jaar te worden met 7,5 uit 9. Na de 4 maanden van chronische vermoeidheid lijkt dit op een wonderbaarlijk herstel. Het ging allemaal niet van leien dakje. Hij moest de laatste ronde winnen van de speler die een halfje boven hem stond. Omdat zijn Konings-Indisch tegen 1.d4 eerder in het toernooi een slecht resultaat had opgeleverd, wilde hij iets anders spelen. Toen stelde Herman hem voor om – als ode aan Armin – het Wolgagambiet (Benko Gambit) te spelen, waar Herman een aantal training sessies met Armin over gehad heeft. Tommy kreeg de avond van tevoren in 30 minuten een spoedcursus over deze opening. Dit werd zijn beste partij en leverde hem de titel op. Ik denk dat Armin van boven goedkeurend heeft meegekeken.
Ook Sascha speelde een goed toernooi. Hij begon met 3 uit 3, maar had een dip op de tweede dag: slechts ½ uit 3. Maar de derde dag toch weer 100%, dus uiteindelijk keurig 5de met 6,5 uit 9.
Freek Thijssen maakte met zijn debuut en 5,5 punten een goede indruk. Casper Deij kwam met 5 punten ook heel mooi in de bovenste helft van de ranglijst te staan.
Met nog twee wedstrijden te gaan moesten we onze eindsprint nog even doorzetten om zeker veilig te zijn voor degradatie. Voor onze tegenstanders was die hoop al vervlogen. Omdat er in alle teams flink wat afmeldingen waren (zie het lege bord bij team 2), was ik blij dat De Stukkenjagers bereid waren een partij vooruit te spelen, waarvoor nogmaals dank. Thomas wist ons op een 1-0 voorsprong te brengen.
De andere partijen vielen ook bijna allemaal gunstig uit. Soms zit het tegen, maar dit keer niet. De verslagen leest u hieronder.
In het middenspel wisselde de stelling tussen gelijk en (licht) voordeel voor wit. Maar uiteindelijk was het zwart die aan het langste eind trok. Toen ik inmiddels gelijkspel bereikt had met eigenlijk alleen kansen voor zwart in de aanloop naar het eindspel, maakte wit twee opeenvolgende blunders, waarna hij respectievelijk een pion verloor en mat ging.
Charlie (4):
Na een lange tijd mocht ik ook weer eens serieus achter het bord met stukken gaan zitten. Mijn laatste wedstrijd was nog de promotiewedstrijd van vorig jaar, en de keer daarvoor was nog voor corona! Het hoeft dan ook niet gezegd te worden dat mijn spel een beetje roestig en gehavend aanvoelde wegens het gebrek aan oefening. Gelukkig werd het uiteindelijk een rustige middag voor mij.
De partij begon in het welbekende Spaans, waarbij het erop leek dat ons gevecht de scherpe Zaitsev variant zou betreden. Het zou een heerlijke knokpartij in een soort Benoni structuur worden, ware het niet dat ik de zetvolgorde omdraaide en we in rustigere en onbekende vaarwater belanden. Niet dat ik mocht klagen, want na een aantal zetten en wat lichte geknoei aan beide kanten, kwam ik een gezonde pion voor te staan. Dat de scherpte mij deze middag had verlaten, kwam naar voren in de volgende stelling. Zwart heeft hier zojuist mijn extra pion teruggenomen ten koste van een paard en hoopt deze “schijnoffer” te verzilveren en nog wat tegenspel te creëren. De laatste zet was 20…Lf8-d6 en wit is hier aan zet. Hoe kan wit hier optimaal profiteren van het zwarte huzarenstukje?
Het antwoord is 21.Pf7! Na de variant 21…Txe4 22.Pxd8 Txe1 23.Txe1 Txd8 24.Lxd6 Txd6 25.Te7! Lc8 26.Te8+ wint wit de zwarte loper. Ook na 21…Kxf7 22.Dxe8+ Dxe8 23.Txe8 Txe8 24.Lxd6 blijft wit een stuk voor. Helaas had ik deze spectaculaire nekslag voor zwart gemist en speelde ik 21.Pxc6. Hierbij wikkelt wit af naar eindspel met een (slechts) gezonde pion meer. In dit eindspel kwam ik gelukkig nooit in de problemen om mijn voordeel te verzilveren en kon ik mijn eerste overwinning in ruim twee jaar pakken!
Hans (8):
De partij was in evenwicht, totdat mijn tegenstander (met zwart) een blunder maakte op de 16e zet. Waardoor wit 2 belangrijke centrum pionnen won, met winnend voordeel. Op de 28e zet won wit nog een pion en op de 30e zet nog één. Naast 4 pionnen meer stond wit ook nog eens positioneel veel beter. Zwart maakte in een moeilijke stelling op de 31e zet een blunder. Normaal gesproken is het dan uit. Maar ik was ondertussen al een tijdje in tijdnood en moest nog 10 zetten spelen. Probleem was dat alle witte stukken optimaal stonden en het lastig was om een plan te bedenken om wits toch al sterke stelling nog beter te maken. I.p.v. zwarts blunder af te straffen (wit kon zwarts dame veroveren), liet ik zwart ontsnappen (dus eveneens een blunder maar dan van wit). Om vervolgens een zet later een fout te maken waardoor zwart een toren en 2 lichte stukken kreeg voor een dame (en nog steeds die 4 pionnen). Direct na de tijdcontrole v.d. 40e zet, maakt wit wederom een fout. Deze fout was zeker niet nodig geweest, omdat wit ineens 30 min. op de klok erbij had gekregen. Ik had deze zet dus niet in snelschaak tempo hoeven te spelen. Hierdoor werd de materiaal balans gewijzigd naar een toren en loper voor zwart tegen een toren en 4 pionnen voor wit. Het stond toen ongeveer gelijk. Toen 8 zetten later duidelijk werd dat wits ver opgerukte e-pion niet zou promoveren en mijn tegenstander voor de 2e keer remise aan bood, besloot ik het aanbod te accepteren. Verder schaken zou zinloos zijn geweest in deze remise stelling.
Maarten (5):
Ik stond net na de opening met zwart een tikkeltje beter vanwege het feit dat ik mijn torens had geplaatst op de enige twee open lijnen, terwijl wit nog niet zo ver was met ontwikkelen om zijn torens daar ook te positioneren (loper op c1 stond nog in de weg). Met een damezet dreigde ik binnen te vallen via de c-lijn én viel ik een witte pion aan. Wit besloot ten onrechte te ontwikkelen in plaats van de pion te dekken, waarna ik dus een pion voor stond. Ik had nog wel een probleempje met mijn witveldige loper, die stond op b7 tegen zijn eigen pionnen aan te kijken. Via b7, c6, e8 kwam de loper echter op g6. Door een grote fout van mijn tegenstander won ik hierna een kwaliteit, maar moest wel pion b5 afgeven. Daarna was het opletten geblazen dat de witte vrijpion niet sterk zou kunnen worden, maar deze pion kon ik even later ook geforceerd ophalen. Nu resteerde een technisch gewonnen dame plus toren tegen dame plus loper eindspel, waar ik vijf pionnen had (d, e, f, g, h) en wit vier (e, f, g, h). Dit was uiteraard gewonnen, maar het kostte me nog wel wat moeite om ervoor te zorgen dat de witte dame en de loper samen geen kansen zouden krijgen tegen mijn koning. Maar ik had de tijd en was ervan overtuigd dat ik zou winnen. Uiteindelijk kon ik dameruil afdwingen waarna mijn opponent het voor gezien hield.
Rudy (6):
Ik was gisteren na de partij niet bepaald “amused” (ondanks het geweldige teamresultaat) vanwege mijn geknoei in mijn eigen partij. Ik wilde zelfs maar in enkele zinnen mijn belabberd optreden af doen in mijn verslag. Nu, een dag later ben ik enigszins hersteld van mijn onnodige nederlaag (weer !) en ik zal dus toch nog een diagram invoegen met commentaar.
Dan nu de partij: Na een onregelmatige opening van de kant van zwart kwam de partij later in “Spaans” vaarwater met voor mij een gunstige structuur met een loper op b7 en zonder dat zwart b5 had gespeeld. De vis gaf al na zo’n 10 zetten +0,8 wat zelfs op de 17e zet werd uitgebouwd tot + 1,2. Nog net geen groot voordeel, maar toch. na een fase van mindere zetten van beide kanten verminderde mijn voordeel ergens tussen de 0,5 en 1.00 t/m de 30e zet. En dan begint het geknoei: Zie diagram
Hier geeft de engine nog steeds een voordeel van ca. +0.6 , uiteraard vanwege de zwakke pion op a6. het mooiste zou zijn als ik de verdediger van a6,de loper op c8 kon afruilen, maar dat lijkt nog verre van denkbaar. Voorlopig dan maar rustig afwachten en hopen op een fout. In het ongunstigste geval is het dan remise. Echter, ………ja, ja , daar is ie weer, in een vlaag van verstandsverbijstering speelde ik hier het ongelofelijke 31. f4? en iedereen met een beetje positioneel inzicht ziet dat dit definitief veld e5 geeft aan zwart voor een van zijn paarden. na ruil op f4 kan wit daarna wel het paard “befragen” met Pf3 , maar zwart heeft altijd een 2e paard voor het veld e5. Ik heb dit gedurende de halve partij natuurlijk wel gezien en toch speel ik ineens f4?! Beter was bv. 31. Ta5 met +0,6. 31. f4 was nog niet verloren , maar mijn voordeel slinkte van +0,6 naar -0,2 in 1 stomme zet ! natuurlijk was het toen nog niet verloren, maar dit was wel het begin van nog meer mindere zetten die tenslotte resulteerden in een bittere 0. Het slechte weekendtoernooi was helaas kennelijk een voorbode, hoewel ik het grootste deel van de partij beter heb gestaan. Bah!
Gelukkig is het teamresultaat denderend en handhaven we ons nu definitief in de 2e klasse. Dit seizoen was er een voor mij om snel te vergeten en natuurlijk zal ik er wel alles aan doen om die laatste ronde nog enigszins waardig af te sluiten.
Op dinsdag 10 mei speelde WLC A alweer de laatste wedstrijd van de avondcompetitie. Eigenlijk is normaal gesproken de competitie al afgelopen in april, maar we hadden nog een wedstrijd in te halen uit de vierde ronde, die was namelijk uitgesteld vanwege de in november geldende beperkingen wegens Corona.
Deze avond kregen we dus De Drie Torens op bezoek, en de inzet van deze wedstrijd was de derde plaats in de eindstand. Om te verhinderen dat de bovenste drie plaatsen naar Tilburgse clubs zouden gaan gingen we er maar eens goed voor zitten.
Na een tijdje spelen leek op de eerste drie borden nog van alles mogelijk, maar op bord 4 hadden we een zeker punt. Toch kan het allemaal heel anders lopen dan verwacht, want op het einde van de avond was juist bord 4 het enige bord waarop we niet wonnen. Ik laat nu op volgorde van binnenkomst de spelers aan het woord.
Maarten:
Ik was degene die speelde op bord 4. Na de opening stond ik geweldig, had de zwarte stelling compleet vastgezet. Het was eigenlijk wachten op de afmaker, maar die kwam maar niet. Ik speelde een toren naar d5, waar het paard op hetzelfde veld onherstelbare schade aan de zwarte stelling had kunnen toebrengen. Nu gaf ik zwart de kans mijn zware stukken een voor een terug te dringen en zelfs een pion buit te maken. Na deze pionwinst bood mijn tegenstander onmiddellijk remise aan, en aangezien mijn stelling duidelijk minder was besloot ik dat dan maar te accepteren. Rudy zegt te pas en te onpas dat ik “de man in vorm” zou zijn, maar dat valt helaas wat tegen. In goede stellingen weet ik regelmatig niet door te stoten, en ja, in slechte stellingen lukt het me vaak dan weer wel om redelijk goede zetten te vinden. Goed, er is nog voldoende ruimte voor verbetering zullen we maar zeggen.
Rudy:
Ik kwam slecht uit de opening en moest op de 15e zet al veel tijd gebruiken om zijn sterke zet te beantwoorden, te weten Ld3-e2; eigenlijk was er op dat moment al geen bevredigend antwoord meer (hoewel die stelling na 15 zetten nog wel bekend is in de theorie, maar een slechte versie van meerdere mogelijke varianten). Ik besloot dus maar een pion te offeren (want het alternatief was nog erger) op h5. Daar stond een paard en na Le2xh5, gxh5 en dan weer Dxh5 had hij niet alleen een gezonde pion, maar een stellingsvoordeel van +1.6 (wat meer had kunnen zijn als hij eerst een stuk op e5 had geruild en dan pas Dxh5 had gespeeld). Kortom, ik liep achter de feiten aan en ik was naarstig op zoek naar enige compensatie. Als hij het goed had uitgespeeld zou die compensatie nooit zijn gekomen, maar gelukkig deed hij niet steeds de beste zetten. Dit is de diagramstelling na 24 zetten:
Stokvis geeft hier 25. Dd2 als beste zet, waarna de stelling ongeveer gelijk is. Echter, hij speelde hier het onvoorstelbare 25. Pxb5??? en na 25… Ta1+ 26. Kh2 h5! verliest hij het paard, want er dreigt ineens h4 en na 27. h4 volgt simpel 27… Df4 enzovoort. Hij speelde 27. De3 en na 27… Lxb5 won ik niet alleen een stuk (tegen inmiddels drie pionnen), maar de stelling was meteen gewonnen vanwege de ongelukkige penning van de toren op g3. De partij duurde nog tot de 32e zet en toen gaf hij op in hopeloze stelling. Een mazzeltje dus, maar dit weegt wel weer op tegen mijn ongelukkige nederlaag in de tweede ronde van de avondcompetitie dit seizoen toen ik zelf in straalgewonnen stelling zat te knoeien en verloor.
Joep:
Ik meende in een Drakenvariant de controle te hebben. Wilbert kwam met een slimme breekzet, waarna helder werd dat al mijn positionele voordeeltjes niet zo relevant waren. Met elke zet werd zichtbaarder hoe zwak mijn pionnen eigenlijk waren. Ik leek zonder tegenspel een stil verlies te incasseren.Kritiek was daarna het moment dat Wilbert een pionneneindspel kon forceren dat voor hem zou winnen. Hij gaf zelf aan daar niet naar te hebben gekeken, mogelijk omdat zijn toren veel actiever was dan de mijne. Helaas voor hem bleek juist dat weer minder relevant dan gedacht, en in het toreneindspel kwam ik steeds dichter bij remise.Toen mijn pion op f5 niet tegen g6 ruilde, maar zelfs doorrende naar f6, moest Wilbert zijn toren ervoor geven. Dankzij enkele finesses waren zijn overgebleven pionnen langzamer dan de ene die ik nog had. Mijn dame en toren konden uiteindelijk alles tegenhouden. Nogal een ontknoping; ik begin te denken dat dat een beetje bij de avondcompetitie hoort.
Thomas:
In de avondcompetitie speelden we tegen De Drie Torens uit Tilburg om des keizers baard, ook wel bekend als plaats 3 in de competitie. De Drie Torens is een team waarvan ik de leden in het Tilburgs schaakcircuit vaak zat ben tegengekomen, al is het aantal partijen van mij tegen Huub Leemans op één hand te tellen. Ik wist dat hij een degelijke speler is met een voorkeur voor rustige positionele stellingen. Nou ja, dat kwam er ook van, want in een gesloten Catalaans schoof wit zijn pion op naar e5 en ontstond er een Frans-achtige stelling waarop ik met zwart op de damevleugel spel begon te creëren. Het sleutelmoment kwam op het moment dat Huub een toren offerde op de koningsvleugel, maar toen mijn koning niet mat ging stond ik een toren voor en hield wit het voor gezien.
Daarmee kwam er met een mooie 3½ – ½ overwinning een einde aan het seizoen. We eindigden met vijf overwinningen (waarvan een reglementair wegens het terugtrekken van Checkmate) en twee nederlagen. KiNG en Stukkenjagers, met al hun toppers, bleken (nog) een maatje te groot, alhoewel we ze desondanks aardig tegenstand konden bieden.Ik debuteerde dit seizoen als teamleider, althans bij WLC, en had beschikking over maar liefst zes vaste spelers. Toch had ik in twee wedstrijden nog aanvullende spelers nodig, vanwege allerlei redenen. Uiteindelijk werd Rudy topscorer met 3½ uit 5!
Voor volgend seizoen overweeg ik zelf de avondcompetitie een keertje over te slaan, vanwege een paar zaken die me lichtelijk irriteren. Waarom wordt het speeltempo bijvoorbeeld niet aangepast aan de huidige tijd? Nog steeds is het anderhalf uur voor 40 zetten, plus een kwartier voor de rest van de partij. Dit tempo was al in zwang in de jaren 80, als ik me niet vergis. Waarom gaat de NBSB niet met de tijd mee en komt er een tempo met increment? Ik denk dat er inmiddels geen club meer is die nog met oude Garde klokken speelt, dus dat kan de overweging niet zijn. En waarom worden de uitslagen niet na elke ronde ingediend bij de KNSB, zodat ze verwerkt kunnen worden in de KNSB-ratinglijst? Nog geen enkele partij uit de avondcompetitie is verwerkt, zelfs de partijen van vóór de ‘coronabreak’ niet.
Hieronder voor de volledigheid nog even de persoonlijke uitslagen van deze laatste wedstrijd en de scores per speler dit seizoen:
WLC A (2131)
De Drie Torens A (2021)
3½ – ½
Thomas Kools (2178)
Huub Leemans (2006)
1 – 0
Joep Nabuurs (2302)
Wilbert Kocken (2018)
1 – 0
Rudy Simons (2010)
Joost van den Bighelaar (2038)
1 – 0
Maarten Smit (2034)
Dennis de Vroe (-)
½ – ½
WLC A
gem.
R1
R2
R3
R4
R5
R6
R7
Totaal
Thomas Kools
1,2
½
1
–
1
–
0
½
5 – 3
Joep Nabuurs
1,5
–
1
–
1
0
–
1
4 – 3
Robert Klomp
2,5
½
–
–
–
1
–
–
2 – 1½
Maarten Smit
3
–
1
–
½
–
0
–
3 – 1½
Rudy Simons
3,4
1
0
–
1
–
½
1
5 – 3½
Henny Wilbrink
3,67
1
–
–
–
0
0
–
3 – 1
Guus Bollen
2
–
–
–
–
0
–
–
1 – 0
Tobias Jacobs
4
–
–
–
–
–
–
½
1 – ½
Totaal
3
3
4
3½
1
½
3
28 – 18
R1=KiNG B, R2=De Combinatie A, R3=Checkmate, R4=De Drie Torens A, R5=KiNG A, R6=De Stukkenjagers A, R7=Raadsheer A.
Aanstaande zaterdag 7 mei om 13:00 vindt de herdenking van Armin Kohlrausch plaats met een kerkdienst in de Ontmoetingskerk aan de Meerkollaan 3 gevolgd de bijzetting van zijn urn met aansluitend een bijeenkomst in het stadspaviljoen (bij het Parktheater). Details vindt u op de onderstaande kaart op pagina 3.
De familie stelt het erg op prijs als er veel leden van WLC aanwezig zijn. Armin voelde zich erg thuis bij WLC en ook wij missen zijn warme en markante persoonlijkheid.
Dit was een belangrijke wedstrijd voor ons en onze tegenstanders. Beide teams zijn nog niet veilig voor degradatie, dus winst zou voor beide teams zeer welkom zijn, met hierna nog 2 ronden te gaan. Lange tijd ging de wedstrijd gelijk op en op enig moment leek het goed uit te pakken voor onze tegenstanders. Maar dankzij een paar meevallers kwam het toch in ons voordeel uit. Hieronder leest u de partijverslagen.
Guus (1):
Ik werd verrast in de opening, waardoor ik al vrij snel erg slecht kwam te staan. Dat realiseerde ik me in de volgende stelling na 13. Da4:
Na 45 minuten nadenken besloot ik dat het niet verantwoord was om een stukoffer toe te laten. Voor de hand ligt 13… Tc8, maar dan heeft mijn dame na 14. Td1 een lastige keuze te maken. 14… Df6 vertrouwde ik niet, omdat op enig moment de zetten Lh4 en Lg5 mijn dame in het nauw kunnen drijven. 14… De7 neemt een cruciaal veld weg voor mijn loper, hoewel (en dat zag ik niet) 15. b4 nog sterk beantwoord kan worden met 15… f5!. Na 14… De8 gaat het snel mis: 15. Lxh7+! Kxh7 16. Dh4+ Kg8 17. Pg5 en mat volgt.
Dan maar 13… Dc8 om te anticiperen op Td1? Maar dan is het even rekenen: 14. Lxh7+ Kxh7 15. Dh4+ Kg8 16. Pg5 Td8 17. Dh7+ Kf8 18. Dh8+ Ke7 19. Dxg7 Tf8 20. Ph7.
Ik kon hier geen bevredigende voortzetting meer vinden. Maar ik moest toch een zet doen. Om het gevaar voor mijn koning te neutraliseren besloot ik dan maar een pion te geven met 13… b5, zonder veel compensatie.
Er werden wat stukken geruild, en er kwam een dubbel toreneindspel op het bord. Op één moment kreeg ik nog een kans om het mijn tegenstander moeilijk te maken om te winnen.
Het witte plan is om met zijn koning naar b4 te lopen om een toren te bevrijden van de a-lijn. Daar is niet zo veel tegen te doen, maar ik had het wel moeten proberen met 30… Te5!. Een belangrijke finesse. Als wit mij meteen weer wegjaagt met 31. f4 (31. Ta4 g5), dan wordt die pion verzwakt, en komt het niet lekker uit voor wit. Bijvoorbeeld: 31… Tc5 32. Ke2 Tc4 33. Tb1 Tc5 34. Tba1 Tc4 35. Kd3 Txf4 36. T1a2 Td6+ 37. Ke3 Te4+ 38. Kf3 Ta6=. Wit heeft natuurlijk nog allerlei andere mogelijkheden, dus zo simpel is het allemaal niet. Maar het was wel mijn beste kans om nog wat van de partij te maken.
Nadat ik deze kans aan me voorbij heb laten gaan kon wit zijn plan voltrekken, en hij maakte het netjes af.
Maarten (2):
Met wit had ik na de opening een iets betere stelling gezien mijn ontwikkelingsvoorsprong, maar ik had wel een isolani op d4. Zwart slaagde er in wat stukken te ruilen en toen hij zijn laatste lichte stuk had ontwikkeld was mijn witvoordeel vrijwel verdwenen. Ik kon nog wel de c-lijn in beslag nemen en via een matdreiging de zwarte koningsstelling verzwakken. Dat kon met 21… g6, maar mijn tegenstander koos voor 21… f5, wat mij niet de beste leek. Even later stond het zo:
Hier lijkt niet zoveel aan de hand te zijn. Ik heb zojuist met 24. Tde2 de druk op e6 opgevoerd, maar lever wel mijn pion op d4 in als zwart gewoon 24… Txd4 speelt. Ik wilde dan na 25. Dh3 g6 op e6 gaan slaan met een vrijwel gelijke stelling. In de diagramstelling speelde zwart, inmiddels met zeer weinig tijd op de klok, 24… Tcc6? Hier kon ik natuurlijk toeslaan en met 25. Dxf5 een belangrijke pion meenemen (terugnemen kan namelijk niet wegens mat op e8), waarna de zwarte stelling instort. Er volgde nog 25… g6 26. Df3! Txd4 27. Pxe6 Txe6 28. Txe6 Zwart zag nu ook in dat 28… Dxe6 met mat achter de paaltjes niet werkt dankzij mijn 26e zet en speelde 28… Pd5 waarna ik na 29. Te8+ Kg7 30. Df8+ mat mocht zetten.
Ik kreeg net als enkele jaren geleden weer Gerard van de Berg tegen en weer met wit ( wat niet zo bijzonder is tegen De Combinatie omdat verschillende spelers daar met vaste kleur spelen) . Kwam ik destijds niet echt goed uit de opening had ik dit keer al na 10 zetten een dikke plus (volgens de Vis ca 0.8). Deze plus heb ik de gehele partij weten te behouden tot de 25e zet en het was dus zaak om deze plus uit te bouwen want mijn ervaring heeft geleerd dat alles van plus tot ca. 1.00 (of -1.00) nog niet echt groot voordeel is. Echter, op de 25e zet had ik de kans om tot groot voordeel te komen en dit is wat mij betreft echt het enige kritieke moment waar ik denk echt de winstkans gemist te hebben. Zie diagram na de 24e zet van zwart.
Dit is de stelling na de 24e zet van zwart in de partij R. Simons- G. v.d. Berg. Hier speelde ik 25.f4 en na 25…Te7 (enige zet want Te8 faalt op Pf6+) stak ik even tijd in de variant 26. Pd6: Te2: 27. De2: Ld6: 28. De8+ Lf8 en 29. d6 en de pion lijkt niet te stoppen. Echter ik besloot de variantberekening te staken want ik dacht dat hij na 29…Dc3 vast wel eeuwig schaak had (wat ik niet echt in detail heb uitgerekend) en besloot dus na 25…Te7 26.f5 te spelen maar na 26…Te5 viel het toch nog behoorlijk tegen mijn voordeel wat ik nog steeds had uit te bouwen. Maar goed dat ik overigens geen Pd6: had gespeeld op de 26e zet want in de analyse achteraf gaf mijn tegenstander aan dat hij niet van plan was het stukoffer aan te nemen, maar simpel 26…Dc7 te spelen en als het paar wijkt valt f4. Weg voordeel dan. Zoals het ging na het gespeelde 26.f5 behield ik wel mijn voordeel , maar dat bleek later toch niet genoeg om te winnen. Gezien het teambelang (op dat moment stonden we met 1-0 voor) in dit belangrijke degradatieduel was ik nog niet eens ontevreden met die remise.
Echter, toen ik de partij thuis onder de loep liep nemen door onze allen welbekende vriend “Stokvis” baalde ik toch wel een beetje, want de Vis gaf hier de nog niet eens zo moeilijke zet 25.h4! Deze zet houdt f4 er ten alle tijde nog in en dreigt onmiddellijk te winnen met 26. Pg5! (natuurlijk, h4 dekt veld g5!) Hoe dan ook na 25. h4 geeft Stokvis een voordeel van ca. 1.5 en dat is weer wel groot voordeel! Jammer dus, gemiste winstkans , maar gezien de toch nog overtuigende teamuitslag en bijna safe voor behoud in de 2e klasse had ik toch een goede avond. 🙂 0.5-0.5
Met nog één matchpunt zijn we waarschijnlijk veilig, maar als we nog (minstens) een wedstrijd weten te winnen, dan is onze eindsprint geslaagd en zijn we zeker veilig. We gaan ervoor!
De laatste wedstrijd ging zoals aangekondigd tegen SV Son en Breugel. Son en Breugel heeft evenveel verliespunten als WLC3 maar wel nog 1 wedstrijd te spelen na onze “clash” (Als die wedstijd al niet reglementair gewonnen verklaard is door de WL NBSB).
Son kon niet in zijn sterkste opstelling aantreden en dat scheelde wel een slok op een borrel, hetgeen dus voor ons mogelijkheden kon bieden. Tijdens het begin was er nog een klein GSM incidentje: Telefoon van een speler van Son ging af en er werd direct gezegd door WLC-speler (als grapje) dat partij dus verloren was. De Son-speler wilde al opstaan, maar aangezien er niemand zich geroepen voelde als wedstrijdleider dwingend op te treden in dit geval werd gewoon verder geschaakt.
Na ruim 1u spelen blijkt Sascha er vol voor te gaan en Chrit bouwt een druk op de koningsstelling van zwart op. Andere 2 borden zijn in evenwicht, maar Wim ruilt af naar een eindspel met 1 geïsoleerde vrijpion voor hem met een loper en terwijl wit een paard had.
Chrit wint als eerste na een stuk gewonnen te hebben door een blunder van zijn tegenstander en door even later zwart mat te zetten. Direct daarna verraste Bart het team door out of the blue (Leek het, maar achteraf gaf zijn tegenstander een toren weg) te winnen. En Wim meende niet achter te kunnen blijven, zette een witte pion vast en door te dreigen deze op te halen met zijn loper kreeg wit het gevoel dat het uit was: Hij zou moeten opboksen tegen 2 vrijpionnen en gaf op.
Dus al na 2u spelen een beslissing: WLC 3 heeft gewonnen en nu alleen Sascha nog. Hij blijkt een loper voor te staan en voor mijn gevoel kon het nog lang duren., maar al snel kwam Sascha me vertellen dat hij gewonnen had. Dus een snelle wedstrijd met een zeer goed resultaat.
En nu met spanning uitkijken naar de uitslag van Dubbelschaak97. KiNG 3 zou mogelijk een dark horse kunnen zijn.
Sascha Kurt 1832 - Pierre Buijs 1727 1 - 0
Bart Wintraecken 1568 - Pieter van Dam 1355 1 - 0
Wim Lucassen 1488 - Wil van Dijck 1569 1 - 0
Chrit Julicher 1324 - Hans Volders 1280 1 – 0
Gem 1553 Gem 1483 4 – 0
Brd 1. Opening Engels, waarbij zwart eerst licht nadeel had maar langzaam enig voordeel kreeg. In het middenspel. Na een afruil van enige zware stukken verdedigde Pierre zich niet zo goed waardoor Sascha een stuk won. Enige zetten later gaf Pierre op omdat er nog meer materiaal van het bord af ging.
Brd 2. De opening was een standaard Siciliaan, eerste 7 zetten waren theorie. Daarna probeerde ik druk op de koningsvleugel te zetten. Dit leidde tot een stelling waarbij op de koningsvleugel de pionnen van zwart allemaal op de 6e lijn terechtkwamen. Door een foutje van mijn tegenstander kreeg in een pion cadeau, bij analyse achteraf bleek dat ik hier zelfs een stuk had kunnen winnen. Na het weggeven van een pion gaf mijn tegenstander in de volgende zet ook nog een toren weg. Hierna was de partij ten einde en gaf mijn tegenstander op.
Brd 3. Damepion opening
Brd 4. Damepion opening. In het vroege middenspel kreeg wit een open g-lijn waarbij zwart al gerokeerd had. De witte plannen waren duidelijk: Torens verdubbelen, witte loper erbij halen evenals de dame en drukken maar. Zwart meende een aangevallen paard te moeten verdedigen met de g-pion ipv dit paard weg te spelen. Het paard werd geslagen met een toren en die kon niet teruggenomen worden ivm de penning via de g-lijn (Oeps dus). Hierna speelde het voor Chrit erg lekker: Hij won nog een toren en zetten direkt daarna de tegenstander mat. Een gevalletje van erop en er overheen.
Nabeschouwing: De resterende uitslagen zijn zodanig dat WLC 3 aan kop gaat met 2 pnt meer als nr 2 Dubbelschaak97 en ook 2,5 bordpunten meer. Echter: Dubbelschaak moet nog 1 wedstrijd inhalen en wel tegen KiNG 3. Als zij deze winnen met 2,5-1,5 dan zijn zij kampioen, want onze onderlinge wedstrijd hebben zij gewonnen. Maar KiNG 3 kan in matchpunten ook gelijk komen met ons, maar als zij slechts 6,5 bordpunten goedmaken in 2 wedstrijden zijn wij kampioen want onze onderlinge partij hebben wij gewonnen. Het beste zou zijn als KiNG wint van Dubbelschaak of remise speelt.
Hier is mijn partij tegen Henk van Evert, oud-lid van WLC maar dat was zeker dertig jaar geleden. Waar blijft de tijd. Volgens de engine heb ik helemaal niets van deze partij begrepen. Mijn tegenstander aanvankelijk gelukkig ook niet maar na mijn grafzet 25…♘a7 was het voor hem niet meer zo moeilijk.
Recente reacties