10-06 update ind sen 13-06
09-06 indeling sen 13-06
09-06 uitslagen sen 06-06
06-06 update2 ind sen 06-06
05-06 update ind sen 06-06
03-06 indeling sen 06-06
03-06 uitslagen sen 30-05
29-05 update ind sen 30-05
28-05 indeling sen 30-05
28-05 uitslagen sen 23-05
Casper Deij wint het 44e Medi-Ma GP toernooi met 5 uit 7.
Ingedeeld op basis van speelsterkte waren er 13 groepen van 8 spelers die de onderlinge strijd aangingen. In Groep 1 werd er gestreden voor de overall toernooi winst, in alle andere groepen voor de winst in hun groep
In groep 1 was het heel spannend en waren de schakers aan elkaar gewaagd. Casper Deij wist uiteindelijk het toernooi te winnen, dit op basis van het onderling resultaat tegen Jelle Kop van HWP Haarlem. 3e werd Tim van Rijs van SC Purmerend.
De belangstelling voor het jaarlijkse snelschaakkampioenschap stijgt weer! Maar liefst 33 spelers hebben in een onspannen en gezellige sfeer op het scherpst van de snede strijd geleverd. Het speeltempo was dit jaar voor het eerst 5 minuten p.p.p.p. met een increment van 4 seconden per zet.
In een sterk bezet deelnemersveld heeft Thomas Kools met een verbluffende score van 7 uit 7(!) de Hartsema Cup gewonnen en is hij de nieuwe Snelschaakkampioen van WLC! De uitslagen en standen vindt u hier.
Dit is de lang geanticipeerde wedstrijd tegen medekoploper ASV. We moeten winnen om in de race te blijven voor het kampioenschap in het onwaarschijnlijke geval dat Blerick nog ergens punten laat liggen. Daarentegen waren er wel enkele afmeldingen, maar gelukkig kon Sebastiaan vooruit spelen zodat de pijn nog enigszins meeviel. Hoe de wedstrijd is verlopen leest u hieronder.
In de Engelse opening deed ik (met zwart) een voorzichtig zetje, waarna mijn tegenstander druk op mijn stelling wist te zetten. Het leek even dreigend, maar ik wist de zaak te stabiliseren. Zowel mijn tegenstander als ik verbruikten te veel tijd tijdens de eerste fase v.d. partij. Mijn tegenstander offerde een stuk op de 23 e zet, voor 2 pionnen. Op de 27e zet bood mijn tegenstander met nog 5 min. op de klok remise aan. Ik accepteerde de remise. Omdat ik zelf ook maar 10 à 11 min. op de klok had en omdat ik tevreden was om tegen zo’n sterke speler remise te spelen. Als ik het remise aanbod geweigerd zou hebben, dan had mijn tegenstander alsnog remise kunnen afdwingen door herhaling van zetten. Dit was waarschijnlijk de reden voor zijn stukoffer op de 23 e zet. De zekerheid dat wit enkele zetten later remise zou kunnen afdwingen.
Bas van Doren, Thomas Kools, Max Quintus, Niels Feijen, Nino Messaoudi en Sascha Kurt speelden in het weekend van 24-26 maart in het Open Alkmaars Schaakkampioenschap. Lees hieronder over hun avonturen, en kijk op hun website voor meer cijfers:
Tegen De Combinatie is het altijd spannend. Met een tussenstand van ½-½ na de vooruit gespeelde partij op bord 1 kon er nog van alles gebeuren. De partijverslagen leest u hieronder.
Gerard (1)
Hij speelde Londonsysteem 1.d4 d5 2.Lf4 waarna ik spoedig probeerde de partij wat uit balans te krijgen met ..c6 ..Lg4 en opgave van het loperpaar met ..Lxf3. Hij speelde echter heel solide, nam geen enkel risico toen ik zijn centrum provoceerde, en bereidde zelf een damevleugel initiatief voor. Om dat te neutraliseren zou ik mijn paard tegen zijn loper moeten ruilen (die vanuit g3 naar die vleugel schijnt), en blijven ongelijke lopers over in een stelling die verder ook weinig perspectief voor winst biedt. Op dat moment bood hij remise aan. Ik heb 20 minuten nagedacht maar zag niet echt mogelijkheden om er iets leuks van te maken. Natuurlijk had ik een gelijke stelling een eeuwigheid kunnen doorspelen – zonder veel kansen als hij niets geks doet – maar dat zag ik ook niet zo zitten. We hebben nog even geanalyseerd maar kwamen iedere keer opnieuw op dame loper tegen dame loper uit met ongelijke lopers en een solide stelling. Weinig opwindends.
Guus (2)
Ik kwam met een klein initiatief uit de opening. Al snel bleek dat ik iets te overmoedig was, en moest ik me weer terugtrekken. Kort daarna bood Egbert op de 16e zet remise aan. Dat aanbod heb ik maar aangenomen. Het was overigens niet de kortste partij. Bord 5 was al na 14 zetten klaar.
Beide spelers hebben redelijk wat tijd in de openingsfase geïnvesteerd wat er in resulteerde dat dit keer mijn tegenstander later veel meer tijd had verbruikt en dus ook sneller zijn zetten moest produceren in een scherpe stelling. Ik had het gevoel dat hij (net als ik te vaak) de waarheid wilde vinden, een waarheid die er soms gewoon niet is. Hoe dan ook, nadat hij op de 15e zet had verzuimd de goede paardzet Pf3-d2 te spelen wat hem een redelijk voordeel zou opleveren(+0.8) , kreeg ik al op de 19e zet een groot voordeel(-1,8) volgens de vis. Dit resulteerde er in dat hij zich genoodzaakt voelde om op de 21e zet een stuk te “offeren” voor 2 pionnen terwijl hij al een pluspion had, kortom ik had toen een stuk voor 3 pionnen, maar mijn stukken waren oppermachtig, vooral mijn 2 lopers , zodat zijn stelling min of meer verloren was. Het duurde nog tot de 40e zet toen hij , nadat hij nog een stuk ging verliezen, op gaf. Ik geef nog 2 diagrammen met commentaar die de kritieke stellingen weergeven.
In deze stelling besloot ik na lang denken 13…c5-c4 te spelen om de dekking van pion e4 te ondermijnen; goed voor wit zou dan 14.Lc2 zijn, maar 14. dc4: wat hij speelde, was misschien zelfs nog beter. er volgde 14…de4: (Pe4: is beter om op de 15e zet Pd2 er uit halen ) 15.Pe4: (en hier had hij 15.Pd2 ! moeten spelen) 15…Pe4: 16.De4: (en hier plande ik 16…f5 , maar ik miste even dat hij na 17. Dd5+ dameruil kon forceren met een gezonde pluspion) ik speelde dus maar 16…le6 en na 17.g4 f5 18.gf5: Lf5: 19.c5+ Kh8 had ik ineens groot voordeel volgens de vis van -1,8. Mijn geluk was dus dat hij niet 15.Pd2 speelde, dus was mijn pionoffer c5-c4 niet goed. Gewoon simpel 13…Le6 i.p.v. 16…c5-c4 was goed en solide waarna er een gelijke stelling ontstaat.
Mijn laatste zet was hier 20…e5-e4 en het is duidelijk dat wit al in grote problemen is. Na bv 21. Pd2 speelt zwart 21…Pe5 en er doemen allerlei schaakjes met het paard op, te beginnen op d3. Dit was volgens mij nog het minste euvel, maar i.p.v. deze zet besloot hij met 21.Pg5: een stuk te offeren. Ik dacht dat dit een paniekreactie was. Hoe dan ook, het vervolg speelde heel simpel voor mij met 2 van die kanjerlopers . 0-1
Onze voorlaatste wedstrijd ging tegen De Vughtse toren 2. Dat is een team waarmee we al vaker de degens gekruist hebben in de NBSB (met 8-tallen), maar nooit overtuigend gewonnen hebben. Op papier zijn zij een van de zwakste broeders in onze klasse, maar zij hebben al eens een tegenstander verschalkt die een veel hogere gemiddelde rating had. Dus voor onderschatting moet gewaakt worden. Hun teamleider had als antwoord op de uitnodigingsmail geantwoord dat ze op scherp stonden/scherp waren en op een overwinning gebrand waren! Een bewonderenswaardige fighting spirit en om dit te onderstrepen was Vught met 2 nieuwe spelers opgekomen.
Mijn probleem was dat ik een afzegging van Bart Wintraecken had (ruim op tijd aangegeven). Mijn inspanningen om een vervanger te regelen resulteerde erin dat ik na een directe afzegging van lid 1, een terugtrekking na een al gedane toezegging van lid 2, ik eindelijk Andries Delien bereid had gevonden om in te vallen. Echter belde hij af op de morgen van de wedstrijd met koorts, dus ikzelf kon aan de bak. Beterschap Andries!
Na een wat rommelig begin door geharrewar over het instellen van de klok gingen we van start. Bij Wim ging het snel: Al snel stond hij een stuk voor en ineens stortte de partij in een paar zetten in door meerder foute (desastreuze) zetten van zijn tegenstandster. Hopelijk is dit snelle eerste gewin geen kattengespin. Na 2u spelen dus 1-0. Arno lijkt de theorie van het Spaans vergeten te zijn en denkt moeilijk remise te houden, Chrit drukt de tegenstander achteruit en wint uiteindelijk een stuk. Bij Leo lijkt het evenwicht zeker niet verbroken, dus het is onduidelijk hoe dat gaat aflopen. Wel lijkt de teamwinst zeker. Ineens is het bij Leo afgelopen: Wit geeft een volle toren weg en er wordt direct opgegeven. Arno worstelt nog even door, maar neemt uiteindelijk het remiseaanbod van zijn tegenstander aan.
Einduitslag 3,5-0,5. Bij het doorgeven van de uitslag via Netstand NBSB kwam de naam van Wim`s tegenstandster niet bij de NBSB-opgegeven clubleden voor, dus mogelijk was zij niet speelgerechtigd! Dit zal geen invloed hebben op de eindstand.
Zoals het er nu uitziet worden we waarschijnlijk dit jaar derde.
Leo van IJzendoorn 1705 – Sije Zeldenrust 1582 1 – 0
Arno de Man 1564 – Jasper Heemskerk 1130 0,5 – 0,5
Wim Lucassen 1509 – Elke van Roon 0 1 – 0
Chrit Julicher 1339 – Frank Donders 1056 1 – 0
1529 1256 3,5 – 0,5
Brd 1: Aan het eerste bord maakte ik kennis met Sije Zeldenrust, een vriendelijke wat oudere heer (zoiets als jij Leo?). Na enig geharrewar binnen het team over de instellingen van de klok, waar Sije zich overigens helemaal niet druk over kon maken, begonnen we onze partij. Ik speelde met zwart en we kwamen in een Pirc verdediging terecht waarin mijn tegenstander koos voor de Byrne variant met Lg5. Ik koos voor het vroeg spelen van h6 om een directe afruil van de zwarte loper na Dd2 te voorkomen. Ik kon me niet de precieze zettenvolgorde herinneren en was niet helemaal happy met mijn stelling. Toen ik het later thuis nazocht bleek dat ik een enigszins ongebruikelijke zetvolgorde had gekozen maar in de partij kwamen we even later toch in een bekende variant terecht nadat ik met a6, b5 op de damevleugel het initiatief zocht. Wit koos er toen toch voor om kort te rokeren en langzaam verbeterde mijn stelling. De strijd speelde zich vooral af in het centrum, waarbij ik na een afruil het voordeel van een loperpaar had. Er was inmiddels geen sprake meer van een witte koningsaanval. In de computeranalyse achteraf gaf mijn engine ook een licht voordeel voor zwart aan. Daarna schoof Sije een pion door in het centrum naar e5, dat leek goed maar het gaf mij de mogelijkheid om zijn zwarte loper op f4 met een pionnenopmars op de koningsvleugel achteruit te jagen en buiten spel te zetten op h2. Mijn pionnen op de koningsvleugel stonden toen wel op h6,g5 en f4 waarmee mijn koningsstelling nogal open was, daartegenover stond een actief loperpaar in een open stelling terwijl Sije worstelde met zijn buitenspel staande loper. Vlgs de engine was de stelling nog steeds licht in mijn voordeel maar zeker nog niet beslissend. Daarna volgde echter een anticlimax omdat Sije pardoes een volle toren weggaf door deze op de diagonaal van een loper te zetten. Hij gaf daarna onmiddellijk op. Bij de stand 2-0 in ons voordeel was hiermee de teamoverwinning veilig gesteld.
We hebben nog een tijdje zitten analyseren en ook toen kwamen we er al achter dat de zwarte stelling op het moment van de blunder makkelijker speelde en wit nauwkeurig had moeten spelen om niet te verliezen.
Brd2: De opening was Spaans oude Steinitzverdediging. Het was al geruime tijd geleden dat ik de zet a6 niet meer tegengekomen was en speelde hierop d4, zoals de theorie ook adviseert. Zwart had een voorsprong in ontwikkeling en ik had het centrum. Tot in het vroege middenspel (zet 16) had ik het gevoel dat ik mogelijk kon winnen, maar na een afruil van een toren en een licht stuk ebde dat gevoel weg. Vlgs mij deed Jasper daarna niet de beste zetten (gelukkig), maar ik ook niet!Grote fouten werden ook niet gemaakt. Ik worstelde met de gedachte om dan toch maar remise aan te bieden tegen een tegenstander met een beduidend lagere rating of om door te spelen en te vertrouwen op een veel “ruimere ervaring”. Zeker ook omdat de beschikbare tijd (tijdcontrole 40 zetten) voor Jasper wat steeds krapper werd. Dit dilemma werd opgelost omdat Jasper remise aanbood en het overwegen van alle consequenties en mogelijkheden mij ook kostbare tijd kostte. Dus remise. Achteraf gaf de “vis” aan dat ik de hele partij licht beter heb gestaan en op het laatst ruim beter (+2,5). De eerlijkheid gebiedt mij te erkennen dat ik zeer wrschlk het bestaande voordeel niet had kunnen uitbouwen met de mij nog resterende tijd tot de tijdcontrole (= zet 40).
Brd 3: Opening siciliaans. De tegenstand(st)er enthousiast, maar komt toch al gauw een stuk achter. Daarna gaat het snel. Doordat zwart de druk via een open lijn in het centrum opvoert maakt wit (Elke) in een korte periode meerdere verkeerde beslissingen (In 6 zetten geeft ze 3 stukken weg) . Ze wordt figuurlijk uitgekleed, maar blijft de humor ervan in te zien. Ze speelt nog even door maar met de aanblik van zo`n kaal bord aan haar kant en met bijna nog de volledige strijdmacht aan de overkant was het heel verstandig om op te geven.
Brd 4: Opening Réti, net als Michael Spijkerman in een niet meer zo nabij verleden en ook op het laatste bord. Toen speelde WLC 3 ook in de NBSB zij het met 8 teamleden.
Chrit zette zijn tegenstander onder druk en deze liet zich achteruit dringen en hield erg weinig ruimte over om met zijn stukken te spelen. Zijn dame en toren waren opgesloten en door een verre d-pion en een tactische paardzet werd een toren gewonnen. Hierop gaf wit zwart op.
Recente reacties