24-05 update ind sen 24-05
22-05 indeling sen 24-05
22-05 uitslagen sen 17-05
17-05 2e update ind sen 17-05
17-05 update ind sen 17-05
16-05 indeling sen 17-05
13-05 update deeln toernooi
10-05 update ind sen 10-05
Op dinsdag 10 mei speelde WLC A alweer de laatste wedstrijd van de avondcompetitie. Eigenlijk is normaal gesproken de competitie al afgelopen in april, maar we hadden nog een wedstrijd in te halen uit de vierde ronde, die was namelijk uitgesteld vanwege de in november geldende beperkingen wegens Corona.
Deze avond kregen we dus De Drie Torens op bezoek, en de inzet van deze wedstrijd was de derde plaats in de eindstand. Om te verhinderen dat de bovenste drie plaatsen naar Tilburgse clubs zouden gaan gingen we er maar eens goed voor zitten.
Na een tijdje spelen leek op de eerste drie borden nog van alles mogelijk, maar op bord 4 hadden we een zeker punt. Toch kan het allemaal heel anders lopen dan verwacht, want op het einde van de avond was juist bord 4 het enige bord waarop we niet wonnen. Ik laat nu op volgorde van binnenkomst de spelers aan het woord.
Maarten:
Ik was degene die speelde op bord 4. Na de opening stond ik geweldig, had de zwarte stelling compleet vastgezet. Het was eigenlijk wachten op de afmaker, maar die kwam maar niet. Ik speelde een toren naar d5, waar het paard op hetzelfde veld onherstelbare schade aan de zwarte stelling had kunnen toebrengen. Nu gaf ik zwart de kans mijn zware stukken een voor een terug te dringen en zelfs een pion buit te maken. Na deze pionwinst bood mijn tegenstander onmiddellijk remise aan, en aangezien mijn stelling duidelijk minder was besloot ik dat dan maar te accepteren. Rudy zegt te pas en te onpas dat ik “de man in vorm” zou zijn, maar dat valt helaas wat tegen. In goede stellingen weet ik regelmatig niet door te stoten, en ja, in slechte stellingen lukt het me vaak dan weer wel om redelijk goede zetten te vinden. Goed, er is nog voldoende ruimte voor verbetering zullen we maar zeggen.
Rudy:
Ik kwam slecht uit de opening en moest op de 15e zet al veel tijd gebruiken om zijn sterke zet te beantwoorden, te weten Ld3-e2; eigenlijk was er op dat moment al geen bevredigend antwoord meer (hoewel die stelling na 15 zetten nog wel bekend is in de theorie, maar een slechte versie van meerdere mogelijke varianten). Ik besloot dus maar een pion te offeren (want het alternatief was nog erger) op h5. Daar stond een paard en na Le2xh5, gxh5 en dan weer Dxh5 had hij niet alleen een gezonde pion, maar een stellingsvoordeel van +1.6 (wat meer had kunnen zijn als hij eerst een stuk op e5 had geruild en dan pas Dxh5 had gespeeld). Kortom, ik liep achter de feiten aan en ik was naarstig op zoek naar enige compensatie. Als hij het goed had uitgespeeld zou die compensatie nooit zijn gekomen, maar gelukkig deed hij niet steeds de beste zetten. Dit is de diagramstelling na 24 zetten:
Stokvis geeft hier 25. Dd2 als beste zet, waarna de stelling ongeveer gelijk is. Echter, hij speelde hier het onvoorstelbare 25. Pxb5??? en na 25… Ta1+ 26. Kh2 h5! verliest hij het paard, want er dreigt ineens h4 en na 27. h4 volgt simpel 27… Df4 enzovoort. Hij speelde 27. De3 en na 27… Lxb5 won ik niet alleen een stuk (tegen inmiddels drie pionnen), maar de stelling was meteen gewonnen vanwege de ongelukkige penning van de toren op g3. De partij duurde nog tot de 32e zet en toen gaf hij op in hopeloze stelling. Een mazzeltje dus, maar dit weegt wel weer op tegen mijn ongelukkige nederlaag in de tweede ronde van de avondcompetitie dit seizoen toen ik zelf in straalgewonnen stelling zat te knoeien en verloor.
Joep:
Ik meende in een Drakenvariant de controle te hebben. Wilbert kwam met een slimme breekzet, waarna helder werd dat al mijn positionele voordeeltjes niet zo relevant waren. Met elke zet werd zichtbaarder hoe zwak mijn pionnen eigenlijk waren. Ik leek zonder tegenspel een stil verlies te incasseren.Kritiek was daarna het moment dat Wilbert een pionneneindspel kon forceren dat voor hem zou winnen. Hij gaf zelf aan daar niet naar te hebben gekeken, mogelijk omdat zijn toren veel actiever was dan de mijne. Helaas voor hem bleek juist dat weer minder relevant dan gedacht, en in het toreneindspel kwam ik steeds dichter bij remise.Toen mijn pion op f5 niet tegen g6 ruilde, maar zelfs doorrende naar f6, moest Wilbert zijn toren ervoor geven. Dankzij enkele finesses waren zijn overgebleven pionnen langzamer dan de ene die ik nog had. Mijn dame en toren konden uiteindelijk alles tegenhouden. Nogal een ontknoping; ik begin te denken dat dat een beetje bij de avondcompetitie hoort.
Thomas:
In de avondcompetitie speelden we tegen De Drie Torens uit Tilburg om des keizers baard, ook wel bekend als plaats 3 in de competitie. De Drie Torens is een team waarvan ik de leden in het Tilburgs schaakcircuit vaak zat ben tegengekomen, al is het aantal partijen van mij tegen Huub Leemans op één hand te tellen. Ik wist dat hij een degelijke speler is met een voorkeur voor rustige positionele stellingen. Nou ja, dat kwam er ook van, want in een gesloten Catalaans schoof wit zijn pion op naar e5 en ontstond er een Frans-achtige stelling waarop ik met zwart op de damevleugel spel begon te creëren. Het sleutelmoment kwam op het moment dat Huub een toren offerde op de koningsvleugel, maar toen mijn koning niet mat ging stond ik een toren voor en hield wit het voor gezien.
Daarmee kwam er met een mooie 3½ – ½ overwinning een einde aan het seizoen. We eindigden met vijf overwinningen (waarvan een reglementair wegens het terugtrekken van Checkmate) en twee nederlagen. KiNG en Stukkenjagers, met al hun toppers, bleken (nog) een maatje te groot, alhoewel we ze desondanks aardig tegenstand konden bieden.Ik debuteerde dit seizoen als teamleider, althans bij WLC, en had beschikking over maar liefst zes vaste spelers. Toch had ik in twee wedstrijden nog aanvullende spelers nodig, vanwege allerlei redenen. Uiteindelijk werd Rudy topscorer met 3½ uit 5!
Voor volgend seizoen overweeg ik zelf de avondcompetitie een keertje over te slaan, vanwege een paar zaken die me lichtelijk irriteren. Waarom wordt het speeltempo bijvoorbeeld niet aangepast aan de huidige tijd? Nog steeds is het anderhalf uur voor 40 zetten, plus een kwartier voor de rest van de partij. Dit tempo was al in zwang in de jaren 80, als ik me niet vergis. Waarom gaat de NBSB niet met de tijd mee en komt er een tempo met increment? Ik denk dat er inmiddels geen club meer is die nog met oude Garde klokken speelt, dus dat kan de overweging niet zijn. En waarom worden de uitslagen niet na elke ronde ingediend bij de KNSB, zodat ze verwerkt kunnen worden in de KNSB-ratinglijst? Nog geen enkele partij uit de avondcompetitie is verwerkt, zelfs de partijen van vóór de ‘coronabreak’ niet.
Hieronder voor de volledigheid nog even de persoonlijke uitslagen van deze laatste wedstrijd en de scores per speler dit seizoen:
WLC A (2131)
De Drie Torens A (2021)
3½ – ½
Thomas Kools (2178)
Huub Leemans (2006)
1 – 0
Joep Nabuurs (2302)
Wilbert Kocken (2018)
1 – 0
Rudy Simons (2010)
Joost van den Bighelaar (2038)
1 – 0
Maarten Smit (2034)
Dennis de Vroe (-)
½ – ½
WLC A
gem.
R1
R2
R3
R4
R5
R6
R7
Totaal
Thomas Kools
1,2
½
1
–
1
–
0
½
5 – 3
Joep Nabuurs
1,5
–
1
–
1
0
–
1
4 – 3
Robert Klomp
2,5
½
–
–
–
1
–
–
2 – 1½
Maarten Smit
3
–
1
–
½
–
0
–
3 – 1½
Rudy Simons
3,4
1
0
–
1
–
½
1
5 – 3½
Henny Wilbrink
3,67
1
–
–
–
0
0
–
3 – 1
Guus Bollen
2
–
–
–
–
0
–
–
1 – 0
Tobias Jacobs
4
–
–
–
–
–
–
½
1 – ½
Totaal
3
3
4
3½
1
½
3
28 – 18
R1=KiNG B, R2=De Combinatie A, R3=Checkmate, R4=De Drie Torens A, R5=KiNG A, R6=De Stukkenjagers A, R7=Raadsheer A.
Aanstaande zaterdag 7 mei om 13:00 vindt de herdenking van Armin Kohlrausch plaats met een kerkdienst in de Ontmoetingskerk aan de Meerkollaan 3 gevolgd de bijzetting van zijn urn met aansluitend een bijeenkomst in het stadspaviljoen (bij het Parktheater). Details vindt u op de onderstaande kaart op pagina 3.
De familie stelt het erg op prijs als er veel leden van WLC aanwezig zijn. Armin voelde zich erg thuis bij WLC en ook wij missen zijn warme en markante persoonlijkheid.
Dit was een belangrijke wedstrijd voor ons en onze tegenstanders. Beide teams zijn nog niet veilig voor degradatie, dus winst zou voor beide teams zeer welkom zijn, met hierna nog 2 ronden te gaan. Lange tijd ging de wedstrijd gelijk op en op enig moment leek het goed uit te pakken voor onze tegenstanders. Maar dankzij een paar meevallers kwam het toch in ons voordeel uit. Hieronder leest u de partijverslagen.
Guus (1):
Ik werd verrast in de opening, waardoor ik al vrij snel erg slecht kwam te staan. Dat realiseerde ik me in de volgende stelling na 13. Da4:
Na 45 minuten nadenken besloot ik dat het niet verantwoord was om een stukoffer toe te laten. Voor de hand ligt 13… Tc8, maar dan heeft mijn dame na 14. Td1 een lastige keuze te maken. 14… Df6 vertrouwde ik niet, omdat op enig moment de zetten Lh4 en Lg5 mijn dame in het nauw kunnen drijven. 14… De7 neemt een cruciaal veld weg voor mijn loper, hoewel (en dat zag ik niet) 15. b4 nog sterk beantwoord kan worden met 15… f5!. Na 14… De8 gaat het snel mis: 15. Lxh7+! Kxh7 16. Dh4+ Kg8 17. Pg5 en mat volgt.
Dan maar 13… Dc8 om te anticiperen op Td1? Maar dan is het even rekenen: 14. Lxh7+ Kxh7 15. Dh4+ Kg8 16. Pg5 Td8 17. Dh7+ Kf8 18. Dh8+ Ke7 19. Dxg7 Tf8 20. Ph7.
Ik kon hier geen bevredigende voortzetting meer vinden. Maar ik moest toch een zet doen. Om het gevaar voor mijn koning te neutraliseren besloot ik dan maar een pion te geven met 13… b5, zonder veel compensatie.
Er werden wat stukken geruild, en er kwam een dubbel toreneindspel op het bord. Op één moment kreeg ik nog een kans om het mijn tegenstander moeilijk te maken om te winnen.
Het witte plan is om met zijn koning naar b4 te lopen om een toren te bevrijden van de a-lijn. Daar is niet zo veel tegen te doen, maar ik had het wel moeten proberen met 30… Te5!. Een belangrijke finesse. Als wit mij meteen weer wegjaagt met 31. f4 (31. Ta4 g5), dan wordt die pion verzwakt, en komt het niet lekker uit voor wit. Bijvoorbeeld: 31… Tc5 32. Ke2 Tc4 33. Tb1 Tc5 34. Tba1 Tc4 35. Kd3 Txf4 36. T1a2 Td6+ 37. Ke3 Te4+ 38. Kf3 Ta6=. Wit heeft natuurlijk nog allerlei andere mogelijkheden, dus zo simpel is het allemaal niet. Maar het was wel mijn beste kans om nog wat van de partij te maken.
Nadat ik deze kans aan me voorbij heb laten gaan kon wit zijn plan voltrekken, en hij maakte het netjes af.
Maarten (2):
Met wit had ik na de opening een iets betere stelling gezien mijn ontwikkelingsvoorsprong, maar ik had wel een isolani op d4. Zwart slaagde er in wat stukken te ruilen en toen hij zijn laatste lichte stuk had ontwikkeld was mijn witvoordeel vrijwel verdwenen. Ik kon nog wel de c-lijn in beslag nemen en via een matdreiging de zwarte koningsstelling verzwakken. Dat kon met 21… g6, maar mijn tegenstander koos voor 21… f5, wat mij niet de beste leek. Even later stond het zo:
Hier lijkt niet zoveel aan de hand te zijn. Ik heb zojuist met 24. Tde2 de druk op e6 opgevoerd, maar lever wel mijn pion op d4 in als zwart gewoon 24… Txd4 speelt. Ik wilde dan na 25. Dh3 g6 op e6 gaan slaan met een vrijwel gelijke stelling. In de diagramstelling speelde zwart, inmiddels met zeer weinig tijd op de klok, 24… Tcc6? Hier kon ik natuurlijk toeslaan en met 25. Dxf5 een belangrijke pion meenemen (terugnemen kan namelijk niet wegens mat op e8), waarna de zwarte stelling instort. Er volgde nog 25… g6 26. Df3! Txd4 27. Pxe6 Txe6 28. Txe6 Zwart zag nu ook in dat 28… Dxe6 met mat achter de paaltjes niet werkt dankzij mijn 26e zet en speelde 28… Pd5 waarna ik na 29. Te8+ Kg7 30. Df8+ mat mocht zetten.
Ik kreeg net als enkele jaren geleden weer Gerard van de Berg tegen en weer met wit ( wat niet zo bijzonder is tegen De Combinatie omdat verschillende spelers daar met vaste kleur spelen) . Kwam ik destijds niet echt goed uit de opening had ik dit keer al na 10 zetten een dikke plus (volgens de Vis ca 0.8). Deze plus heb ik de gehele partij weten te behouden tot de 25e zet en het was dus zaak om deze plus uit te bouwen want mijn ervaring heeft geleerd dat alles van plus tot ca. 1.00 (of -1.00) nog niet echt groot voordeel is. Echter, op de 25e zet had ik de kans om tot groot voordeel te komen en dit is wat mij betreft echt het enige kritieke moment waar ik denk echt de winstkans gemist te hebben. Zie diagram na de 24e zet van zwart.
Dit is de stelling na de 24e zet van zwart in de partij R. Simons- G. v.d. Berg. Hier speelde ik 25.f4 en na 25…Te7 (enige zet want Te8 faalt op Pf6+) stak ik even tijd in de variant 26. Pd6: Te2: 27. De2: Ld6: 28. De8+ Lf8 en 29. d6 en de pion lijkt niet te stoppen. Echter ik besloot de variantberekening te staken want ik dacht dat hij na 29…Dc3 vast wel eeuwig schaak had (wat ik niet echt in detail heb uitgerekend) en besloot dus na 25…Te7 26.f5 te spelen maar na 26…Te5 viel het toch nog behoorlijk tegen mijn voordeel wat ik nog steeds had uit te bouwen. Maar goed dat ik overigens geen Pd6: had gespeeld op de 26e zet want in de analyse achteraf gaf mijn tegenstander aan dat hij niet van plan was het stukoffer aan te nemen, maar simpel 26…Dc7 te spelen en als het paar wijkt valt f4. Weg voordeel dan. Zoals het ging na het gespeelde 26.f5 behield ik wel mijn voordeel , maar dat bleek later toch niet genoeg om te winnen. Gezien het teambelang (op dat moment stonden we met 1-0 voor) in dit belangrijke degradatieduel was ik nog niet eens ontevreden met die remise.
Echter, toen ik de partij thuis onder de loep liep nemen door onze allen welbekende vriend “Stokvis” baalde ik toch wel een beetje, want de Vis gaf hier de nog niet eens zo moeilijke zet 25.h4! Deze zet houdt f4 er ten alle tijde nog in en dreigt onmiddellijk te winnen met 26. Pg5! (natuurlijk, h4 dekt veld g5!) Hoe dan ook na 25. h4 geeft Stokvis een voordeel van ca. 1.5 en dat is weer wel groot voordeel! Jammer dus, gemiste winstkans , maar gezien de toch nog overtuigende teamuitslag en bijna safe voor behoud in de 2e klasse had ik toch een goede avond. 🙂 0.5-0.5
Met nog één matchpunt zijn we waarschijnlijk veilig, maar als we nog (minstens) een wedstrijd weten te winnen, dan is onze eindsprint geslaagd en zijn we zeker veilig. We gaan ervoor!
De laatste wedstrijd ging zoals aangekondigd tegen SV Son en Breugel. Son en Breugel heeft evenveel verliespunten als WLC3 maar wel nog 1 wedstrijd te spelen na onze “clash” (Als die wedstijd al niet reglementair gewonnen verklaard is door de WL NBSB).
Son kon niet in zijn sterkste opstelling aantreden en dat scheelde wel een slok op een borrel, hetgeen dus voor ons mogelijkheden kon bieden. Tijdens het begin was er nog een klein GSM incidentje: Telefoon van een speler van Son ging af en er werd direct gezegd door WLC-speler (als grapje) dat partij dus verloren was. De Son-speler wilde al opstaan, maar aangezien er niemand zich geroepen voelde als wedstrijdleider dwingend op te treden in dit geval werd gewoon verder geschaakt.
Na ruim 1u spelen blijkt Sascha er vol voor te gaan en Chrit bouwt een druk op de koningsstelling van zwart op. Andere 2 borden zijn in evenwicht, maar Wim ruilt af naar een eindspel met 1 geïsoleerde vrijpion voor hem met een loper en terwijl wit een paard had.
Chrit wint als eerste na een stuk gewonnen te hebben door een blunder van zijn tegenstander en door even later zwart mat te zetten. Direct daarna verraste Bart het team door out of the blue (Leek het, maar achteraf gaf zijn tegenstander een toren weg) te winnen. En Wim meende niet achter te kunnen blijven, zette een witte pion vast en door te dreigen deze op te halen met zijn loper kreeg wit het gevoel dat het uit was: Hij zou moeten opboksen tegen 2 vrijpionnen en gaf op.
Dus al na 2u spelen een beslissing: WLC 3 heeft gewonnen en nu alleen Sascha nog. Hij blijkt een loper voor te staan en voor mijn gevoel kon het nog lang duren., maar al snel kwam Sascha me vertellen dat hij gewonnen had. Dus een snelle wedstrijd met een zeer goed resultaat.
En nu met spanning uitkijken naar de uitslag van Dubbelschaak97. KiNG 3 zou mogelijk een dark horse kunnen zijn.
Sascha Kurt 1832 - Pierre Buijs 1727 1 - 0
Bart Wintraecken 1568 - Pieter van Dam 1355 1 - 0
Wim Lucassen 1488 - Wil van Dijck 1569 1 - 0
Chrit Julicher 1324 - Hans Volders 1280 1 – 0
Gem 1553 Gem 1483 4 – 0
Brd 1. Opening Engels, waarbij zwart eerst licht nadeel had maar langzaam enig voordeel kreeg. In het middenspel. Na een afruil van enige zware stukken verdedigde Pierre zich niet zo goed waardoor Sascha een stuk won. Enige zetten later gaf Pierre op omdat er nog meer materiaal van het bord af ging.
Brd 2. De opening was een standaard Siciliaan, eerste 7 zetten waren theorie. Daarna probeerde ik druk op de koningsvleugel te zetten. Dit leidde tot een stelling waarbij op de koningsvleugel de pionnen van zwart allemaal op de 6e lijn terechtkwamen. Door een foutje van mijn tegenstander kreeg in een pion cadeau, bij analyse achteraf bleek dat ik hier zelfs een stuk had kunnen winnen. Na het weggeven van een pion gaf mijn tegenstander in de volgende zet ook nog een toren weg. Hierna was de partij ten einde en gaf mijn tegenstander op.
Brd 3. Damepion opening
Brd 4. Damepion opening. In het vroege middenspel kreeg wit een open g-lijn waarbij zwart al gerokeerd had. De witte plannen waren duidelijk: Torens verdubbelen, witte loper erbij halen evenals de dame en drukken maar. Zwart meende een aangevallen paard te moeten verdedigen met de g-pion ipv dit paard weg te spelen. Het paard werd geslagen met een toren en die kon niet teruggenomen worden ivm de penning via de g-lijn (Oeps dus). Hierna speelde het voor Chrit erg lekker: Hij won nog een toren en zetten direkt daarna de tegenstander mat. Een gevalletje van erop en er overheen.
Nabeschouwing: De resterende uitslagen zijn zodanig dat WLC 3 aan kop gaat met 2 pnt meer als nr 2 Dubbelschaak97 en ook 2,5 bordpunten meer. Echter: Dubbelschaak moet nog 1 wedstrijd inhalen en wel tegen KiNG 3. Als zij deze winnen met 2,5-1,5 dan zijn zij kampioen, want onze onderlinge wedstrijd hebben zij gewonnen. Maar KiNG 3 kan in matchpunten ook gelijk komen met ons, maar als zij slechts 6,5 bordpunten goedmaken in 2 wedstrijden zijn wij kampioen want onze onderlinge partij hebben wij gewonnen. Het beste zou zijn als KiNG wint van Dubbelschaak of remise speelt.
Hier is mijn partij tegen Henk van Evert, oud-lid van WLC maar dat was zeker dertig jaar geleden. Waar blijft de tijd. Volgens de engine heb ik helemaal niets van deze partij begrepen. Mijn tegenstander aanvankelijk gelukkig ook niet maar na mijn grafzet 25…♘a7 was het voor hem niet meer zo moeilijk.
In de 4e ronde (of terwijl de halve finale van poule D) van de KNSB-beker mochten we aantreden uit tegen de Stukkenjagers. Feitjes vooraf: in de avondcompetitie hadden we met 0,5-3,5 verloren van de Stukkenjagers met 2 van de 4 spelers die nu speelden. Bovendien konden zij op papier een veel sterker team opstellen en staan zij momenteel gedeeld aan kop in de 1^e klasse. Als we al niet genoeg gemotiveerd waren, dan zou dit toch genoeg moeten zijn. WLC had heel lang geleden al eerder de 4^e ronde gehaald en bij winst zou WLC echt geschiedenis schrijven. Er stond een wedstrijd in de 5^e ronde tegen de landskampioen Charlois Europoort op het spel . Waar slaat nou de koptekst van dit verslag “net niet” op zul je je afvragen in de wetenschap dat we maar liefst met 0,5-3,5 hebben verloren (net als in de avondcompetitie ). Nou, heel simpel: Thomas had een verdienstelijke remise tegen IM Stefan Beukema en op de resterende 3 borden hebben we allen wel op een of meerdere momenten minstens de kans op remise of zelfs winst gehad. Op de beslissende momenten kwamen we simpelweg net tekort, zij waren net wat slachtvaardiger dan wij, dat is gewoon de realiteit. Neen, we zijn( en waren) zeker niet kansloos tegen een team met gemiddeld meer dan 200 elopunten meer dan wij, maar het verschil zit vaak in de afronding of scherpte op beslissende momenten. Enfin, dan nu de wedstrijd; Vooraf hadden we een zware dobber verwacht, maar dat ze met de sterkst denkbare opstelling zouden verschijnen was wel een optie, maar toch nog een tegenvaller.Ze kwamen maar liefst met 4 titelhouders, nl. 2 IM’s en FM’s en een gemiddelde van ruim 2300+. Hier onder de afzonderlijke verslagen met commentaar van de spelers zelf.
Ik offerde in de opening mijn geïsoleerde centrumpion voor actief stukkenspel. Objectief was het nog gelijk, maar de onbalans maakte dat Herman en ik allebei scherp moesten blijven. Herman moest zijn stelling consolideren en vooral geen materiaal weggeven, en ik moest het initiatief zo veel mogelijk in leven houden om geen eindspel met een pion minder over te houden.
Allebei speelden we niet altijd de beste zetten, maar Herman was de eerste die blunderde. Ik won mijn pion terug en hield een betere stelling over. Ik kreeg beslissend voordeel, maar liet het na om het af te maken. Net toen Herman alles weer volledig onder controle had kwam zijn volgende blunder. Er bleef weinig over van de zwarte koningsstelling, en ik had weer beslissend voordeel. Maar inmiddels was de tijdnoodfase aangebroken, en toen was het mijn beurt om te blunderen. En helaas voor mij was mijn blunder meteen fataal. Tja, zo kan het gaan in het schaakspel.
Bord 4 Nick Bijlsma- Rudy Simons
Het was lange tijd een partij die gelijk op ging waarbij het me opviel dat hij kennelijk een rustige positionele speler is omdat hij het heel positioneel speelde , daar waar hij ook voor agressievere zetten kon kiezen. Naar mijn bescheiden mening speelde hij het wel heel erg voorzichtig. Het schommelde lange tijd tussen een kleine plus voor wit en gelijk spel. Dan komt er een moment dat ik in een stelling waar de “Vis “nog steeds gelijk spel geeft ik een pion offer op de damevleugel (lees een pion weg geef ) , maar die de zwarte stelling kennelijk nog kon hebben omdat op dat moment zwart dynamische compensatie heeft. Mijn echte fout kwam pas 3 zetten later en toen had zwart al een voordeel van bijna +2. edoch, mijn tegenkans liet niet lang op zich wachten.
Hier was mijn laatste zet Df6-d6 wat niet alleen mijn dame onttrekt aan de aanval van het witte paard , maar bovendien dreigt met 33…Pf3:+ en 34…Lg3:+. Mijn tegenstander zag het niet of onderschatte de dreiging en speelde 33. Td1. Nu volgde er dus 33….Pf3:+ 34.Lf3: ( en hier was Kf2 weer beter wat ik ook had verwacht) Dg3: 35. Da4 en hoewel wit nog steeds voordeel heeft zat ik weer in de wedstrijd. (Overigens faalde 35. Pf6+ op Lf6: en 36. Td7: zou dan weer falen op De1+ gevolgd door Le5+. ) In de tijdnoodfase had ik de remise in de hand als ik in een stelling met ieder een dame en een loper, maar lopers van ongelijke kleur het aanbod van de dameruil had gezien (waar hij niet om heen kon, anders zou hij zelf mat lopen) , maar in plaats daar van gaf ik een loper weg door een dameschaak. met nog 6 seconden op de vlag zag ik geen redding en ging door mijn vlag. jammer, deze partij verdiende meer.
Een 3,5-0,5 nederlaag dus. Maar we kunnen zeker met opgeheven hoofd het strijdtoneel verlaten en hopelijk volgend jaar net zo ver komen, maar dan wel met elke ronde echt gespeeld ( en dus geen reglementaire overwinningen zo als in de 3e ronde)
Het had nog wat voeten in de aarde om het eerste avondteam compleet te krijgen voor de uitwedstrijd tegen De Raadsheer in Zundert op donderdag 7 april. Wegens het verdrietige overlijden van Armin Kohlrausch had ons tweede avondteam een speler tekort, en aangezien WLC A de beschikking heeft over zes basisspelers, werd besloten Henny Wilbrink uit te lenen voor de rest van het seizoen. Hij had drie keer met ons meegedaan en mocht reglementair dus nog nét in een lager team uitkomen. Niets aan de hand zou je zeggen, maar ook Robert Klomp was verhinderd en ikzelf kwam er twee dagen voor de wedstrijd achter dat ik kaartjes had voor een theatervoorstelling in het Speelhuis. De overige drie konden gelukkig wel, dus moest ik op zoek naar een invaller. Enkele usual suspects bleken echter ook verhinderd te zijn, maar gelukkig vond ik Tobias Jacobs bereid in te vallen, waarvoor hartelijk dank!
Dan de wedstrijd op chronologische volgorde van binnenkomst, met commentaar van de spelers zelf:
Rudy Simons – Mitchell Matthijssen, bord 3
Ik kwam voortvarend uit de opening en na zo’n 14 zetten had ik al een dikke plus. Mijn tegenstander had zijn witveldige loper geruild voor mijn paard op d5 en dit zou zich al vroeg wreken. Daarna was ik heer en meester op de witte velden en toen ik een gezonde vrije pluspion had op de damevleugel werd het door de dameruil alleen maar slechter voor hem. Toen die vrije pion, inmiddels op b5, ondersteund zou worden door een witte pion op c4 besloot mijn tegenstander het maar voor gezien te houden op de 32e zet.
Jos van Ginneken – Tobias Jacobs, bord 4
Het was een saaie partij waarbij alles snel afgeruild werd. Er kwam een toreneindspel en het werd remise. Zes uur verspild aan een dode partij die ook nog in remise eindigde. Beetje een domper.
Thomas Kools – Niek Oostvogels, bord 1
Tja, wat kan ik over mijn partij tegen De Raadsheer te Zundert vertellen. Het was een typische Scandinaviër waarin ik met wit een duidelijk ruimteoverwicht had en wat ontwikkelingsvoorsprong. De zwarte stelling was echter uiterst solide en het was niet eenvoudig een gaatje te vinden in de verdediging (wat ook de verdienste was van mijn tegenstander). Eigenlijk is er maar één moment in de partij die ik mezelf echt kwalijk kan nemen, en dat was op zet 25 nadat zwart zijn paard op d6 zet:
Ik heb hier in het eindspel potentieel een licht voordeeltje vanwege de geïsoleerde pion op e5. Hier wilde ik het allemaal wat al te mooi en positioneel (en materialistisch) doen door 25. De2?! te spelen en tegen de pion op e5 te gaan duwen. Het is tekenend voor het vlakke schaak wat ik de afgelopen tijd op doordeweekse avonden aan de man breng; het is een soort totale afwezigheid van schaaktechnische vechtlust. Veel beter is natuurlijk 25. Td3!, waarna de toren op d7 binnenkomt en de zwarte koning op de tocht komt te staan. De pion op c4 gaat dan weliswaar verloren, maar het blijkt dat na 25… Pxc4 26. Td7 Db6 27. De2 het zwarte paard effectief ingesloten staat (op a5 is ook droevig). Zoals het ging kreeg ik geen spel gegenereerd, en een strategisch getimed remiseaanbod heb ik in gelijke stelling waar nog wel wat te rommelen viel geaccepteerd. Daarmee kwamen we op 1 – 2, en het op zijn minst volkomen gelijke eindspel vertrouwde ik Joep (zo bleek later terecht) wel toe waardoor de teamwinst binnen was. Al met al nooit echt in gevaar, maar ook zelf de kansen om gevaar te stichten onvoldoende gepakt, dus is remise de terechte uitslag voor vandaag.
Jorrit Havermans – Joep Nabuurs, bord 2
Nadat ik in de opening al snel moest improviseren meende ik een beslissende penning op het bord te krijgen.
In mijn berekeningen zou hier 15… Pb3 de kwaliteit winnen. Met de diagramstelling eenmaal op het bord kwam ik erachter dat wit nog met Ld6 – richting f8 of b4 – kan keepen, waarna hij niet minder staat. Daarom 15… e5 16. Lg5 maar hoewel een centrumpion op zwart vooruitgang boekt heeft wit nog steeds zijn ontsnapping, nu met Le7 – b4. Daarom zocht ik toevlucht in een eindspel met voor beiden toren plus witveldige loper, met een zetje of 30 tot 40 manoeuvreren in het vooruitzicht en dan zien we wel. Wits actieve koning kon ik afhouden, en het eindspel stond lang gelijk totdat ik de h-lijn opende, binnenkwam, en het niet meer gelijk stond.
Al met al een degelijke 1 – 3 overwinning! Nog twee wedstrijden te gaan, ronde 3 en 4 moeten nog ingehaald worden binnenkort.
Gezien de stand in de competitie was het hard nodig om wat matchpunten te verzamelen. We waren met z’n allen zeer gemotiveerd om dit te bewerkstelligen. De eerste drie partijen die klaar waren gaven een goed aanzetje hiervoor.
Guus (bord 3)
Mijn partij verliep voorspoedig. Ik kwam met ontwikkelingsvoordeel uit de opening. Zwart speelde zijn pionnen naar voren op de damevleugel voordat zijn stukken daar ontwikkeld waren, en dat bleek niet handig te zijn.
De laatste zetten van zwart waren 12. .. b4 en 13 .. b5. Nu kan ik gebruik maken van de verzwakte h1-a8 diagonaal met 14. e5 gevolgd door een spoedig Le4. De enige manier om het materiaalverlies te beperken is door het paard op d5 te zetten, maar daar komt het in een gruwelijke penning te staan. En zo gebeurde het. Even later won ik een pion dankzij de afwikkeling op d5, maar dat was niet het enige goede aan mijn stelling. De zwarte koningsstelling was namelijk ook ernstig verzwakt. Dit was (bijna) de slotstelling:
We hadden een voorsprong van 2,5 – 0,5 bereikt, maar gezien de stand op de overige borden was nog niets zeker. Gerard en Rudy hadden gelijke stellingen op het bord. Hans had een duidelijk plusje, maar Frank en Maarten hadden het moeilijk.
Na een Caro-Kann bereikte ik met wit de volgende stelling na 20 zetten:
Vantevoren dacht ik dat zwarts laatste zet Pf6-d5 niet kon vanwege 21. Lxg7. Immers 21. … Pxg7 22. Txd5 en zwart kan niet terugslaan op d5 vanwege Pxe7 dus moet 22. … Pxf5 23 Txf5 met plusstelling voor wit.
Maar toen deze stelling eenmaal op het bord verscheen, begon ik ineens te twijfelen hoe ik op 21. … Pdf4 moest reageren. Alles blijkt nog steeds goed voor wit, de computer komt zelfs met 22. De4 met het idee 22. … Pxg7 23. Pxh6+ Kf8 24. Dh7 en wint, maar ik begon te hallucineren en koos uiteindelijk voor 21. La5? om na Dxa5 22. Txd5 Lf6 23. Thd1? (met 23. Txb5 sta ik ook minder maar kan nog vechten) Pf4 tegen een zo goed als verloren stelling aan te kijken, die mijn tegenstander netjes verzilverde.
Nadat Gerard, Frank en Hans klaar waren stonden we op 3,5 punt. Maarten stond erg slecht, en dus leek het eindresultaat (alweer) van de partij van Rudy af te hangen. Echter wist Maarten ons te verrassen met een winstpartij, waarna de teamoverwinning al veilig was. Als klap op de vuurpijl wist Rudy zijn partij ook nog te winnen!
Maarten (bord 4)
Na een opening, waarin ik weer eens veel te lang nadacht, kwam ik in een middenspel terecht waarin ik (dus) weer eens veel te weinig tijd over had. Vanaf zet 20 rond de 6 minuten, en op zet 24 ging ik al in de fout. Tegenstander Ger Janssen profiteerde niet optimaal waarna de stelling weer min of meer in evenwicht kwam, totdat ik opnieuw een fout maakte op zet 28. Dit kostte mij een belangrijke pion en hierna stond ik verloren. In onderstaande stelling had mijn opponent het punt voor hem al geteld, zo vertelde hij na afloop.
Ik ook overigens; ik sta een pion achter, heb een geïsoleerde dubbelpion en twee geïsoleerde pionnen en verder heb ik nauwelijks spel.Verrassend, niet in het minst voor mezelf, was het dat het op het eind zo stond:
De rollen volledig omgedraaid en Janssen ging hier door zijn vlag. Er valt ook niks zinnigs meer te bedenken.Voor de volledigheid hier nog de zetjes tussen diagram 1 en diagram 2: 35… Td6 36. Dc4 Pd7 37. Ta5 Tf8 38. Pg1 Df7 39. Tf1 Df6 40. f4 gxf4 41. gxf4 Kh7 42. Pe2 Tg8+ 43. Kh2 e5 44. Txa7 Dg7 45. Tg1 Tg6 46. Dc1 Tg2+ 47. Kh1 exf4, 0-1.
Rudy (bord 6)
Ik speelde tegen een voor mij oude bekende, t.w Wolfgang de Cauter, die ik al 2 keer eerder tegen heb gehad. de onderlinge stand was 1-1. Het was een rustige opening waar eigenlijk niet zo veel gebeurde, maar waar ik pas op de 17e zet een duidelijk mindere zet deed, t.w. Kh8 die vervangen had moeten worden door Pd5. Wit had volgens de “vis” op dat moment een plus van ca. + 0,5 (voor wat het waard is). 7 zetten later had ik weer Pd5 moeten spelen , maar speelde g6, en toen ik op de 26e zet uiteindelijk wel Pd5 speelde, had ik volgens de Vis juist b4 moeten spelen. De rode lijn in deze partij tot nu toe is dus de zet Pd5 🙂 . b4 speelde ik op de volgende zet en toen had ik een voordeel van 0.6 (weer voor wat het waard is) . Op de 32e zet bood ik remise aan in een compleet gelijke stelling (ook volgens de Vis) en vanwege de teamstand (we stonden een punt voor en er zat een 2e punt van Sebastiaan zeker aan te komen) besloot hij door te spelen. Pas op de 36e zet ging hij definitief in de fout wat mij een gezonde pluspion opleverde en met secuur spel wist ik later op de 67e zet de volle buit binnen te halen. weer een partij waar ik tevreden over was, geen ernstige fouten, hooguit mindere zetten en tenslotte de fout van de tegenstander afgestraft.
Tot onze grote ontsteltenis hebben we vanmiddag vernomen dat Armin Kohlrausch afgelopen vrijdag onverwachts is overleden. Hij is tijdens het geven van een voordracht op een congres in Stuttgart in elkaar gezakt, reanimeren mocht niet meer baten.
Armin was pas enkele jaren lid van onze vereniging en kort geleden gepensioneerd. Hij had vol enthousiasme zijn oude hobby, schaken, weer opgepakt en voelde zich thuis bij WLC. Hij nam training bij Herman Grooten en bestudeerde alles wat hij te pakken kreeg met veel toewijding. Na een oproep om bij de jeugd les te komen geven meldde hij zich direct aan en nam de stappenmethode door. Gedurende de corona lockdown was hij zeer actief en gaf hij online kinderen les. Hij stond altijd klaar om te helpen, ook bij de senioren. Daarnaast speelde hij in korte tijd vele toernooien en ontpopte zich als een ambassadeur van de vereniging. Met Armin verliezen we een enthousiaste, fijne man en een gewaardeerd clublid. We zullen hem missen. Het is niet te bevatten….. hij had nog zoveel plannen….
Leo van IJzendoorn. (mede namens Dannie Beijk)
Nagekomen berichten:
Herman Grooten heeft een mooie in memoriam voor Armin gepubliceerd op schaaksite.nl. Herman heeft als trainer van Armin zijn persoonlijke herinneringen gedeeld en prachtige anekdotes toegevoegd inclusief partijfragmenten. Echt de moeite waard.
Ook op de TU/e wordt het verlies gevoeld en is een mooie in memoriam geplaatst op de website waarin hij zowel als wetenschapper wordt geroemd en als mens treffend wordt omschreven.
Recente reacties